กู้หรูเยียนส่ายหน้า เดิมทีพี่น้องก็ควรประคับประคองกัน ทว่าตอนนี้ความสัมพันธ์เช่นนี้กลับเข้ามาแทรก หากในภายภาคหน้าฐานะเซียวอ๋องเปลี่ยนไป นั่นก็พูดยากแล้ว...
“ท่านแม่ นี่ล้วนเป็นเรื่องของบ้านผู้อื่น พวกเราเห็นเป็นความครึกครื้นอย่างหนึ่งก็พอ ไม่จำเป็นต้องใส่ใจเจ้าค่ะ”
ซ่งรั่วเจินยิ้มน้อยๆ “บัดนี้เช่ออ๋องไม่อยากแต่งงานกับหลิงเชี่ยนเอ๋อร์ น่ากลัวว่าเป็นไปไม่ได้แล้ว ช่วงนี้มีงานแต่งไม่น้อยจริงๆ”
กู้หรูเยียนและฮูหยินผู้เฒ่ากู้สบตากันแวบหนึ่ง ล้วนรู้สึกแปลกใจเหตุใดนางมั่นใจนักว่าเช่ออ๋องจะต้องแต่งงาน ต่อให้จงเฟยยึดมั่นถึงเพียงนี้ แต่บัดนี้เช่ออ๋องก็อายุไม่น้อยแล้ว สามารถตัดสินใจเรื่องเช่นนี้เองได้
ความคิดของจงเฟย ใช่ว่าเขาจะรับฟังทั้งหมด
“จงเฟยเพียงแต่ต้องการรักษาความรุ่งโรจน์ ไม่มีวันทอดทิ้งสกุลหลิง ส่วนสกุลหลิงช่วยเหลือจงเฟย ย่อมต้องให้เช่ออ๋องแต่งงานกับหลิงเชี่ยนเอ๋อร์”
“ทว่า สกุลหลิงมีความแค้นกับพวกเรา จะต้องเตือนท่านพ่อให้ระวังสักหน่อย” ซ่งรั่วเจินพูด
วันแต่งงานมาถึงโดยไม่รู้ตัว
ซ่งรั่วเจินถูกปลุกขึ้นมาตั้งแต่เช้าตรู่ มงกุฎหงส์เสื้อคลุมแดงถูกตระเตรียมเอาไว้เรียบร้อยแล้ว ก่อนหน้านี้เพียงมองเห็นก็คิดว่างดงาม แต่บัดนี้ได้สวมใส่ นางถึงรู้ว่าชุดนี้ซับซ้อนมากเพียงใด
หลังเปลี่ยนเสื้อผ้าเรียบร้อยแล้วก็นั่งหน้าโต๊ะแต่งหน้าและเริ่มแต่งหน้า มองตนเองภายในคันฉ่องสำริด มุมปากของนางยกขึ้นเบาๆ ผิวพรรณขาวนวลยิ่งกว่าที่ผ่านมา
เมื่อคืนถูกจัดแจงให้แช่น้ำ ถูทุกอย่างบนร่างกาย เห็นว่ายังต้องถูหน้าของนาง นางจึงห้ามมารดาเอาไว้ จากนั้นหยิบมาสก์หน้าที่ตนเตรียมไว้ดีแล้วออกมา
ไม่พูดไม่ได้ ผลลัพธ์ยอดเยี่ยมมากจริงๆ

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง
ขอบคุณที่ให้อ่านฟรีนะคะ แต่การเติมเงินใช้เป็นเพียงบัตรเติมเงินเอไอเอสเท่านั้น...