ทะลุมิติเวลามาเป็นชายา นิยาย บท 195

เหลิ่งชิงฮวนที่ถูกสะกดจุด ไม่สามารถพูดได้ ถอนหายใจออกมาอย่างจนปัญญา มีสาวรับใช้ที่โง่เขลาเยี่ยงนี้ คนอื่นไม่ปล้นข้าแล้วจะปล้นใครกันล่ะ?

เธอเงยหน้ามองชายหนุ่มรูปงามในชุดแดงที่โอบกอดตัวเองไว้ในอ้อมแขน จากด้านบนของยอดเพียงผิวเผิน ชายหนุ่มชุดแดงรูปงานที่มองดูผิวเพิน แล้วมองดูความเขียวชอุ่มงอกงามที่เคลื่อนไหวผ่านไปบริเวณใต้เท้า อยากจะร้องแต่ก็ร้องไม่ออก ด้วยฝีมือของคนผู้นี้ หากทหารอารักขาโง่เขลาสองคนนั้นคิดที่จะไล่ตามมา ก็คงจะเป็นไปไม่ได้

ดูเหมือนว่าวันนี้ ภรรยาของมู่หรงฉีจะต้องถูกคนลักพาตัวไปแล้วล่ะ ถ้ารู้อย่างนี้ ควรปล่อยให้พ่อหนุ่มนั้นตามตัวเองมาด้วย เฮ้อ สายเกินไปแล้วที่จะเสียใจ

แต่จะว่าไปแล้ว ชายหนุ่มรูปงามนี้เกิดมาเพื่อนำภัยพิบัติมาสู่ประเทศชาติและพลเมือง ขอเพียงแค่กวักมือเรียก แม้แต่เงินก็ไม่จำเป็น จะต้องมีสาวงามมากมายไล่ตามกระโจนเข้าไปในอ้อมอกอย่างแน่นอน เปย์เงินให้จนสิ้นเนื้อประดาตัว ทำไมเขาถึงมาหาเรื่องตัวเองกันล่ะ? บุกเข้าไปในจวนอ๋องที่เต็มไปด้วยวิกฤตวุ่นวายก็เท่านั้น วันนี้เองก็คงไม่ได้บังเอิญเดินผ่านมาพอดีหรอกใช่ไหม?

ระยะทางจากที่นี่กับสุสานของท่านแม่ก็ไม่ได้ห่างไกลกันมากนัก กลัวว่าคงจะไม่ใช่เฝ้าต้นไม้รอกระต่ายหรอกนะ?

ถึงตัวเองจะเกิดมารูปโฉมงดงามก็ตาม แต่ก็ไม่ถึงขนาดปล่อยให้ผู้ชายคนหนึ่งเสี่ยงชีวิตมาล่อลวงไปหรอกนะ หากทำอะไรมู่หรงฉีไม่ได้ ก็เลยส่งชู้มาแก้แค้นแทนงั้นเหรอ?

ชายหนุ่มรูปงามก้มหัวลง มองเหลิ่งชิงฮวนที่สีหน้าสับสน ยิ้มอย่างมีเลศนัย “ทำไม จ้องมองข้าอย่างนี้ หรือว่าอดใจไม่ไหวแล้วหรือไง? กลางวันแสกๆเช่นนี้ ทุ่งหญ้าร้างว่างเปล่า ไม่เหมาะสมหรอก”

เหลิ่งชิงฮวนไม่สามารถพูดได้ ยิ่งไม่สามารถคัดค้านได้ ตามคางขาวๆเนียนของเขา ยาวลงมาถึงลูกกระเดือก หลังจากนั้นก็ลงไปอีก ชะโงกหน้ามองคอเสื้อของเขา สุดท้าย ยกนิ้วจิ้มไปที่หน้าอกของเขา

รู้สึกดีใช้ได้ นุ่มนิ่ม ราคาสมคุณภาพ

ตอนนั้นเองชายหนุ่มรูปงามก็เหมือนกันลูกโป่งใบใหญ่ที่ถูกไม้จิ้มจนแตกโพละ คิดไม่ถึงว่าจะร้อง “โอ๊ะ” ออกมา ทรงตัวไม่นิ่ง ล้มลงไปพร้อมกับเหลิ่งชิงฮวน

เนื่องจากการตอบสนองภายใต้เงื่อนไข เหลิ่งชิงฮวนจึงปกป้องท้องน้อยของตัวเองก่อน นอนขดตัว

โชคดีที่ เจ้าลูกโป่งที่ถูกจิ้มแตกหลงเหลือความโกรธเพียงเล็กน้อย ดึงสติกลับมาได้ ทั้งสองคนหล่นลงมาที่พื้นอย่างปลอดภัย

