ทะลุมิติ ข้าจะเป็นภรรยาขยัน นิยาย บท 12

จู่ๆ หัวใจของซือลั่วก็เหมือนกับถูกเข็มทิ่มแทงอย่างรุนแรง ปีนี้เว่ยฉงซีพึ่งจะอายุ 20 ปีเท่านั้น หากเป็นในยุคปัจจุบัน เขาก็กำลังจะเข้ามหาวิทยาลัยพอดี เดิมทีควรจะมีชีวิตที่สวยงาม แต่ทว่าตอนนี้...

ซือลั่วมองดูเว่ยฉงซีที่ใส่เสื้อผ้ามอมแมมขาดรุ่งริ่ง รูปร่างผ่ายผอมซีดเซียว ใบหน้าอึมครึม มองมาที่นางอย่างระแวงระวัง ทันใดนั้นก็รู้สึกปวดใจขี้นมา

เว่ยฉงซีแค่ต้องการทำให้นางอาละวาดเพื่อเปิดเผยพิรุธช่องโหว่ออกมา กลับไม่คาดคิดว่านางจะใช้สายตาเช่นนี้มองมาที่เขา

ดวงตาของซือลั่วใสซื่อบริสุทธิ์ยิ่งนัก ทั้งยังมีความเวทนาอยู่เล็กน้อย ราวกับว่าสายตาของนางมองทะลุกลลวงของเขา ขณะเดียวกันยังมีความรู้สึกปวดใจอยู่อีกด้วย

เว่ยฉงซีรู้สึกอึดอัดมาก เขาไม่ชอบความรู้สึกเช่นนี้ ยิ่งไม่ต้องการให้ใครมาสงสารเขา แววตาของเว่ยฉงซียิ่งเย็นเยียบขึ้นไปอีก มองไปทางซือลั่วอย่างเย็นชา ใช้ร่างที่เต็มไปด้วยหนามของเขาเผชิญหน้ากับซือลั่ว

พฤติกรรมแบบนี้ช่างคล้ายคลึงกับซือลั่วในชาติก่อนหลังจากที่แม่ของนางเสียชีวิตยิ่งนัก

…

“เว่ยฉงซี เจ้าเชือดไก่เป็นไหม"

จู่ๆ ซือลั่วก็พูดขึ้น

เว่ยฉงซีชะงัก

“เจ้าว่าไงนะ” เขาคิดว่าตัวเองฟังผิดไป

ซือลั่วถอนหายใจ หันไปยิ้มให้เขา "เมื่อวานไม่ใช่ว่าข้าซื้อไก่มาสองตัวหรือ วันนี้พวกเราตุ๋นไก่กินกันดีหรือไม่”

เว่ยฉงซีไม่รู้ว่านางจะมาไม้ไหนอีก เขาเพียงแค่จ้องมองนางด้วยความงุนงง ดวงตาสีดำของเขาราวกับแอ่งน้ำในทะเลสาบที่ลุ่มลึกและมืดมน ทำให้ผู้คนยากที่จะมองเห็นอารมณ์ความรู้สึกข้างใน

ซือลัวเดินเข้ามา "ข้าแบกเจ้าออกไปก่อน ไปตากแดดเสริมก้ายสักหน่อย"

เว่ยฉงซีไม่กล่าวอะไร

เขาไม่ได้ถามด้วยว่า "คลุม*" คืออะไร (คำอธิบาย ซือลั่วพูดว่า เสริมก้าย แปลว่า เสริมแคลเซียม แต่เว่ยฉงซีเข้าใจเป็นคำว่า 盖 ก้าย ที่แปลว่า ครอบหรือคลุม)

นางเดินมาและตบหลังตัวเองอย่างอาจหาญ "ขึ้นมา"

แน่นอนว่าเว่ยฉงซีไม่มีทางยอมให้แม่นางผู้หนึ่งมาแบกตัวเองอีกอย่างเด็ดขาด เขาก้มหัวลงและกล่าวเสียงเย็นว่า "ข้าออกไปเองได้!"

“ออกไปอย่างไร”

ซือลั่วมองเขา จงใจพูดเสียงดังว่า "เว่ยฉงซี เจ้าคลานแล้วดูไม่สง่างามแม้แต่น้อย”

เว่ยฉงซีหรี่ตามองนางด้วยความไม่พอใจอย่างยิ่ง

ซือลั่วรู้สึกเหมือนกำลังรังแกเด็กอีกแล้ว

นางกล่าวอย่างอ่อนโยนว่า "ออกไปอาบแดดเสีย ประเดี๋ยวเจ้าช่วยข้าเชือดไก่ ข้าหิวจะตายอยู่แล้ว หรือว่าเจ้าไม่อยากกินข้าวหรือ"

ซือลั่วพึ่งจะพูดจบ ท้องของเว่ยฉงซีก็ร้องลั่น เขาเงยหน้าขึ้นและจ้องมองอย่างดุดันไปทางซือลั่วซึ่งกำลังกลั้นหัวเราะ ในที่สุดก็ปีนขึ้นไปบนหลังของนางราวกับเป็นการแก้แค้น

น้ำหนักที่เพิ่มมาอย่างกะทันหันทำให้ซือลั่วถึงกับซวนเซ