ไป๋ซิวหย่วนหลุบตาลงแล้วเหลือบมองไปทางโจวซืออี้แวบหนึ่ง เขาจำได้ว่าวันต่อมาที่ซือลั่วไปขายสูตรอาหาร เขาก็มาหาที่บ้านพร้อมกับแสดงท่าทีร้อนอกร้อนใจอย่างมาก เพราะปรารถนาที่จะทำให้เถ้าแก่เจียงเป็นอัมพาต คิดไปแล้วโจวซืออี้ก็คงอยากได้สูตรอาหารเช่นเดียวกัน ด้วยเหตุนี้จึงได้ทำสิ่งที่ผิดพลาดร้ายแรงลงไป
ดูเหมือนว่าตนเองจะประเมินโจวซืออี้ต่ำไปอย่างแท้จริง เขาเจ้าเล่ห์กว่ารูปลักษณ์ภายนอกนัก เมื่อผู้ดูแลร้านเจียงจากไปในขณะนี้ หอจวี้เซียนก็ส่งเถ้าแก่คนใหม่มาจึงเป็นไปไม่ได้ที่จะแข่งขันกับหอเทียนเซียงได้อีก
ไป่ซิวหย่วนเงยหน้าขึ้นด้วยสีหน้าที่ดูสงบลงแล้ว "พี่โจวท่านกล่าวถูกต้องทุกประการ”
โจวซืออี้เหลือบมองเขาด้วยรอยยิ้ม “น้องไป๋ผู้ประเสริฐ อันที่จริงข้าคิดที่จะเตือนเจ้ามาโดยตลอดเลยว่าบางครั้งผู้ที่ขึ้นมาเป็นอันดับหนึ่งได้มันไม่ได้ง่ายดายถึงเพียงนั้น เจ้าว่าหริอไม่”
ไป๋ซิวหย่วนเข้าใจว่าเขากำลังเตือนตนเองทางอ้อม ตักเตือนตระกูลไป๋ และกระทั่งเตือนไปถึงผู้ที่อยู่เบื้องหลังตระกูลไป๋ผู้นั้นอีกด้วยว่าอย่าคิดเพ้อฝันลม ๆ แล้ง ๆ กับสิ่งที่กำลังทำอยู่
เขาเย้ยหยันในใจแต่ไม่ได้แสดงออกมาทางสีหน้า
“พี่โจวพูดแบบนี้ ข้าฟังไม่เข้าใจ”
“น้องไป๋จะต้องฟังเข้าใจเป็นแน่” โจวซืออี้มองเข้าไปในดวงตาของเขา
ไป๋ซิวหย่วนกับโจวซืออี้ประสานสายตากัน ระหว่างคนทั้งสองเต็มไปด้วยควันเบาบางตลบอบอวลอยู่ ในที่สุดไป๋ซิวหย่วนก็ยิ้ม “พวกเราตระกูลไป๋คิดที่จะหาเงินเพียงเท่านั้น ไม่ได้คิดเป็นอื่น”
“เช่นนั้นก็ดีแล้ว"
หลังจากทั้งสองแยกจากกัน ไป๋ซิวหย่วนก็กลับบ้าน นี่คือเรือนที่ตระกูลไป๋ซื้ออยู่ที่ตำบลหย่วนซาน เรือนหลังไม่ใหญ่โตแต่มีสภาพแวดล้อมที่หรูหรา
“คุณชาย โจวซืออี้รังแกกันเกินไปแล้ว” ชิงเหยียนที่อยู่ข้างกายกล่าวอย่างไม่พอใจ
ไป๋ซิวหย่วนเหลือบมองเขาแวบหนึ่ง “เขาพึ่งพิงตระกูลโจวอยู่ ทั้งยังมีโจวกุ้ยเฟยกับจิ้นอ๋องเป็นผู้หนุนหลังอีกจึงได้มีความมั่นอกมั่นใจเช่นนั้น”
หลังจากที่เขากล่าวจบก็ถามอีกว่า “มีข่าวคราวจากหลานจิงหรือไม่"
ชิงเหยียนกล่าว "จิ้นอ๋องเรืองอำนาจมาก ตอนนี้ฝ่าบาทมีพระบัญชาให้เขามาซีเป่ย ท่านประมุขสงสัยว่าเขาจะมาที่นี่เพื่อพบท่านอ๋องน้อยเว่ย”
“เว่ยฉงซี?” ไป่ซิวหย่วนเลิกคิ้ว
“แม้ว่าท่านอ๋องน้อยเว่ยจะพิการ แต่เขาก็ยังมีชื่อเสียงบารมีในกองทัพซีเป่ยอยู่ดี”
ไป๋ซิวหย่วนพยักหน้า แล้วก็เขายิ้มทันที "ฝ่าบาทก็ยังเป็นฝ่าบาท!"
