หลิวจื่อจินร่างกายอ่อนแอ ส่วนหนึ่งเพราะป่วย อีกส่วนหนึ่งเพราะหิวโหย เดิมทีก็ร่างกายไม่แข็งแรงอยู่แล้ว ซ้ำยังกินไม่ดี จะแข็งแรงขึ้นมาได้อย่างไร ดังนั้นหลิวจื่อจินจึงเป็นคนร่างกายอ่อนแอ
ซูเสี่ยวลู่ทำตัวเป็นธรรมชาติ ทำให้หลิวจื่อจินรับสิ่งของได้อย่างไม่อึดอัด รับไปพลางพยักหน้าพลางพูดเสียงเบาว่า "ได้ จะคืนให้"
หลิวจื่อจินเดินไปกินไป เขาเดินช้า แต่ก็อดทนมาได้ พอถึงอำเภออานผิง ตัวของหลิวจื่อจินก็เปียกชุ่มไปด้วยเหงื่อ
เมื่อถึงโรงเตี๊ยม หลายคนอยู่ห้องเดียวกัน ซูฉงรีบให้หลิวจื่อจินไปเปลี่ยนเสื้อผ้าแล้วนอนพักสักตื่น
หลิวจื่อจินไม่มีเสื้อผ้า ซูหวาจึงหยิบของตัวเองให้เขา หลิวจื่อจินกำลังจะพูดอะไรบางอย่าง แต่ซูหวาก็พูดเสียงเรียบว่า "เขียนใบยืมหนี้ก็แล้วกัน เดี๋ยวค่อยคืนพร้อมกัน อย่างไรก็ติดหนี้สามสิบตำลึงแล้ว แค่นี้ไม่ต่างกันนักหรอก"
ซูฉงที่อยู่ข้างๆ เสริมว่า "ถูกต้องแล้วล่ะ"
โจวเหิงสีหน้าอ่อนโยน กลั้นยิ้มพลางพูดว่า "พี่จื่อจินรีบไปเปลี่ยนเสื้อผ้าเถอะ ข้ากับเสี่ยวลู่จะไปหายามาให้ ต้องรักษาท่านให้หาย มิฉะนั้นเงินของพวกเราก็เสียเปล่าน่ะสิ"
ใบหน้าซีดขาวของหลิวจื่อจินมีสีแดงระเรื่อขึ้นมา เขาพยักหน้า "จื่อจินจะไม่ทำให้ความหวังดีของทุกคนต้องสูญเปล่า"
หลิวจื่อจินไปเปลี่ยนเสื้อผ้า
ซูฉงลูบศีรษะพลางพูดว่า "ถ้ารู้แต่แรกว่าเขาเป็นคนแบบนี้ คราวที่แล้วก็คงช่วยเขาได้แล้ว สมแล้วที่เสี่ยวลู่มีวิธี"
ซูหวายิ้มน้อยๆ แต่ไม่พูดอะไร ไม่ว่าจะอย่างไร ในที่สุดก็ช่วยหลิวจื่อจินได้ ก็นับเป็นเรื่องดี
ซูเสี่ยวลู่กับโจวเหิงไปร้านขายยาเพื่อซื้อยา
ระหว่างทาง โจวเหิงถามซูเสี่ยวลู่ว่า "เสี่ยวลู่ ไฉนเมื่อครู่เจ้าถึงไม่สนใจความต้องการของหลิวจื่อจิน เจ้าไม่กลัวว่าเขาจะเกลียดเจ้าหรือ?"
การช่วยเหลือนั้น มิใช่ว่าเพียงแค่เราเต็มใจ ผู้อื่นก็จะยอมรับเสมอไป
แม้จะตายเพื่อรักษาความภาคภูมิใจและศักดิ์ศรีราคาถูก นั่นก็เป็นทางเลือกของแต่ละคน
ครั้งก่อนที่พวกเขารู้จักกับหลิวจื่อจิน ก็เคยชวนเขามากินข้าวด้วยกัน แต่หลิวจื่อจินปฏิเสธทั้งหมด
หลิวจื่อจินมีความกังวลของตนเอง พวกเขาจึงได้แต่เคารพการตัดสินใจของเขา
ซูเสี่ยวลู่ยิ้มน้อยๆ "จะเกลียดก็เกลียดไป ข้าเป็นศิษย์หมอเทวดา พวกเราสำนักหมิงกู่ทำอะไรไม่สนใจเรื่องพวกนี้หรอก อยากทำก็ทำ ไม่อยากทำก็ไม่ทำ เขาจะคิดอย่างไรมันเกี่ยวอะไรกับข้าเล่า"
นางกับหลิวจื่อจินก็ไม่สนิทกัน เรื่องความเป็นความตายของหลิวจื่อจินไม่เกี่ยวอะไรกับนาง
แต่ตอนนี้ ไม่ว่าหลิวจื่อจินจะเป็นหรือตายอย่างไร ก็จะส่งผลต่อจิตใจของพี่ใหญ่พี่รองของนาง หลิวจื่อจินจะเป็นหรือตายอะไรก็ช่าง รอให้สอบเสร็จกลับบ้านค่อยว่ากัน แต่ตอนนี้เขาจะล้มไม่ได้!
แต่ความคิดที่แท้จริงนี้ นางจะไม่บอกใครทั้งนั้น

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ทะลุมิติไปเป็นสาวน้อยนำโชคของครอบครัวชาวนา