ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง นิยาย บท 927

“น้องหญิงห้า เจ้ากำลังมองอันใด?”

ซ่งจิ่งเซินเห็นสายตาน้องหญิงบ้านตนมองไปยังทิศทางหนึ่ง นี่จึงมองตามไป

เพียงแต่ชั่วขณะได้เห็นเงาร่างแบบบางนั้น ภายในสายตาสะท้อนแววตกตะลึง

“นั่นไม่ใช่องค์หญิงมู่เหยาหรือ?”

ซ่งรั่วเจินพยักหน้า ภายในใจกลับรู้ดีว่าบัดนี้ฉู่มู่เหยากำลังยืนอยู่ที่นั่น แท้จริงแล้วกำลังเพ่งพินิจเสิ่นหวยอันและซ่งปี้อวิ๋น

ซ่งจิ่งเซินหันไปมองซ่งปี้อวิ๋นและเสิ่นหวยอันแวบหนึ่ง ถอนหายใจอย่างอดไม่ได้ “องค์หญิงมู่เหยาน่าจะมองเห็นได้อย่างชัดเจนแล้วกระมัง? สายสัมพันธ์ลึกซึ้งของเสิ่นหวยอันและซ่งปี้อวิ๋น ปกติข้าเห็นว่าก็ไม่ได้หลบเลี่ยงอันใดมากนัก”

“คาดว่าน่าจะคิดว่าปกติองค์หญิงอยู่ภายในวัง โอกาสออกมาไม่มาก เจ้าต้องเกลี้ยกล่อมดีๆ ต้องเสียใจเพื่อคนพรรค์นี้ ไม่คุ้มค่าโดยแท้”

“องค์หญิงเป็นคนฉลาดคนหนึ่ง นางน่าจะมองออก”

ซ่งรั่วเจินสังเกตอารมณ์ของฉู่มู่เหยา อย่างไรเสียร้านอาหารนี้ยังเป็นนางช่วยเสิ่นหวยอันซื้อไว้ ปรากฏว่าตอนนี้ถึงขั้นเป็นเขาและซ่งปี้อวิ๋นร่วมมือกันเปิดกิจการ

แม้ว่าแขวนชื่อร้านปิ้งย่างสกุลเสิ่น ทว่าท่าทางของซ่งปี้อวิ๋นคล้ายนายหญิงก็มิปาน ไม่ว่าเป็นผู้ใดก็ไม่อาจทนไหว

ในเวลาเดียวกัน ฉู่มู่เหยายืนมองสองคนนั้นที่รู้ใจกันนิ่งๆ ในที่ห่างออกไปไม่ไกล ซ่งปี้อวิ๋นเกือบล้มลง ทั้งตัวคนล้มเข้าหาอ้อมกอดของเสิ่นหวยอัน

จากนั้น เสิ่นหวยอันประคองนางแล้วกลับไม่ได้ดันออกในทันที ตรงข้ามกันยังยิ้มมองนาง

สายตานั้น...แตกต่างจากสายตายามสบมองนางในเวลาปกติ

“องค์หญิง เดิมทีเสิ่นหวยอันคนนี้ก็เป็นคนหลอกลวง! พูดอย่างทำอีกอย่าง เขายังพูดว่าไม่มีความสัมพันธ์อันใดกับซ่งปี้อวิ๋นเลยแม้แต่น้อย ใครเชื่อกันเล่า?”

“ยังไม่ใช่อีกหรือ? มือข้างนั้นของเขาโอบกอดซ่งปี้อวิ๋น มองเห็นความรำคาญที่ใดกัน? กล้าทำเช่นนี้ต่อหน้าทุกคน สองคนนี้ไร้ยางอายโดยแท้!”