ทายาทเศรษฐีฉบับหนุ่มจน นิยาย บท 946

ช่วงเวลานี้เขาได้ติดต่อไปหาซุทานิ โคชิโดยตลอด แต่กลับไม่ได้รับข่าวคราวการถูกสังหารของ เฉินเกอเลย ยิ่งน่าโมโหกว่านั้นก็คือเมื่อเช้าวันนี้ นึกไม่ถึงว่าต้องการที่จะต้องการยกเลิกแผนการลอบฆ่าทั้งหมดนี้ลงไปก่อนชั่วคราว ถึงแม้ว่าจะทำให้เขารู้สึกไม่ค่อยพอใจอย่างมาก แต่ก็ไม่มีวิธีการอะไรที่ดีไปกว่านี้อีกแล้ว

ยังดีที่ซุทานิ โคชิบอกว่าเฉินเกอได้มาเข้าร่วมการแข่งขันหน่วยรบพิเศษแล้ว เขาจึงได้รีบมายังที่นี่ เพื่อต้องการที่จะพบเจอกับเฉินเกอโดยตรง

แต่ตามหาตั้งนานถึงครึ่งชั่วโมงเต็ม ๆ แล้ว ก็ยังไม่พบแม้แต่เงาของเฉินเกอเลยด้วยซ้ำ

"เป็นไปไม่ได้สิ ซุทานิ โคชิคงไม่กล้าที่จะโกหกคุณหรอก" บอดี้การ์ดส่ายศีรษะ พวกเขาต่างก็เคยพบเจอซุทานิ โคชิพร้อมกันกับเคซา คิมคาวะ โดยซุทานิ โคชิก็เคารพต่อเคซา คิมคาวะเป็นอย่างมากมาโดยตลอด แม้แต่จะพูดเสียงดังกับเขาก็ยังไม่กล้า แล้วจะกล้าพูดโกหกได้อย่างไรกัน

"อย่างนั้นคุณเจอเฉินเกอแล้วหรือยังล่ะ? " เคซา คิมคาวะขมวดคิ้วอย่างหนัก

"ไม่เจอ" กี่คนต่างก็ส่ายศีรษะ

"กลับไปกันเถอะ ฉันต้องการที่จะพบกับซุทานิ โคชิโดยตรง ดูซิว่าเขาจะพูดแก้ตัวอะไรอีก! " เคซา คิมคาวะกำหมัดอย่างแน่น เขาคิดว่าซุทานิ โคชิกำลังกลั่นแกล้งเขาอยู่ โดยจงใจที่จะให้เขาเดินทางมาที่นี่สักรอบ

และยังจะมาบอกว่าเฉินเกอมาเข้าร่วมการแข่งขันหน่วยรบพิเศษแล้ว ซึ่งเฉินเกอเองแม้แต่ทหารหน่วยรบพิเศษก็ยังไม่ใช่ แล้วจะมาเข้าร่วมแข่งขันได้อย่างไร

อีกทั้งเขาก็เพิ่งมองเห็นทาตายุ ฟุตาบะ ซึ่งถ้าหากเฉินเกออยู่ที่นี่ ก็น่าจะอยู่ด้านข้างถึงจะถูก

หลังจากที่ตัดสินใจแล้ว เคซา คิมคาวะก็โบกมือ แล้วก็พาทุกคนเดินออกไปยังด้านนอกของสนามฝึกฝน

"คุณชายคิมคาวะ คุณจะกลับแล้วเหรอ? " เห็นว่าคุณชายคิมคาวะกำลังเดินออกไปด้านนอกพันเอกก็ได้ลุกขึ้นยืน และสอบถามขึ้น

"ยังมีธุระที่จะต้องจัดการ ฉันต้องขอตัวกลับก่อนแล้ว" เคซา คิมคาวะโบกมือไปมา และหลังจากที่ขึ้นรถ ก็รีบขับออกไปจากที่นี่อย่างรวดเร็ว

