ทะลุมิติไปเป็นสาวน้อยนำโชคของครอบครัวชาวนา นิยาย บท 175
เสี่ยวเอ้อร์มองซูซานหลางก่อนเผยรอยยิ้ม “อ้อ เป็นท่านนี่เอง เถ้าแก่ร้านกำชับไว้แล้วว่าถ้าท่านมา ให้พาท่านขึ้นไปที่ห้องรับรองบนชั้นสอง เชิญตามข้ามาขอรับ”
เมื่อเถ้าแก่ร้านหนิวเคยสั่งไว้ก่อนหน้า เสี่ยวเอ้อร์จึงพาซูซานหลางขึ้นไปยังห้องรับรองบนชั้นสอง
หลังจากเชิญเขานั่งลง เสี่ยวเอ้อร์ก็ลงไป และไม่นานก็กลับมาพร้อมน้ำชา “คุณชาย เถ้าแก่ร้านของเรายังติดธุระอยู่ขอรับ แต่คงไม่นานนัก ขอให้ท่านอดใจรอสักครู่”
ซูซานหลางพยักหน้า “ได้ ข้ารอได้”
เสี่ยวเอ้อร์ยิ้มรับ “ถ้าเช่นนั้นข้าขอตัวลงไปต้อนรับลูกค้าก่อน หากมีอะไร ท่านเรียกข้าได้ทันที”
ซูซานหลางพยักหน้า เสี่ยวเอ้อร์จึงออกไป
เขาไม่ได้รอนานนัก เถ้าแก่ร้านหนิวก็กลับมาจากด้านนอก บรรยากาศชั้นล่างของโรงเตี๊ยมดูคึกคักมาก เมื่อซูซานหลางเดินออกไปดู เขาเห็นเถ้าแก่ร้านหนิวกลับมาพร้อมกับเด็กหนุ่มคนหนึ่ง พวกเขานำปลามาเต็มสองถัง
เสี่ยวเอ้อร์รีบเข้าไปแจ้งเถ้าแก่ร้านหนิวว่าซูซานหลางมาถึงแล้ว
เถ้าแก่ร้านหนิวสั่งให้เด็กหนุ่มนำวัตถุดิบไปเก็บในครัว ก่อนที่ตัวเขาเองจะขึ้นมาชั้นสอง
เมื่อเดินถึงบันได เถ้าแก่ร้านหนิวมองเห็นซูซานหลางพอดี ทั้งสองสบตากัน เถ้าแก่ร้านหนิวเผยรอยยิ้มพลางพูดว่า “ข้าจำได้ว่าเจ้าชื่อซูซานหลางใช่หรือไม่?”
ซูซานหลางพยักหน้า “ใช่ขอรับ”
เถ้าแก่ร้านหนิวหัวเราะเล็กน้อย “งั้นไปคุยกันในห้องรับรองเถอะ”
เมื่อทั้งสองกลับไปที่ห้องรับรอง เถ้าแก่ร้านหนิวมองซูซานหลางแล้วพูดขึ้นว่า “น้องซู ของดองที่เจ้าฝากไว้ให้ข้าลองในวันนั้น ลูกค้าของข้าต่างก็ชอบกันมาก ข้าจำได้ว่าเจ้าบอกว่ามีตำราอาหารพิเศษเพิ่มเติมใช่ไหม? ข้าคิดว่าเราควรมาคุยเรื่องความร่วมมือกัน ดูว่าจะตกลงกันอย่างไรดี”
ซูซานหลางตอบกลับด้วยความมั่นใจ “เถ้าแก่ร้านหนิว ข้าสามารถมอบตำราอาหารสำหรับรายกายอาหารจากผักดองเปรี้ยวและผักดองเผ็ดให้โรงเตี๊ยมของท่านใช้ได้ โดยมีเงื่อนไขว่า ตำราอาหารแต่ละรายการจะต้องจ่ายค่าใช้ชั่วคราวปีละสิบตำลึงเงิน และหากโรงเตี๊ยมของท่านขยายไปเปิดสาขาที่อื่นและยังต้องการใช้ตำราอาหารนี้ ท่านจะต้องชำระค่าใช้ตำราอาหารใหม่อีกครั้ง”
นี่คือแผนการที่เขาคิดขึ้นหลังจากไตร่ตรองมาหลายวัน เนื่องจากฝีมือการทำผักดองเปรี้ยวและผักดองเผ็ดเป็นสิ่งที่เฉียนซื่อทำได้ดีที่สุด และไม่สามารถถ่ายทอดให้ผู้อื่นได้ง่ายๆ
แม้จะมีการลงนามในสัญญา แต่ซูเสี่ยวลู่เคยเตือนเขาว่าใจคนซับซ้อน หากเกิดปัญหาขึ้นจริง อาจนำไปสู่ความยุ่งยาก ดังนั้นการรักษาความลับของกระบวนการจึงสำคัญ
เถ้าแก่ร้านหนิวนิ่งคิดอยู่ครู่หนึ่ง
ซูซานหลางเสริม “เถ้าแก่ร้านหนิว เรื่องตำราอาหารเหล่านั้น พรุ่งนี้ข้าจะพาคนมาปรุงอาหารให้ท่านลองชิมดู”
เถ้าแก่ร้านหนิวหัวเราะเล็กน้อยก่อนตอบ “น้องซู วิธีการความร่วมมือของเจ้านี่ ข้าเพิ่งเคยเจอเป็นครั้งแรกเลยนะ ข้าคงต้องคิดดูให้ดี เอาเป็นว่า พรุ่งนี้เจ้าพาแม่ครัวของเจ้ามาลองทำให้พวกเราชิมดูก่อน ถ้ารสชาติใช้ได้ เราค่อยมาว่ากันต่อ”
เถ้าแก่ร้านหนิวไม่ได้ปฏิเสธในทันที เดิมทีเขาคิดว่าการพูดคุยครั้งนี้เป็นเพียงการตกลงซื้อขายผักดองเปรี้ยวและผักดองเผ็ดเท่านั้น แต่กลับกลายเป็นว่าซูซานหลางตั้งเป้าหมายที่การขายตำราอาหาร
บทใหม่
ตอนฟรี
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ทะลุมิติไปเป็นสาวน้อยนำโชคของครอบครัวชาวนา