ทะลุมิติ เปลี่ยนชะตา ชีวิตนี้ของข้าต้องรุ่งโรจน์ นิยาย บท 90

บทที่ 90 โจมตีภูเขาชิงสุ่ย

กุนซือของหลี่จี้ขุยกำลังรอการเคลื่อนไหวครั้งต่อไปของกองทัพเถี่ยหลิน แต่เขาไม่คาดคิดว่ากองทัพเถี่ยหลินจะโหดเหี้ยมขนาดนี้

เขารู้สึกถึงคลื่นความร้อนที่กระทบใบหน้าในขณะที่ยืนอยู่ห่างออกไปสามสิบจั้ง

และห่างออกไปกว่าสามจั้ง หลี่จี้ขุยก็กระทืบเท้าด้วยความโกรธ ข้าง ๆ เขามีคนกลายเป็นศพถึงสองศพ

ไม่ต้องพูดก็รู้ว่าคนทั้งสองนั้นถูกแม่ทัพใหญ่ตั่งเซี่ยงฆ่าเพื่อระบายความโกรธ

ในขณะที่ค่ายตั่งเซี่ยงตกอยู่ในความวุ่นวาย ชิ่งไหวแม่ทัพของกองทัพเถี่ยหลินก็กำลังทำงานอย่างกระตือรือร้นเต็มที่

ผู้คนมากกว่าสามพันชีวิตกำลังขุดดินอย่างบ้าคลั่งท่ามกลางความมืดมิดยามค่ำคืน

ด้านหลังพวกเขา มีคูน้ำกว้างกว่าหนึ่งจั้งขยายเข้าไปในส่วนลึกของภูเขา

“เจ้ายืนยันหรือไม่ว่าปิดกั้นร่องน้ำด้านล่างไปแล้ว?”

ชิ่งไหวถาม

“ท่านโหววางใจได้ ข้าปิดกั้นมันไว้อย่างดี”

สวีเซียวตบหน้าอกของเขาและให้คำมั่น “ตราบใดที่เราเปลี่ยนเส้นทางน้ำ ชาวตั่งเซี่ยงจะไม่สามารถผ่านไปได้”

“งานนี้จะต้องไม่มีข้อผิดพลาด การทำงานหนักของท่านจะต้องไม่สูญเปล่า”

ชิ่งไหวมองไปที่เปลวไฟทั่วท้องฟ้าทางตอนเหนือ “กองไฟขนาดใหญ่เช่นนี้ ไม่ว่ามันจะไหม้อยู่ที่ใดก็ย่อม สร้างความสูญเสียอย่างใหญ่หลวงให้กับชาวตั่งเซี่ยง ชาวตั่งเซี่ยงจะโจมตีภูเขานั้นอย่างแน่นอน ข้าหวังว่าท่านจะรับมือกับมันไหว”

“ท่านอาจารย์ ฉลาดหลักแหลมและมีความกล้าหาญมาก ข้าหวังว่าท่านจะไม่เป็นอะไร”

ดวงตาของสวีเซียวเต็มไปด้วยความชื่นชม “ท่านโหว ท่านไม่รู้หรอกว่าครั้งแรกที่ข้าได้ยินท่านอาจารย์จินพูดถึงแผนนี้ ข้าตกใจมากจนคิดว่าเขาบ้าไปแล้ว เขาต้องการใช้คนหลายพันคนจากกองทัพเถี่ยหลินของเราปิดกั้นกองกำลังนับหมื่นของตั่งเซี่ยง ต่อมา ท่านอาจารย์เล่าให้ข้าฟังเกี่ยวกับภูเขาฮุยหลางและร่องน้ำ จนข้ารู้ว่าอะไรเป็นอะไร”

“ก็จริง หากคนอย่างท่านอาจารย์กล้าที่จะทำสิ่งนี้ เขาก็น่าจะมีแผนการตอบโต้ที่ดี”

ชิ่งไหวพยักหน้าเล็กน้อยแล้วถาม “เจ้าได้ซุ่มโจมตีบนถนนเพื่อสกัดกั้นหน่วยสอดแนมตั่งเซี่ยงหรือไม่?”