"ไอ้หนุ่มนี้ ไม่รู้ว่ามาทำอะไรที่นี่" พันเอกพูดบ่นพึมพำขึ้นด้วยความแปลกใจ

"คงน่าจะมาตามหาคนล่ะสิ เมื่อครู่ฉันเห็นว่าลูกน้องของเขาได้ตระเวนค้นหาแทบจะทั่วสนามฝึกฝนของพวกเราแล้ว ซึ่งคงจะตามหาไม่พบ แล้วก็กลับไป" เจ้าหน้าที่หน่วยรบคนหนึ่งที่อยู่ด้านข้างได้ยินคำพูดของพันเอกแล้ว จึงได้รีบพูดตอบขึ้น

"ตามหาคน? ที่นี่จะมีคนที่เขาตามหาได้อย่างไรกัน" พันเอกส่ายศีรษะ ไม่เชื่อ

เคซา คิมคาวะที่ได้เดินทางออกมาจากสนามฝึกฝนแล้วก็ไม่ได้ไปที่ไหนต่ออีก ขณะที่กำลังเดินทางก็ได้โทรศัพท์ไปหาซุทานิ โคชิ ให้เขามารอพบที่โรงน้ำชาที่เคยพบเจอกันครั้งก่อน

เวลาผ่านไปอีกครึ่งชั่วโมง รถของเคซา คิมคาวะก็ได้มาหยุดจอดยังที่แห่งนี้แล้ว

"โอ้โหพี่ใหญ่ ตอนนี้ฉันเองมีธุระหลายอย่างที่ต้องรีบจัดการ คุณมีเรื่องอะไรก็พูดมาได้เลย ฉันจะต้องรีบไป! " เห็นเคซา คิมคาวะลงมาจากรถ แม้ว่าซุทานิ โคชิเองจะไม่ค่อยจะเต็มใจมากเท่าไร แต่ก็เดินเข้ามาพูดขึ้นด้วยรอยยิ้ม เพื่อที่จะพูดให้จบภายในสองสามคำ แล้วก็รีบที่จะไปจากที่นี่

"ไอ้หนุ่มนายใช้ได้เลยนะเนี่ย ที่กล้าเล่นตลกกับข้า! " เคซา คิมคาวะยิ้มเยาะขึ้น ซึ่งเมื่อพูดจบ ก็เดินมุ่งหน้าตรงเข้าไปด้านในทันที

"เล่นตลก? ฉันจะกล้าเล่นตลกกับคุณได้อย่างไรกันล่ะ! " ซุทานิ โคชิเหมือนไม่ค่อยจะเข้าใจ แม้ว่าในใจของเขาจะไม่ค่อยชอบในตัวของเคซา คิมคาวะ แต่ภายนอกก็ต้องทำเป็นให้เกียรติอย่างเต็มที่ ซึ่งเป็นไปไม่ได้ที่จะทำผิดพลาดในเรื่องเล็ก ๆ แบบนี้

ซุทานิ โคชิวิ่งเหยาะ ๆ ตามอยู่ด้านหลังของเคซา คิมคาวะ หลังจากที่เข้าไปในโรงชาแล้ว ก็ได้รีบถามขึ้น "คิมคาวะซัง คุณพูดให้มันชัดเจนกว่านี้หน่อยสิ ฉันไปเล่นตลกกับคุณเมื่อไรกัน ไม่สามารถมาโยนความผิดใส่ฉันแบบนี้นะ! "

"น้ำชาสองกา" เคซา คิมคาวะไม่ได้สนใจเขา โดยได้พูดขึ้นกับเจ้าของโรงน้ำชา

"คิมคาวะซัง คุณช่วยพูดให้มันชัดเจนหน่อย ดูว่ามันเกิดปัญหาขึ้นที่ไหน" ซุทานิ โคชิพูดถามต่อเนื่อง ซึ่งเขาเองก็ไม่ต้องการที่จะไปล่วงเกินเคซา คิมคาวะในสภาพที่สับสนงุนงงแบบนี้