ทะลุมิติไปเป็นสาวน้อยนำโชคของครอบครัวชาวนา นิยาย บท 185

เมื่อมองไปยังอาหารที่ครอบครัวซูนำมาให้ พ่อเฒ่าหวางถึงกับรู้สึกว่ามันเกินไป

ขณะมองดูหวังซื่อที่ยังคงโวยวายไม่เลิก พ่อเฒ่าหวางก็รู้สึกเป็นครั้งแรกว่า การที่ซูซานหลางตัดขาดจากตระกูล ไม่ใช่เพียงการกระทำที่ดื้อรั้น

สิ่งที่ตระกูลซูทำไว้ ช่างน่าผิดหวังเกินทน เขาหันไปพ่อเฒ่าซูพลางถอนหายใจ

พ่อเฒ่าซูรู้สึกอับอายจนหน้าร้อนวูบ ก่อนจะระเบิดอารมณ์ตะโกนใส่หวังซื่อว่า “ดูสิว่าสตรีอย่างเจ้าทำอะไรลงไป!”

พ่อเฒ่าซูไม่อาจอยู่ตรงนั้นต่อได้ จึงหมุนตัวเดินจากไป

ซูต้าหลางและซูเอ้อร์หลางเห็นสถานการณ์ไม่ดี ก็รีบตามหลังออกไป

ส่วนหลี่ซื่อและโจวซื่ออยากจะไปเช่นกัน แต่พวกนางไม่กล้าขยับ

พวกนางมองไปที่หวังซื่อด้วยความระแวดระวัง

หวังซื่อที่เต็มไปด้วยความโกรธ ฟาดมือใส่หน้าหลี่ซื่อและโจวซื่อคนละที ก่อนจะด่ากราดว่า “พวกเจ้านังอสรพิษ อยากเห็นข้าอับอายใช่หรือไม่!”

หวังซื่อโยนความผิดทั้งหมดให้หลี่ซื่อและโจวซื่อ จากนั้นนางก็อาศัยโอกาสนี้หลบหนีออกไปเอง

หลี่ซื่อและโจวซื่อหน้าแดงด้วยความอับอายสุดจะทน ทั้งสองรู้สึกขายหน้าอย่างมาก และในใจก็เกลียดหวังซื่อแทบตาย

ซูซานหลางไม่ได้สนใจพวกนาง เขามุ่งมั่นในการตรวจสอบผักของครอบครัวถัดไป

หลี่ซื่อและโจวซื่อเก็บผักที่ถูกเตรียมไว้กลับไปอย่างเงียบๆ

เดิมทีตระกูลเฉินก็คิดจะทำแบบเดียวกัน แต่เมื่อเห็นว่าครอบครัวผู้เฒ่าซูไม่ได้รับผลประโยชน์ใดๆ ผู้เฒ่าเฉินก็หน้าเคร่งขรึม ก่อนจะสั่งให้ทุกคนในครอบครัวกลับบ้าน

เขาไม่อาจทนความอับอายเช่นนี้ได้

ซูซานหลางถึงขั้นไม่สนแม้แต่ศักดิ์ศรีของบิดามารดาตนเอง ยิ่งไม่ต้องพูดถึงพวกเขา

คนอื่นๆ ต่างรู้จักกาลเทศะ พากันตรวจสอบสินค้าของตนเอง พร้อมกับหัวเราะพลางอธิบายกับซูซานหลางว่า “ที่ปะปนเข้ามาแบบนี้ก็เพราะดูไม่ละเอียดเอง ของแบบนี้ขายไม่ได้แน่นอน”

เมื่อจัดการทุกอย่างเสร็จเรียบร้อย แต่ละคนก็รับเงินแล้วแยกย้ายกลับบ้าน ส่วนลานหลังบ้านของซูซานหลางเต็มไปด้วยกองผักใบเขียวและกะหล่ำปลีที่พูนสูง

วันนี้พวกเขาซื้อผักมาถึงสองพันชั่ง งานจัดการยังอีกยาวไกล ซูซานหลางและเฉินหู่จึงรีบลงมือทำงานอย่างไม่รอช้า

จนกระทั่งช่วงบ่าย จ้าวซื่อและเฉียนซื่อกลับมาถึงบ้าน จ้าวซื่อไปจัดการทำอาหารเย็น ส่วนเฉียนซื่อช่วยพวกเขาทำผักดองเปรี้ยวและเผ็ด ทั้งสองครอบครัวไม่มีใครหยุดพัก

ข่าวเกี่ยวกับกิจการของซูซานหลางและเฉินหู่แพร่สะพัดไปทั่วหมู่บ้านในเวลาไม่นาน

ชาวบ้านกลับไม่ได้คิดว่าเป็นเรื่องแปลกอะไร แต่คนในตระกูลซูและตระกูลเฉินกลับไม่พอใจอย่างยิ่ง

พวกเขาตั้งใจปล่อยคำพูดเสียดสีและใส่ร้ายป้ายสีออกมามากมายเพื่อกีดกันกิจการของสองครอบครัว