“เจ้ายังมีความเป็นกุลสตรีอยู่หรือเปล่าห๊ะ? ทำไมถึงได้ไร้ยางอายเช่นนี้ ลูบคลำตามอำเภอใจ!” ชายหนุ่มรูปงามลนลานเหมือนกับมู่หรงฉี

เหลิ่งชิงฮวนกระพริบตาปริบๆ ไม่ได้ตอบกลับ

ชายหนุ่มรูปงามเพิ่งนึกขึ้นได้ ว่าตนเองนั้นสะกดจุดหย่าเสวียไว้ มือใหญ่ปัดผ่าน ก็สามารถคลายออกได้ทันที

ในที่สุดเหลิ่งชิงฮวนก็สามารถเปิดปากพูดได้ ก็รีบสูดหายใจเอาลมที่อยู่ด้านในอออกมาก่อน

“ไม่ว่ายังไงข้าก็เป็นสตรีมีครรภ์ เจ้าทำเรื่องน่าเสียวไส้เช่นนี้ ไม่กลัวอาการแพ้ท้องของข้าหรือไง? ข้าไม่เคยมีเรื่องบาดหมางกับเจ้า ทำไมเจ้าถึงได้จ้องที่จะเล่นงานข้าล่ะ?”

ชายหนุ่มรูปงามปล่อยเธอ จัดการเสื้อผ้าของตัวเอง พูดเสียงเย็นชา “หลายวันนี้มู่หรงฉีเป็นบ้า ตามไม่เลิก ไม่จบไม่สิ้นเสียที หากข้าไม่สั่งสอนให้บทเรียนแก่เขาเสียบ้าง เกรงว่่าเขาเองจะไม่รู้ว่าตนเองนั้นชื่อแซ่อะไร”

“มู่หรงฉีต้องการที่จะขุดหลุมฝังเจ้า หรือเอาเปรียบเจ้า เป็นหนี้ต้องจ่าย เป็นคนร้ายก็ต้องชดใช้กรรม เจ้าก็ต้องไปลงมือที่เขาสิ จะมายุ่งอะไรกับข้าล่ะ?”

ชายหนุ่มรูปงามหัวเราะอย่างชั่วร้าย “จะมีอะไรที่ทำให้ชายคนหนึ่งโกรธแค้นไปมากกว่าการถูกแย่งชิงภรรยางั้นหรือ? ยิ่งไปกว่านั้น ยังมีของแถมมาอีกชิ้นด้วย หนี้ของพ่อลูกต้องชำระ รอข้าหลับนอนกับเจ้าแล้ว ข้าก็จะเอาเสื้อผ้าของเจ้าไปให้เขาโมโหจนแทบคลั่ง”

เหลิ่งชิงฮวนมองผ่านหน้าอกของเขาแล้วพูดจาเสียดสี “หลับนอนกับข้า? หลับนอนแบบไหน? แบบนอนนิ่งๆหรือแบบเคลื่อนไหว? เจ้าทำได้เหรอ?”

“ได้ไม่ได้ อีกเดี๋ยวเจ้าก็จะรู้เอง ผู้หญิงของมู่หรงฉีนี่ไม่ธรรมดาอย่างที่คิดไว้เลยจริงๆ ดึงดูดผู้ชายให้เข้าหา คิดไม่ถึงว่าจะกล้าหาญแบบนี้ ข้าแทบจะอดใจรอไม่ไหวแล้ว เจ้าจะเดินไปเองดีๆ หรือจะให้ข้าสะกดจุดเจ้าทั้งตัวแล้วแบกเจ้าไปที่เรือนหอ?”

ยังต้องเลือกอีกหรือไง?

“มีบางเรื่องที่ไม่อาจจะคัดค้านได้ โดยปกติข้าก็จะพยายามที่จะเรียนรู้และสนุกไปกับมัน ข้าเดินเองได้”

ชายหนุ่มรูปงามเหลือบมองมือเธออย่างมีนัยแอบแฝง “ข้ารู้ว่าเจ้ากำลังคิดอะไรอยู่ และก็รู้ด้วยว่า เทคนิคพิษของเจ้านั้นร้ายแรงมาก เช่นนั้น ยาพิษที่อยู่บนตัวเจ้า เจ้าจะเอามันออกมาเอง? หรือจะให้ข้าค้นตัวเจ้า?”

เหลิ่งชิงฮวนถอนหายใจ “หากข้างมียาพิษอยู่ที่ตัว เมื่อครู่ตอนที่เจ้าจับข้าเป็นตัวประกันอยู่บนยอดไม้ ก็คงส่งให้เจ้าไปแล้ว มาใช้ตอนนี้ได้ที่ไหนกันล่ะ?”

“ข้าไม่เชื่อ คำพูดของสตรี ข้าไม่เคยหลงเชื่อง่ายๆแต่ไหนแต่ไรมา”