ทะลุมิติเวลามาเป็นชายา นิยาย บท 760

ในทางกลับกัน พระชายาเชียนกลับพูดคุยกันอย่างมีอารมณ์ขัน เชื้อเชิญมู่หรงฉีทั้งสองคนขึ้นไปในเรือสำราญอันวิจิตร อ๋องเฮ่ากับอ๋องรุ่ยก็มาถึงแล้ว และกำลังนั่งดื่มชาอยู่ตรงริมหน้าต่าง

ชิงฮวนเห็นเหลิ่งชิงเหยาเป็นอันดับแรก

ไม่นึกว่าวันนี้นางก็อยู่ที่นี่เช่นกัน และก็นั่งอยู่ข้างอ๋องเฮ่า ด้านหลังมีแม่เฒ่าผู้รับใช้ใกล้ชิดตามมาด้วย

อากาศเริ่มร้อนขึ้น เสื้อผ้าฤดูร้อนบางๆ ทำให้มองเห็นรอบเอวของนาง แม้ว่าจะนั่งอยู่ สายตาคมกริบของชิงฮวนก็เห็นได้ว่าท้องของนางนูนออกมา

ยิ่งไปกว่านั้น ชุดเป็นผ้าแพรไหมเนื้อนิ่ม แนบเนื้อเป็นอย่างมาก ท้องของนางดูกลมกลึง ไม่มีร่องรอยของการเสแสร้งเลยแม้แต่น้อย

พูดว่ามิอยากก้าวก่ายเรื่องของจวนอ๋องเฮ่าอีก แต่ทว่าชิงฮวนกลับเอาจริงเอาจังขึ้นมาเล็กน้อยโดยมิได้ตั้งใจ ถ้าหากหมอวินิจฉัยการตั้งครรภ์ผิดพลาด ก็จะเป็นการลบหลู่ดูหมิ่นหมอผู้นี้!

ความเอาแน่เอานอนมิได้ของเหลิ่งชิงเหยาท้าทายความอยากรู้ของนางอย่างมิต้องสงสัย

และนางรู้ว่าวันนี้ตนจะมา ไม่นึกเลยว่าจะนั่งมีท่าทีสบายใจอยู่ตรงนั้น และก็ดูเหมือนว่านางจะมิได้กลัวตนเลยแม้แต่น้อย

เป็นท่าทางมิเกรงกลัวผู้ใดเพราะมีคนช่วยหนุนหลัง

มิน่าเชื่อเลยว่าพระชายาเฮ่าจะมิได้มาด้วย

พระชายารุ่ยลดเสียงลงแล้วอธิบายว่า สุขภาพของพระชายาเฮ่ามิดีนัก ออกมารับลมรับแดดมิได้ โดยเฉพาะการนั่งอยู่บนเรือกระง่อนกระแง่นเช่นนี้ก็ยิ่งมิสามารถทำได้ เพราะคงได้เมาเรือเป็นแน่ จึงมิได้มาด้วย

ชิงฮวนพูดด้วยความรู้สึกผิดเล็กน้อย “เช่นนี้เอง เพราะเรามิได้คิดอย่างรอบคอบ มิได้เลือกสถานที่สำหรับงานเลี้ยงให้ดีกว่านี้”

พระชายารุ่ยทำเสียงขึ้นจมูก “เรามีกันมากมายขนาดนี้ ต้องคล้อยตามนางผู้เดียวรึ? มิได้มาก็ดีแล้ว บางอย่างกับกระดาษ ลมพัดก็ปลิวแล้ว ข้าพูดกับนางที ยังมิกล้าจะหายใจแรงเลย กลัวจริงๆ ว่าจะหาวออกมาแล้วจะพัดนางปลิวไปอีกทางน่ะสิ”

พระชายารุ่ยพูดเปรียบเปรย แม้จะพูดเกินจริง แต่ก็ทำให้เห็นภาพได้เช่นกัน

แม้ว่าชิงฮวนจะรู้สึกดีต่อพระชายารุ่ยอยู่ตลอด แต่มิสามารถเข้าถึงได้ อาจจะเป็นเพราะนางเองมีนิสัยอารมณ์ร้อนเสียงดัง พูดกับนางแล้วค่อนข้างเหนื่อย