“ท่านโหววางใจ ลวดหนามถูกวางไว้บนถนนและเราได้ทำการขุดกับดักม้าแล้ว หากหน่วยสอดแนมของตั่งเซี่ยงมา ข้าเชื่อว่าพวกเขาจะตายไปทีละคน ๆ”

สวีเซียวกล่าวอย่างมั่นใจ “นอกจากนี้ ชาวตั่งเซี่ยงกำลังทำงานอย่างหนักเพื่อดับไฟ เราจะส่งหน่วยสอดแนมไปดูหรือไม่?”

“เวลาแบบนี้ ไม่ควรส่งคนไปจับตาดูอย่างใกล้ชิด หากหน่วยสอดแนมของตั่งเซี่ยงรู้เข้าจะต้องไม่ปล่อยให้หน่วยสอดแนมของเราหนีไปได้แน่นอน”

ชิ่งไหวกล่าวต่อ “นอกจากนี้ กำชับให้ทุกคนทำงานหนักขึ้นและเปลี่ยนเส้นทางน้ำให้ไหลมาที่นี่ก่อนรุ่งสาง”

“รับทราบ!”

สวีเซียวหันหลังกลับและวิ่งออกไปทันที

ในที่สุดคูน้ำสุดท้ายก็ถูกขุดขึ้นมาในยามจื่อ

สวีเซียวเดินตามคูน้ำและวิ่งไปที่ด้านหลังของภูเขาฮุยหลาง

ปลายร่องน้ำมีทะเลสาบขนาบไหล่เขาขนาดหลายร้อยหมู่

ทะเลสาบและคูน้ำนี้อยู่ห่างจากกันเพียงเก้าฉื่อ ตราบใดที่สามารถขุดดินเป็นระยะทางเก้าฉื่อได้ น้ำจากทะเลสาบก็จะไหลลงสู่คูน้ำ

สวีเซียวออกคำสั่ง จากนั้นทหารกองทัพเถี่ยหลินหลายสิบคนก็โบกจอบและขุดลงไปที่พื้นอย่างตั้งใจ

ซ่า!

การขุดคูน้ำสำเร็จ

ทหารกองทัพเถี่ยหลินส่วนใหญ่ที่กำลังขุดคูถูกน้ำพัดพาออกไป

อย่างไรก็ตาม ทหารเหล่านี้เข้าใจกระแสน้ำเป็นอย่างดี เมื่อถูกกระแสน้ำพัดไปพวกเขาก็ปีนขึ้นมาจากคูน้ำด้วยตัวเองได้ในระยะเวลาสั้น ๆ

น้ำทะลักไหลลงคลอง ไม่นานก็ผ่านภูเขาฮุยหลางและไหลลงสู่ถนน

ถนนบนภูเขาสายนี้เป็นทางทอดยาวจากชิงสุยกู่ไปยังเมืองเว่ยโจวและยังเป็นเส้นทางเดียวที่ใช้การได้อีกด้วย

ก่อนหน้านี้จินเฟิงเดินผ่านที่นี่และพบว่าที่แห่งนี้เป็นพื้นที่ต่ำ เขาถามทหารของกองทัพเถี่ยหลินที่มาด้วยอย่างสงสัยว่าที่นี่จะมีน้ำท่วมหรือไม่

ทหารตอบว่าถนนเส้นนี้แต่เดิมเป็นทะเลสาบ แต่เมื่อหลายร้อยปีก่อนเพื่อค้าขายกับตั่งเซี่ยง ขุนนางต้าคังจึงส่งคนไปทำแนวกั้นน้ำเพื่อสร้างถนน

ต่อมาเมื่อจินเฟิงเข้ายึดกองทัพเถี่ยหลินและตรวจสอบแผนที่ทางภูมิศาสตร์โดยละเอียด เขาก็ค้นพบงอ่าเก็บน้ำบนไหล่เขาของเขาฮุยหลาง และมีความคิดที่จะตัดถนนส่วนนี้ด้วยการใช้น้ำทันที

สวีเซียวได้รับคำสั่งให้ค้นหาทหารที่คุ้นเคยกับพื้นที่บริเวณนี้ และหลังจากพูดคุยกันซ้ำแล้วซ้ำอีก ก็ได้วางแผนขึ้นมา

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน