ทะเลทรายสีน้ำผึ้ง นิยาย บท 16

มณีอินแวะเข้าร้านถ่ายรูปก่อน และไปที่ห้างสรรพสินค้าเพื่อหาซื้อของบางอย่าง เมื่อได้ครบแล้วจึงย้อนกลับมาที่ร้านถ่ายรูปอีกครั้ง แล้วจึงกลับไปที่รถซึ่งนาธาลรออยู่แล้ว

“ได้ของครบหรือเปล่าครับ” ชายหนุ่มถาม

“ครบแล้วค่ะ”

“แล้วจะแวะที่ไหนต่อหรือเปล่าครับ”

“ไม่แล้วค่ะ กลับบ้านได้เลยค่ะ” หญิงสาวบอก นาธาลจึงมุ่งหน้ากลับบ้าน พอมาถึงบ้านหญิงสาวก็ได้ยินเสียงโวยวายดังออกมาจากห้องของยามีนะสงสัยหญิงสาวจะอาละวาดอีกแล้ว มณีอินรีบวิ่งขึ้นไปดูก็เห็นข้าวของเกลื่อนห้องไปหมด

“เกิดอะไรขึ้นจ้ะ” หญิงสาวร้องถามสาวใช้ที่อยู่ในที่เกิดเหตุ

“ไม่ทราบเหมือนกันค่ะ อยู่ๆ เธอก็ตื่นขึ้นมาแล้วร้องกรีดๆ กว้างปาข้างของเต็มห้องแล้วก็ล้มตัวลงนอนหลับต่อไปอย่างที่เห็นนี้แหล่ะค่ะ” สาวใช้รายงานและช่วยกันเก็บข้างของที่ตกอยู่เกลื่อนพื้น

“สงสัยจะฝันร้ายและอาการมันจึงออกมาทางร่างกายแบบนี้” หญิงสาวมองแล้วนึกสงสารสาวน้อยจับใจ ก่อนจะเดินกลับไปห้องของตนเอง

มณีอินต่อสายถึง บก. ที่กาญจนบุรี เพื่อจะบอกเขาว่าจะส่งภาพและการสัมภาษณ์บางส่วนไปให้ก่อนเพื่อให้ทางบริษัทดำเนินการต่อจะได้เสร็จตามกำหนดที่หญิงสาวตั้งเอาไว้

“ส่งมาได้เลยนะอิน แล้วฉันจะจัดการเอง อีก 2-3 วันยัยมาศถึงจะบินกลับไปนะตอนนี้เขากำลังเสียใจอยู่” อมรเดชบอกกับลูกน้อง

“ไม่เป็นไรค่ะ อินทำคนเดียวได้ให้เธอพักผ่อนให้เต็มที่จะได้ไม่คิดมาก ทางนี้อินรับมือได้สบายค่ะ แค่นี้ก่อนนะคะ บก. จะไปทำงานต่อสวัสดีค่ะ” หญิงสาววางสายลงพร้อมกับร่างสูงของจามาลเดินเข้ามาในบ้านพอดี

“ฉันโทรหา บก. นะคะต้องขอโทษด้วยที่ไม่ได้บอกคุณก่อน” หญิงสาวบอก

“ไม่เป็นไรครับเชิญตามสบาย”

“แล้วทำไมวันนี้คุณถึงกลับมาเร็วจังเพิ่งบ่ายโมงเอง” หญิงสาวหันไปมองนาฬิกาและกลับมามองชายหนุ่ม

“ผมอยากกลับบ้านเร็วบ้างไม่ได้หรือไง” ชายหนุ่มทำเสียงดุใส่

“หรือคะ” หญิงสาวพยักหน้าและเดินกลับขึ้นไปบนห้อง ชายหนุ่มจะตามขึ้นไปแต่ก็ต้องหยุดเพราะเสียงของผู้หญิงอีกคนหนึ่งดังขึ้น

“โชคดีจังที่คุณยังไม่ออกไปธุระที่ไหน” ฟีน่าเดินยิ้มหวานมาหาเขา

“คุณมีธุระกับผมหรือฟีน่า” ชายหนุ่มถาม

“ทำไมคะเดี๋ยวนี้ถ้าไม่มีธุระฟีน่ามาหาคุณไม่ได้หรือคะ” หญิงสาวพูดอย่างน้อยใจ

“ไม่ใช่แบบนั้นสักหน่อย มานั่งคุยกันก่อนดีกว่า” ชายหนุ่มชวน

ฟีน่ามองไปรอบๆห้อง “คุณมองหาอะไรหรือฟีน่า” ชายหนุ่มถามอย่างสงสัย

“ก็ผู้หญิงที่ชื่ออินอะไรคนนั้นไงคะ เธอไม่อยู่หรือคะ”

“อยู่ เพิ่งขึ้นไปข้างบนเมื่อครู่นี้เอง กาซิมไปเชิญคุณมณีอินลงมา” ชายหนุ่มสั่ง

“ที่ฟีน่ามาวันนี้ก็เพราะว่าจะมาชวนจามาลไปงานเลี้ยงรุ่นด้วยกัน หวังว่าคุณคงไม่ปฏิเสธฟีน่านะคะ” หญิงสาวพูดดักคอชายหนุ่มไว้ก่อน

“ได้ซิครับ กี่โมงล่ะผมจะได้เตรียมตัวทัน”

“ประมาณ 1 ทุ่มตรงนะคะฟีน่าจะรอที่บ้าน”

“ได้เลยคร้าบบบคุณผู้หญิง”

มณีอินเดินลงมาเห็นชายหญิงกำลังคุยกันอย่างสนุกจึงไม่กล้าเข้าไปจนอีกฝ่ายหันมาเห็น

“มาแล้วหรือ ผมจะแนะนำให้รู้จักกับฟีน่า” ฟีน่าค่อยๆหันมามองหญิงสาวช้าๆ

‘สวยขนาดนี้เชียวหรือ แบบนี้ปล่อยไว้มีหวังจามาลหลงเสน่ห์ผู้หญิงไทยคนนี้แน่’ หญิงสาวคิดในใจ

“ยินดีที่ได้รู้จักนะคะคุณมณีอิน”

“เช่นกันค่ะ” หญิงสาวทั้งสองจับมือกัน

“คุณสวยอย่างที่ฮาติมบอกจริงๆ” ฟีน่าเอ่ยขึ้น คิ้วของชายหนุ่มขมวดเข้าหากัน

“ขอบคุณค่ะ คุณสวยกว่ามากค่ะ”