ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง นิยาย บท 877

นับตั้งแต่เฉียนหย่าหลินกลับมาเมื่อวานก็กังวลใจอยู่ตลอด นางรู้ฝีมือของซ่งรั่วเจินนังแพศยาคนนั้นดี

ต่อให้ไม่เต็มใจยอมรับ กลับสามารถรับรู้ได้ว่าฝีมือนางไม่ธรรมดาผ่านเรื่องที่เกิดขึ้นในเมืองหลวงเหล่านั้น นางเองก็คิดไม่ถึงเลยว่าสกุลจ้าวถึงขั้นเชิญซ่งรั่วเจินไปช่วย

บัดนี้ให้เหมียวเหมียวแต่งงานกับจ้าวซวี่ไป๋ได้อย่างยากลำบาก หากถูกซ่งรั่วเจินห้ามไว้ นี่ยังจะไม่จบสิ้นอีกหรือ?

“หย่าหลิน เจ้าพูดหมายความว่าอันใด?”

นายหญิงเฉียนมองเฉียนหย่าหลินอย่างสงสัย สังเกตเห็นความผิดปกติเล็กน้อย “ใช่หรือไม่ว่าเกิดเรื่องใดขึ้น? เจ้ารีบพูดเถอะ!”

นับตั้งแต่เฉียนหย่าหลินเสียตำแหน่งพระชายาเช่ออ๋องไป ช่วงนี้ก็มักเดินทางกลับมาบ่อยๆ หนำซ้ำยังฉวยโอกาสไปสืบสถานการณ์ของสกุลจ้าว แม้แต่เรื่องแต่งงานผีเพื่อเหมียวเหมียวก็เป็นหย่าหลินเสนอออกมา

นางคิดว่าลูกสาวคนนี้อุปนิสัยไม่ดี ปกติมักโวยวาย แต่ยังสามารถคิดถึงน้องสาว หวังว่าน้องสาวที่ตายไปจะรู้สึกดีขึ้น อารมณ์ภายในใจเองก็ดีขึ้นมาก

“เมื่อวานตอนข้าไปสกุลจ้าว บังเอิญได้พบอวิ๋นอ๋องเชิญซ่งรั่วเจินไป ดังนั้นข้าจึงกังวลจะเกิดความเปลี่ยนแปลงเจ้าค่ะ”

“หลายปีมานี้น้องหญิงอยู่อย่างโดดเดี่ยวมาโดยตลอด ยังเข้าฝันข้า ข้าที่เป็นพี่สาวย่อมหวังให้นางตายไปอย่างสงบ แต่ซ่งรั่วเจินหญิงคนนี้ไม่ใช่คนดีอันใดตั้งแต่แรก”

“ข้าก็ไม่รู้ว่าตกลงล่วงเกินนางที่ใด นางถึงทำร้ายข้าครั้งแล้วครั้งเล่า!”

เฉียนหย่าหลินเข่นเขี้ยวเคี้ยวฟัน หลายวันมานี้เพียงหลับตาลงนางก็ได้พบเฉียนชิ่งเหมียว ทั้งๆ ที่ตายไปแล้ว นังแพศยาคนนี้ถึงขั้นเป็นผีมารังควานนาง!

นางไปหาไต้ซือเพื่อถามมาก่อน นี่จึงนึกวิธีการอันดีหาสามีสักคนให้เฉียนชิ่งเหมียวขึ้นได้ ส่วนจ้าวซวี่ไป๋ก็คือตัวเลือกที่ดีที่สุด

“หญิงคนนี้ช่างเป็นตัวซวยคนหนึ่ง เหตุใดนางต้องเป็นศัตรูกับพวกเราด้วย?”

นายหญิงเฉียนเข่นเขี้ยวเคี้ยวฟัน พวกเขาใส่ใจตำแหน่งพระชายาของลูกสาวตนอย่างมากถึงรักษาเอาไว้ได้ ใครคิดเล่าว่าจะถูกทำลายเช่นนี้

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน