ทายาทเศรษฐีฉบับหนุ่มจน นิยาย บท 954

พลบค่ำ พอฟ้าเริ่มมืด เฉินเกอและท่านซินแสกุ่ยก็ออกจากสนามฝึก รีบไปยังสถานที่ที่อิจิโร่ โนดะและคนอื่นๆ อยู่

หลังจากการตรวจสอบมาทั้งวัน โดยเฉพาะอย่างยิ่งภายใต้การเร่งรัดของอิจิโร่ โนดะ ทีมสืบสวนก็ได้ตรวจสอบโรงแรมและที่พักรอบๆ ไปครึ่งหนึ่งแล้ว คนที่พักอาศัยอยู่ได้ลงทะเบียนหมดแล้ว ส่วนชาวต่างชาติเหล่านั้นก็ถูกกักตัวไว้ชั่วคราวในนามของหน่วยรบโวกั๋ว ทั้งหมดได้รับการคุ้มครองโดยทหารของหน่วยรบ

"ไม่คิดว่าทีมสืบสวนจะเชื่อฟังคำสั่งของคุณขนาดนี้" ท่านซินแสกุ่ยเดินเคียงข้างเฉินเกอ รับฟังเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในวันสองวันที่ผ่านมา พลางเอ่ยขึ้นอย่างประหลาดใจ

ในสายตาของเขา เฉินเกอสมควรถูกสงสัยว่าเป็นคนฆ่าเฉินอาผิงมากที่สุด ทีมสืบสวนไม่จับตาดูเขาอย่างใกล้ชิดก็นับว่าดีมากแล้ว แต่ทำไมตอนนี้ถึงยอมให้เฉินเกอเข้ามาภายใน? แล้วยังฟังดูเหมือนว่าอิจิโร่ โนดะ หัวหน้าทีมสืบสวนวางใจในตัวเฉินเกอมากเป็นพิเศษอีกด้วย

"ผมเองก็คิดไม่ถึง แต่ก็ถือว่าช่วยลดปัญหาให้ผมได้มากทีเดียว ถ้าออกหน้าในนามทีมสืบสวน ผู้ฝึกตนของตระกูลเฉินจะไม่มีทางคิดแบบนี้ ขอเพียงได้รู้สถานการณ์ของเขาอย่างชัดเจน จะจัดการอะไรก็ง่ายมากแล้ว"

เฉินเกอพยักหน้า แล้วเดินหน้าต่อไป

ทันทีที่ออกจากสนามฝึก ก็เห็นถนนทั้งสองข้างเต็มไปด้วยทหารของทีมสืบสวนและหน่วยรบอย่างชัดเจน พวกเขาเฝ้าทางเข้าโรงแรมและที่พักทุกแห่งอย่างเข้มงวด เมื่อเห็นเช่นนี้ รถหลายคันที่ผ่านไปมาก็กลับรถออกไป

และในบริเวณใกล้เคียงยังมีผู้คนจำนวนมากรายล้อมดูอยู่ แม้ว่าปกติพวกเขาจะอาศัยอยู่รอบๆ สนามฝึกของหน่วยรบ แต่ก็ไม่ค่อยได้เห็นสถานการณ์เช่นนี้ ผู้คนยืนจับกลุ่มกัน พากันคาดเดาเรื่องราวว่าเกิดอะไรขึ้นกันแน่

"พ่อหนุ่มเฉินเกอ!" เมื่อเห็นเฉินเกอออกมาจากประตูสนามฝึก อิจิโร่ โนดะก็รีบวางของในมือลง แล้ววิ่งเหยาะๆ เข้าไปต้อนรับ

ตั้งแต่เฉินเกอรับปากว่าจะช่วยเขา เขาจึงเรียกเฉินเกออย่างสนิทสนมขึ้นมาก เริ่มตั้งแต่คุณมาจนถึงพ่อหนุ่ม

"คุณโนดะ ว่าไงครับ?" เฉินเกอมีรอยยิ้มบนใบหน้า

"ทำตามคำสั่งของคุณทั้งหมดแล้ว ชาวโวกั๋วทุกคนที่อาศัยอยู่ในบริเวณรอบๆ ได้ทำการลงทะเบียนและบันทึกเรียบร้อย ส่วนชาวต่างชาติก็ได้รับการดูแลโดยทหารจากทีมสืบสวนร่วมกับหน่วยรบ"

"แล้วยังพบผู้ต้องสงสัยหลายคนจริงๆ ถูกทหารควบคุมไว้แล้ว ผมจะพาคุณไปดู"

อิจิโร่ โนดะฉีกยิ้มกว้าง มันทำให้เขารู้สึกว่าอีกไม่นานความจริงจะถูกเปิดเผย แล้วยังมีความคิดว่า คนที่ลอบสังหารทหารหน่วยรบพิเศษอยู่ท่ามกลางคนเหล่านี้ ไม่เคยจากไปไหน อาจจะกำลังรอโอกาสที่จะก่อเหตุอีกครั้ง

"ไปดูกัน" เฉินเกอเหลือบมองท่านซินแสกุ่ยแล้วยิ้มให้เขา จากนั้นก็เดินตามอิจิโร่ โนดะไป

ทั้งสามเดินเข้าไปภายในโรงแรมท่ามกลางสายตาของผู้คนที่อยู่รอบๆ

ภายในล็อบบี้ของโรงแรม พนักงานทั้งหมดมารวมตัวกันอยู่ที่นี่ มีทหารคอยเฝ้าอยู่ด้านนอก ด้านในก็มีทหารถือปืนคอยเฝ้าระวังอยู่เช่นกัน ส่วนผู้ต้องสงสัยห้าหกคนนั่งอยู่บนโซฟา

"พวกเขานี่แหละ คนพวกนี้ไม่ว่าจะเป็นส่วนส่วนสูงหรือรูปร่าง เหมือนคนในกล้องวงจรปิดมาก แต่ถึงแม้พ่อหนุ่มเฉินเกอจะเคยบอกว่า คนร้ายอาจจะมีความชำนาญในการพรางตัว แต่พวกเราก็ยังไม่ได้ปล่อยพวกเขาไป"

อิจิโร่ โนดะพาเฉินเกอเดินเข้ามาด้านในล็อบบี้ พูดพลางชี้ไปที่พวกเขา

แต่ทว่า ในขณะที่อิจิโร่ โนดะกำลังเอ่ยปากพูดชื่อเฉินเกอออกมานั้น ชายสวมเสื้อกันลมที่นั่งอยู่บนโซฟาก็ค่อยๆ เงยหน้าขึ้น สองตาจับจ้องที่เฉินเกอ ขมวดคิ้วแน่น

เขาคือผู้ฝึกตนของตระกูลเฉิน เฉินอาหมัน