ระหว่างทาง เฉินเกอก็ได้รู้เรื่องราวต่างๆจากเธอมาบ้าง
ตระกูลฟุตาบะอยากจะเกี่ยวดองกับตระกูลคิมคาวะ ที่เป็นตระกูลที่มีประวัติยาวนานในโวกั๋ว ถือหุ้นบริษัทในโวกั๋วกว่ายี่สิบเปอร์เซ็นต์ หรือจะเรียกว่าเป็นหนึ่งในกลุ่มการเงินที่มีขนาดใหญ่ที่สุดของโวกั๋วก็ว่าได้
และคนที่ทาตายุจะต้องแต่งงานด้วย ก็คือลูกชายคนเล็กของตระกูลคิมคาวะ เคซา คิมคาวะ
จากที่ได้ยินมา เคซา คิมคาวะคนนี้ใช้ความสัมพันธ์ที่มีของตระกูล ล่อลวงผู้หญิง ตั้งแต่พนักงานในบริษัทไปจนถึงนักศึกษาที่กำลังเรียนอยู่ ไม่มีอาชีพไหนหลุดพ้นจากเงื้อมมือของเขาไปได้
ทาตายุ ฟุตาบะก็รู้ตัวเองดีว่าเธอจะต้องแต่งงานกับคนแบบไหน แต่เธอไม่มีทางเลือกอื่น นอกจากหวังว่ามันจะเป็นเพียงการแต่งงานในนามเท่านั้น หลังจากที่แต่งงานแล้ว เธอไม่อยากจะไปแตะต้องร่างกายที่สกปรกของเคซา คิมคาวะ
"คุณมีความเห็นยังไง ?"เมื่อได้ยินทาตายุ ฟุตาบะพูดคำพูดเหล่านี้ เฉินเกอก็รู้สึกลำบากใจ แต่งงานกับลูกผู้ดีมีเงิน ไม่มีทางที่จะมีความสุขอะไรได้เลย
"ฉันไม่มีความเห็นอะไร เพื่อตระกูลแล้วคงต้องทำตาม หวังว่าตระกูลคิมคาวะจะทำได้อย่างที่รับปากเอาไว้"ทาตายุ ฟุตาบะเผยให้เห็นรอยยิ้มที่ขมขื่นออกมา
"ก็ถูก"เฉินเกอเหลือบมองยังจี้บนหน้าอกของเธอ แล้วไม่ได้พูดอะไรอีก
แต่ในใจของเฉินเกอกลับมีความคิดหนึ่งผุดขึ้นมา นั่นก็คือในยามคับขันจะสามารถช่วยทาตายุ ฟุตาบะได้อีกครั้ง หากช่วยเธอจัดการเรื่องของเคซา คิมคาวะได้ ความสัมพันธ์ของเขากับเธอก็น่าจะขยับขึ้นไปอีกระดับหนึ่ง ไม่แน่ว่าอาจจะรู้เรื่องของเกาะโยวหลงจากปากเธอก็ได้
เมื่อคิดมาถึงตรงนี้ มุมปากของเฉินเกอก็เผยรอยยิ้มออกมา
ก่อนที่จะมาโวกั๋ว เฉินเกอยังรู้สึกว่าการจะหาเผ่าไห่ต้องเจอนั้นเป็นเรื่องที่ยาก ไม่แน่ว่าอยู่ไปจนครบสองเดือนหรือสามเดือนก็น่าจะยังไม่มีเบาะแสอะไร แต่ไม่คิดว่าผ่านไปได้เพียงแค่ห้าวัน ก็สามารถติดต่อกับเจ้าหญิงของเผ่าไห่ต้องได้แล้ว
ระยะห่างระหว่างความลับของเกาะโยวหลง ก็ห่างกันเพียงเอื้อมมือ
"คุณกำลังคิดอะไรอยู่ ? "เมื่อเห็นเฉินเกอจ้องมองไปยังด้านหน้าด้วยความเหม่อลอย ทาตายุ ฟุตาบะก็แกล้งหัวเราะออกมาด้วยความสบายใจ ไม่อยากให้บรรยากาศภายในรถอึดอัดไปมากกว่านี้
"ไม่มีอะไร แค่คิดไปเรื่อยเปื่อย"เฉินเกอโบกมือให้
"อืม ตระกูลคิมคาวะอยู่ข้างหน้าอีกไม่ไกลแล้ว นิสัยของเคซา คิมคาวะไม่ค่อยจะดีเท่าไร หากเขามาหาเรื่องอะไรคุณ คุณอย่าไปมีเรื่องกับเขาเด็ดขาดนะ" เมื่อคิดไปถึงทักษะการต่อสู้ของเฉินเกอ ทาตายุ ฟุตาบะก็พูดเตือนไปด้วยความเป็นห่วง
"ผมรู้แล้ว" เฉินเกอพยักหน้า แล้วตอบรับคำ
ขณะที่กำลังพูด ทั้งสองก็มาถึงที่ทางเข้าของคฤหาสน์สุดหรูแห่งหนึ่ง ทันทีที่มาถึง ก็มีคนมาขวางเอาไว้
"คุณหนูทาตายุ มาแล้วเหรอครับ "เมื่อเห็นหญิงสาวในรถ ยามก็รีบก้มศีรษะทำความเคารพอย่างสุภาพ พวกเขาต่างก็รู้เรื่องที่คุณชายจะเซ็นสัญญาแต่งงานกับคุณหนูใหญ่ตระกูลฟุตาบะ
แต่เมื่อเห็นรูปร่างหน้าตาของทาตายุ ฟุตาบะ ก็อดที่จะรู้สึกเศร้าเสียใจไม่ได้ หญิงสาวที่หน้าตาสะสวยแบบนี้กำลังจะถูกคุณชายของพวกเขาเหยียบย่ำ
"คุณคนนี่เป็นแขกของตระกูลฟุตาบะ ชื่อว่าเฉินเกอ เขามาเยี่ยมพร้อมฉันในครั้งนี้ด้วย"ทาตายุ ฟุตาบะลงจากรถ แนะนำพร้อมชี้ไปยังเฉินเกอที่ลงมาจากที่นั่งคนขับ
"คุณเฉิน เชิญด้านในครับ"ยามทำท่าทางเชิญ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ทายาทเศรษฐีฉบับหนุ่มจน
เรื่องนี้มีอัพต่อไหมครับ...
เอาข้อศอกแปลเหรอครับมั่วไปหมดแทนนามหญิงเป็นคำว่าผมเฉย...
กูงงกับการเขียนบทให้พระเอก,รวยมีเงิน,มีรถมีทุกอย่างแล้วก่อยังเขียนให้ดูโง่โดนดูถูกตลอดเวลา,คนเขียนบทมีปมปะเนี่ย...
555เขียนบทให้ตัวเอกโง่ดีครับ...
แล้วจะเขียนบทให้ตัวเอกโง่ไปถึงไหนละครับ...
เขียนแบบทำให้ตัวพระเอกโดนดูถูกมากไปหน่อยอ่านแล้วรำคาญ...
รออัพเดท เรื่องนี้จะมีการอัพเดทอีกไหมค่ะ...