ชิงเหยียนเกิดความไม่เข้าใจในชั่วขณะหนึ่ง
ไป๋ซิวหย่วนจึงกล่าว “จิ้นอ๋องเป็นผู้ที่ยึดทรัพย์สมบัติตระกูลเว่ย เว่ยฉงซีจะไม่เคียดแค้นเขาหรือ ฝ่าบาทส่งใครมาก็ไม่สู้ส่งเขามา เพราะท้ายที่สุด เว่ยฉงซีก็ไม่มีทางที่จะร่วมมือกับเขาเป็นแน่”
ชิงเหยียนเข้าใจในทันที "องค์หญิงฮุ่ยหนิงก็มาเช่นกัน”
ไป๋ซิวหย่วนหัวเราะ "อดีตคู่หมั้นของท่านอ๋องน้อยเว่ย?"
ชิงเหยียนพยักหน้า
ไป๋ซิวหย่วนใช้นิ้วมือเขี่ยถ้วยชาหยกขาวที่อยู่ด้านหน้า “นับวันยิ่งน่าสนใจอย่างแท้จริง ไปบอกท่านประมุขว่าข้ายังอยากอยู่ที่ตำบลหย่วนซานต่ออีกสักพัก”
“ขอรับ!"
หลังจากที่ชิงเหยียนจากไป ไป๋ซิวหย่วนดื่มชาในถ้วยไปจิบหนึ่ง เมื่อคิดถึงท่าทางหยิ่งยโสของโจวซืออี้ มุมปากของเขาก็ปรากฏรอยยิ้มเย้ยหยัน
จวนจิ้นอ๋องดีอกดีใจเร็วเกินไป หากฝ่าบาทมีความตั้งใจจริง เหตุใดจะต้องให้หลี่ฉงเหยียนไปยึดทรัพย์ตระกูลเว่ยเพื่อล่วงเกินเว่ยฉงซีด้วยเล่า
ดังนั้น บนกระดานหมากรุกนี้ ตัวหมากที่อวดดีมีมากเกินไปแล้วจริง ๆ
หลังจากที่ทะเลาะกับซิ่วไฉจย่าไปหนึ่งยก ซือลั่วก็ไม่มีอารมณ์ที่จะไปร้านขนมอีก นางจึงเดินไปรอบถนน
เมื่อเห็นว่าเป็นเวลากลางวันแล้วนางก็เข้าไปกินอาหารที่ร้านอาหารแห่งหนึ่ง แล้วจึงกลับบ้านอย่างอ้อยอิ่ง
เมื่อเข้าประตูมาก็เห็นว่าเว่ยฉงซียังคงหยอกล้อซือฮวาอยู่ ซือลั่วจึงหันกายเข้าห้องไปโดยไม่พูดอะไรสักคำ
เว่ยฉงซีเงยหน้าขึ้นมองประตูที่ปิดมิดชิดแล้วขมวดคิ้ว
หญิงผู้นี้นับวันชักจะเก่งกล้าสามารถขึ้นแล้วจริง ๆ กล้าที่จะโผล่หน้ามาให้เขาเห็นและจงใจอดอาหารเขา
ซือลั่ววางผ้าลงบนโต๊ะ ดื่มน้ำหนึ่งอึก ขึ้นเตียงและนอนหลับไปทันที นางหวาดวิตกตลอดทั้งคืนและเกือบจะถูกเว่ยฉงซีบีบคอจนตายอีก ง่วงนอนตั้งแต่เช้าจนจะไม่ไหวแล้ว จึงหลับไปแทบจะทันทีที่ศีรษะถึงหมอน
ไม่รู้ว่าหลับไปนานแค่ไหน ยามที่นางตื่นขึ้นมาก็รู้สึกแค่ว่าดวงอาทิตย์ลับขอบฟ้าไปทางทิศตะวันแล้วและในห้องก็มืดมิดไปหมด
ซือลั่วสับสนอยู่ครู่หนึ่ง ไม่รู้ว่าตัวเองอยู่ที่ไหนและตอนนี้เป็นกลางวันหรือกลางคืน นางรู้สึกราวกับตนเองเป็นคนที่ดื่มสุราเมามายจนภาพตัดไปอย่างกะทันหัน
หลังจากนั่งพักหนึ่งนางจึงได้สติกลับมา
แล้วลุกจากเตียงและออกไป
เว่ยฉงซีไม่ได้อยู่ในลานบ้าน และดวงตะวันที่อยู่ด้านนอกก็ตกลงไปแล้วครึ่งหนึ่ง
ซือลั่วหิวแล้วจึงเข้าครัวไปทำน้ำแกงเกอต่าแบบง่าย ๆ มาที่หนึ่ง แล้วเจ้าตัวก็ดื่มมันอยู่ในลานบ้านอย่างละเมียดละไม
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ทะลุมิติ ข้าจะเป็นภรรยาขยัน
ไม่อัพแล้วเหรอคะ กำลังสนุกเลยT^T...
เข้ามารอต่อ....แอดจ๋าาาแซงคิวเรื่องนี้โหน่ยยยย พลีสสสส...
รอตอนใหม่อยู่นะคะ สนุกมากๆ 🥹🥹...
แอดจ๋าาาต่อได้ไหมคะ พลีสสสสส TT~TT...
รอบนี้เว้นนานจังค่ะ 🥲ติดงอมแงม...
แอดจ๋าาาาาT^T...
เข้ามาส่องทุกวันT_T...
รอตอนใหม่อย่างมีความหวัง...
รออัพเดทตอน pls....
รออัพตอนใหม่ อย่างมีความหวัง 🥹...