จวนเช่ออ๋อง
ฉู่เทียนเช่อได้ยินว่าหลิงเชี่ยนเอ๋อร์มีเจตนาชวนเขาไปเข้าร่วมเทศกาลโคมไฟ มุมปากยกขึ้นอย่างนึกสนุก
คิดว่าเขาเป็นตัวโง่งมกระนั้น?
ก่อนหน้านี้เขาจงใจแสดงท่าทีเป็นมิตรกับหลิงเชี่ยนเอ๋อร์ แต่หลิงเชี่ยนเอ๋อร์กลับเย็นชาต่อเขา ตรงข้ามกันเอาอกเอาใจฉู่อ๋อง บัดนี้นี่คือเห็นว่าหมดหวังแต่งเข้าจวนฉู่อ๋องแล้ว ก็เริ่มถอยเพื่อหาสิ่งที่รองลงมา คิดแต่งงานกับเขากระนั้น?
น่าเสียดาย เขาไม่ใช่คนรับขยะอะไรก็ได้!
“ท่านอ๋อง แม่นางหลิงคนนั้นเป็นฝ่ายนัดหมายก่อน คาดว่ามีเจตนาเอาใจท่านอ๋อง หรือว่าท่านจะไม่ไปพ่ะย่ะค่ะ?” คนสนิทเอ่ยถามเสียงแปลกใจ
“ไป เหตุใดจะไม่ไป?”
เช่ออ๋องหัวเราะเสียงแผ่วเบาทีหนึ่ง “ข้ากลับอยากเห็นว่าบัดนี้หลิงเชี่ยนเอ๋อร์เปลี่ยนเป้าหมายมาหาข้าแล้ว ท่าทีจะกลายเป็นเช่นไร”
“ก่อนหน้านี้มีท่าทางเย่อหยิ่งเย็นชา บัดนี้...จะเป็นเช่นไร?”
“ท่านอ๋อง อันที่จริงเบื้องหลังแม่นางหลิงไม่ธรรมดา บัดนี้ตำแหน่งพระชายายังว่างอยู่ พระสนมเองก็พูดว่าให้ท่านเลือกพระชายาที่เหมาะสมสักท่านหนึ่ง”
“ในเมืองหลวงมีแม่นางมากมาย บัดนี้ยังไม่มี เช่นนั้นก็ค่อยๆ หา ส่วนหลิงเชี่ยนเอ๋อร์ ของที่ผู้อื่นไม่ต้องการ ข้าเองก็รังเกียจจะรับไว้”
สายตาฉู่เทียนเช่อเย็นชาลง เพราะเรื่องของเฉียนหย่าหลิน เขาจึงถูกคนมองเป็นตัวตลก โชคดีเขารู้อุปนิสัยของเฉียนหย่าหลิน ก่อนหน้านี้ก็เคยเปิดเผยต่อหน้าผู้อื่นมาก่อน
เพราะเหตุนี้ หลังเกิดเรื่องขึ้นจึงกีดกันตนเองออกมาได้อย่างราบรื่น
ต่อให้เป็นเช่นนี้ ก็ยังถูกคนเห็นเป็นตัวตลกดังเดิม ส่วนพระชายาคนต่อไป เขาจะต้องเลือกดีๆ จะปล่อยให้เกิดปัญหาใดไม่ได้

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง
ขอบคุณที่ให้อ่านฟรีนะคะ แต่การเติมเงินใช้เป็นเพียงบัตรเติมเงินเอไอเอสเท่านั้น...