ทะลุมิติ ข้าจะเป็นภรรยาขยัน นิยาย บท 1

เมื่อซือลั่วลืมตาขึ้น เธอก็มองเห็นหลังคาอันทรุดโทรมกับมุ้งของเตียงที่ทำจากผ้าม่าน

ที่นี่คือที่ไหนกัน

“คราวหน้าถ้าอยากตายอีกก็ไม่มีใครช่วยเจ้าแล้ว!”

น้ำเสียงติดจะเย็นชาดังขึ้นมา เมื่อมองไปทางต้นเสียงก็พบบุรุษรูปงามผู้หนึ่ง เขามีคิ้วเรียวยาวราวกับดาบ ดวงตามีประกายเหมือนดวงดาว จมูกสูงโด่ง ริมฝีปากบางเฉียบเม้มแน่น กำลังมองเธอด้วยสายตาที่เย็นเยียบ

ซือลั่วลุกขึ้นนั่งทันใด มองปราดเดียวไปรอบทิศ

บ้านโบราณกับผู้ชายที่ใส่ชุดโบราณ

ซือลั่วหยิกต้นขาตนเองอย่างแรงทีหนึ่ง เจ็บจนจะตายแล้ว นี่ไม่ใช่ความฝัน ถ้างั้นก็มีปัญหาแล้วสิ

“ฉันเป็นใคร แล้วฉันอยู่ที่ไหน”

ซือลั่วจำได้ว่าเธอไปตรวจสอบฐานการเพาะปลูก ระหว่างเดินทางกลับก็พบกับวัดเก่าแปลกๆ แห่งหนึ่งจึงอยากไปดูสักหน่อย ทว่ารถกลับมีปัญหา เบรกไม่อยู่จนหัวทิ่มตกหน้าผา

หัวใจของซือลั่วจมดิ่งลง แทบไม่อยากจะเชื่อกับเรื่องราวที่เกิดขึ้น

เธอผลุดลุกลงจากเตียง วิ่งมาอยู่หน้าโต๊ะไม้แล้วคว้ากระจกบนโต๊ะขึ้นมาส่องดูก็มองเห็นใบหน้าที่ไม่คุ้นเคยโดยสิ้นเชิง

แม่นางน้อยผู้นี้อายุราวสิบกว่าขวบ ผิวพรรณค่อนข้างขาว มีเครื่องหน้างดงามและผมยาวสยายซึ่งแตกต่างจากตัวตนเดิมของเธอโดยสิ้นเชิง

ซือลั่วตกตะลึงอยู่พักหนึ่ง ก่อนที่จะต้องยอมรับกับความจริงนี้ว่าเธอได้เกิดใหม่ในร่างของผู้อื่นแล้ว

“เหอะ!”

มีคนเค้นเสียงทีหนึ่ง