การมิได้มาขอพระชายาเฮ่านั้น นางก็มิได้ใส่ใจนัก ดวงตาหรี่ลงเล็กน้อย พยักหน้ายิ้มเป็นอันดับแรก แล้วเข้าไปทักทายทุกคนทีละคน

อ๋องเซวียนกับพระชายาเซวียนลุกขึ้นและหันไปกล่าวขอบอกขอบใจชิงฮวน

หลังจากที่ทั้งสองผ่านเรื่องราวเลวร้ายครั้งนี้ไป เห็นได้ชัดว่านางมิได้มีอำนาจเหนือผู้ใดเหมือนก่อนหน้านี้อีก โดยเฉพาะพระชายาเซวียน ท่าทางโอหังอวดดีทั้งตัวล้วนลดความทะเยอทะยานลง และถ่อมตัวมากขึ้น

เช่นนี้ ความสัมพันธ์ของทุกคนในเรือสำราญอันงามวิจิตรนั้นก็สนิทสนมกลมเกลียวเป็นประวัติการณ์ ทั้งพูดคุยหัวเราะกัน ราวกับครอบครัวสุขสันต์ที่เรียบง่ายเสียจริง มิได้ซ่อนเร้นสถานการณ์ที่แปลกพิสดารอันใด

ทุกคนพูดคุยกันอย่างออกรส อ๋องเชียนยังคงยืนมิได้เอื้อยเอ่ยใดๆ อยู่ข้างๆ นิ้วมือกำชายแขนเสื้อไว้แน่น เห็นได้ว่าแสดงสีหน้าฝืนใจเล็กน้อย มิสบายเนื้อมิสบายตัว บางครา พระชายาเชียนก็ยิ้มมาทางเขา เขาโต้ตอบพระชายาเชียนไปสองสามคำ ทว่ามิได้เริ่มมีบทสนทนาอันใด

การเก็บตัวเช่นนี้มิได้เสแสร้งออกมา และสามารถเห็นการหลบหน้าอยู่ในใจได้จากในดวงตา คนอุปนิสัยเช่นนี้ จะมีความทะเยอะทะยานที่น่ากลัวเช่นนั้นอยู่จริงๆ หรือ?

เมื่อแขกเหรื่อมาถึง ทุกคนก็ประจำที่กันอย่างนอบน้อมโดยพร้อมเพรียงกัน จากนั้นอาหารอันโอชะก็ทยอยเข้ามาเรื่อยๆ

จะเห็นได้ว่า อาหารมีความพิถีพิถันเป็นอย่างมาก อาจจะมิได้ฟุ่มเฟือยมากนัก ทว่าละเอียดอ่อนพอสมควร อีกทั้งรสชาติก็ยังอร่อยสมกัน

หลังจากอาหารถูกวางไว้เรียบร้อยแล้ว เรือสำราญอันวิจิตรลำนี้ก็แล่นออกจากฝั่งไปและค่อยๆ เข้าสู่ใจกลางทะเลสาบอย่างช้าๆ คลื่นกระทบแสงระยิบระยับ สายลมโชยอ่อน พัดพาความร้อนที่มากับฤดูร้อนออกไปด้วย

ตำแหน่งที่นั่งของชิงฮวนกับเหลิ่งชิงเหยานั้นอยู่มิไกลกันนัก

วันนี้ เหลิ่งชิงเหยาเจริญอาหารเป็นอย่างมาก อาหารต่างๆ ก็หอมหวานมากๆ หอมหวานแบบมิธรรมดาเลย ถึงจะมิใช่การตะกละตะกลามเช่นนั้น แต่เป็นก็ยังมิใช่ท่าทางของคนเป็นคู่ชีวิตที่อบรมสั่งสอนมาอย่างดีอย่างแน่นอน

เหลิ่งชิงฮวนเกือบจะคิดว่านางจะได้รับการปฏิบัติอย่างโหดร้าย และกินอาหารพื้นๆ แบบเรียบง่ายอยู่ในชนบท