ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง นิยาย บท 28

ทันใดนั้น สายตาของคนตระกูลซ่งก็กวาดมองไปมาระหว่างฉู่อ๋องกับหลินโหว

เรื่องที่ฉินซวงซวงชมชอบฉู่อ๋อง คนที่รู้เรื่องมีจำนวนไม่น้อย ยามนี้ดูเหมือนถามคาดคั้นอย่างเจ็บปวด แต่กลับมีน้ำเสียงออดอ้อนปนอยู่ด้วย

แต่ฉินซวงซวงจะออกเรือนให้หลินโหวไม่ใช่หรือ?

“มีเรื่องสนุกให้ดูแล้วสิ” ซ่งรั่วเจินชมดูอย่างออกรสออกชาติ นางนึกว่าฉินซวงซวงได้มาเกิดใหม่อีกครั้งแล้วจะหันมาหาหลินจือเยว่อย่างจริงใจเสียอีก ที่แท้ในใจก็ยังอาลัยอาวรณ์ฉู่จวินถิงอยู่?

นางเหลือบมองหลินจือเยว่โดยสัญชาตญาณ รู้สึกว่าระหว่างชายผู้นี้กับฉู่อ๋องมีความเหลื่อมล้ำกันอยู่จริงๆ มิน่าตอนแรกฉินซวงซวงถึงได้ปฏิเสธเขา

อย่างไรเสีย ผู้ที่สามารถกลายเป็นแสงจันทร์ขาว [1] ในใจนางเอกได้ย่อมไม่ใช่คนธรรมดาอยู่แล้ว

หลินจือเยว่รู้สึกว่าสายตาของซ่งรั่วเจินมีความเหยียดหยามเต็มเปี่ยม เขาก้าวออกมาบังฉินซวงซวงไว้ด้านหลังโดยไม่รู้ตัว “มิทราบว่าเหตุใดฉู่อ๋องจึงเอาแต่ปกป้องแม่นางซ่ง? คงไม่ได้...”

“หลินโหวพูดเช่นนี้หมายความว่าอย่างไร?” ซ่งอี้อันสีหน้าเย็นชา

“ข้าเพียงรู้สึกว่าฉู่อ๋องมีนิสัยเย็นชามาโดยตลอด วันนี้กลับช่วยเหลือแม่นางซ่งโดยไร้สาเหตุ จึงคิดว่าแปลกก็เท่านั้น”

“หลินโหวไม่จำเป็นต้องสงสัย หากฉู่อ๋องมีใจให้ข้าจริง ข้าคงถอนหมั้นกับท่านไปนานแล้ว ยังจะเสียเวลาอยู่ในจวนโหวถึงสองปีไปเพื่ออะไร?” ซ่งรั่วเจินตอบตามตรงโดยไม่เลี่ยงบาลีแม้แต่น้อย

คิดจะใส่ร้ายนางก็ไม่หัดดูความจริงเสียบ้าง!

สีหน้าหลินจือเยว่แข็งทื่อ เดิมคิดจะโต้กลับสักหน่อย คิดไม่ถึงว่าจะกลายเป็นการขุดหลุมฝังตัวเองเสียได้

ฉู่จวินถิงหัวเราะเบาๆ คิดในใจว่าซ่งรั่วเจินช่างยอดเยี่ยมโดยแท้ นิสัยตอนที่ยังไม่ออกเรือนยังน่าสนใจกว่าตอนเป็นฮูหยินจวนโหวในตอนนั้นเสียอีก

ขณะนั้นเอง สิ่งของในสระบัวถูกขุดออกมาได้แล้ว เมื่อทุกคนเห็นของสิ่งนั้น สีหน้าก็พลันเปลี่ยนไปตามๆ กัน

“นี่ แจกันหยกเขียวนี้เปื้อนเลือด?”

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน