เมื่อพวกเขาไม่ยอมกลับไป ก็ปล่อยให้เป็นไปตามทางของพวกเขา
ในผักใบเขียวหนึ่งพันชั่งนั้น กะหล่ำปลีมีจำนวนถึงสี่ร้อยชั่ง ตอนที่ชั่งน้ำหนัก เฉินหู่ยืนดูด้วยตาตนเอง และตรวจสอบว่าผักทั้งหมดมีคุณภาพดี
สำหรับเฉินหู่ การมาซื้อผักนี้เปรียบเสมือนนำเงินมาให้ครอบครัวตระกูลหวาง คนในครอบครัวตระกูลหวังต่างยิ้มแย้มอย่างยินดี พลางช่วยกันแบกผักไปส่งถึงลานบ้านของซูซานหลาง
เฉินหู่เองก็มอบเงินอย่างเรียบร้อย ไม่มีเรื่องค้างจ่ายแต่อย่างใด
หลังจากซื้อผักเรียบร้อย เฉินหู่และเฉียนซื่อก็เริ่มต้นงานประจำวันของพวกเขา
......
ทางด้านของซูซานหลางและครอบครัว เมื่อพวกเขามาถึงร้านในตัวเมือง ร้านยังไม่ได้เปิด แต่ก็มีลูกค้ามารออยู่แล้ว
หญิงคนหนึ่งพูดคุยกับซูซานหลางและจ้าวซื่อพลางหัวเราะว่า “ผักดองของร้านพวกท่านอร่อยจริงๆ เลยเจ้าค่ะ รสชาติไม่เหมือนที่เราทำเองที่บ้านเลย ถึงจะแพงไปนิด แต่ก็ถือว่าจ่ายค่าฝีมือทำอาหาร”
หญิงผู้นี้เป็นลูกค้าประจำของร้าน นางเคยซื้อกลับไปลองทำเองที่บ้าน แต่รสชาติกลับต่างกันลิบลับ ตั้งแต่นั้นนางก็กลายเป็นลูกค้าประจำของร้านสือโหย่วเว่ย และทุกวันจะมาซื้อผักดองหนึ่งชั่งกลับไปทำอาหาร
จ้าวซื่อยิ้มพลางตอบกลับด้วยน้ำเสียงนุ่มนวล “ขอเพียงชอบ เราก็ยินดีแล้วเจ้าค่ะ”
ขณะที่ตอบ นางเปิดประตูร้านและเริ่มชั่งผักให้หญิงคนนั้น
หลังจากเปิดร้านไม่นาน ลูกค้าก็เริ่มทยอยเข้ามาเรื่อยๆ เพื่อซื้อของจากร้านอย่างไม่ขาดสาย
ซูซานหลางจัดเก็บของเรียบร้อย เตรียมตัวออกไปประชาสัมพันธ์ที่โรงเตี๊ยมและร้านอาหารเล็กๆ ในตัวเมืองต่อ
ส่วนจ้าวซื่อดูแลร้านพร้อมกับเด็กๆ ของทั้งสองครอบครัว
เมื่อเห็นชายชราคนหนึ่งเข้ามาซื้อของ จ้าวซื่อยิ้มต้อนรับอย่างอบอุ่นพลางถามว่า “ท่านลุง อยากซื้ออะไรเจ้าคะ? ร้านเรามีของอยู่สามอย่าง รสชาติอร่อยทั้งหมดเลย ท่านลองชิมดูก่อนได้เจ้าค่ะ แล้วค่อยตัดสินใจว่าจะซื้อหรือไม่”
เถ้าแก่ร้านหนิวมองจ้าวซื่ออยู่ครู่หนึ่งก่อนพยักหน้า “งั้นข้าลองชิมดูก่อนก็แล้วกัน”
จ้าวซื่อหยิบไม้เสียบให้เขาสำหรับชิม
เถ้าแก่ร้านหนิวสังเกตเห็นความใส่ใจในรายละเอียดนี้ ก่อนลองชิมทีละอย่าง เขารู้สึกว่ารสชาติของสินค้าทั้งหมดเหมือนเดิมทุกครั้ง ไม่ผิดเพี้ยน
หลังจากวางไม้เสียบลง เขาพูดขึ้นว่า “สามีของเจ้าล่ะ? เมื่อสองสามวันก่อนเขามาที่โรงเตี๊ยมฟู่หมั่นไหลเพื่อประชาสัมพันธ์ และบอกว่ามีตำราอาหารเพิ่มเติม ข้ามาที่นี่เพื่อคุยธุระกับเขาสักหน่อย”
สินค้าของร้าน โดยเฉพาะผักดองเผ็ดและผักดองเปรี้ยว มีคุณภาพดีมาก หากสามารถใช้ตำราอาหารที่ดีเพิ่มรายการอาหารให้โรงเตี๊ยมได้ ก็อาจช่วยดึงดูดลูกค้าเพิ่มขึ้นอีกมาก
เถ้าแก่ร้านหนิวคิดเรื่องนี้อยู่หลายวัน จนตัดสินใจมาคุยเรื่องร่วมมือกับซูซานหลาง
จ้าวซื่อไม่คาดคิดว่าชายตรงหน้าจะเป็นตัวแทนของโรงเตี๊ยม นางดีใจมาก แต่เมื่อคิดได้ว่าซูซานหลางไม่อยู่ นางก็รู้สึกเกรงใจเล็กน้อย
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ทะลุมิติไปเป็นสาวน้อยนำโชคของครอบครัวชาวนา