ทะลุมิติเวลามาเป็นชายา นิยาย บท 374

องครักษ์สองสามคนในจวนอ๋องที่รองแม่ทัพอวี๋คัดเลือกมาอย่างตั้งใจกำลังอดทนต่อความอัปยศอดสู เมื่อต้องเดินเข้าไปในห้องขององค์ชายอันต๋าทั้งหมดก็แสดงท่าทีอย่างเขินอาย หลังจากนั้นไม่นานก็ถูกองค์ชายอันต๋าไล่ออกมา แสดงให้เห็นว่าเขาไม่พอใจเล็กน้อย

เหลิ่งชิงฮวนมองดูเหล่าองครักษ์พวกนั้นแล้วยังคิดว่ารูปลักษณ์ไม่เลวทีเดียว อยากได้รูปร่างก็มี อยากได้รูปลักษณ์หน้าตาก็มี หล่อเหลาน่าเชยชม แต่แน่นอนว่าไม่สามารถเปรียบเทียบกับมู่หรงฉีได้อยู่แล้ว

เห็นได้ชัดว่าองค์ชายอันต๋าผู้นี้มากด้วยประสบการณ์ ช่างเรื่องมากจุกจิกเสียจริงๆ

เดิมทีเหลิ่งชิงฮวนได้เตรียมการเอาไว้อย่างดีแล้ว ยังคิดอยู่เลยว่าจะจัดฉากให้เขาพบกับท่านหญิงจิ่นอวี้ด้วยความบังเอิญอย่างโรแมนติกสักวันหนึ่ง แต่เหตุใดองค์ชายอันต๋าผู้นี้กลับไม่ทำอะไรเหมือนกับคนอื่น ๆ อีกทั้งยังมีปัญหาใหม่เข้ามาแทรกอีก? แล้วตอนนี้จะทำอย่างไรดี?

ขณะที่เธอกำลังคิดหาวิธีแก้ไขอยู่นั้น องค์ชายอันต๋าก็เคาะประตูแล้วเดินเข้ามาข้างในทันที “พระชายา เพื่อเป็นการขอบคุณท่านอ๋องฉีที่ให้การต้อนรับอย่างอบอุ่น ข้าจึงตั้งใจจองโต๊ะอาหารเอาไว้หนึ่งโต๊ะที่ภัตตาคารหงปิน จะเป็นอะไรไหมถ้าจะขออนุญาตให้เขาออกไปดูแสงสีเสียงหน่อย”

“ให้ข้ารับปาก? ให้เขาไปชมแสงสีเสียง?”

“ใช่แล้ว” องค์ชายอันต๋าพยักหน้าอย่างแน่วแน่ “พบคนรู้ใจดื่มกันพันจอกยังเรียกว่าน้อยไป ข้ารู้สึกถูกชะตากับท่านอ๋องฉีเหมือนเป็นเพื่อนเก่าที่รู้จักกันมาก่อน ดังนั้นจึงอยากจะเมาจนหัวราน้ำ พระชายาฉีตอนนี้ท่านกำลังตั้งครรภ์อยู่ จึงไม่สามารถดื่มเหล้าได้ และเชื่อว่าท่านก็ไม่สนใจจะฟังเรื่องการสู้รบฆ่าฟันของเหล่าชายหนุ่มอย่างพวกเราเป็นแน่ ดังนั้นข้าจะขอพาท่านอ๋องฉีไปได้หรือไม่?”

ทันทีที่ได้ยินก็รู้เลยว่าครั้งนี้มู่หรงฉีถูกตามตื๊อหนักหน่วงมาก และยังไม่สามารถผลักไสเขาออกไปได้อีก ดังนั้นจึงคิดจะใช้ตัวเองเป็นเกราะกำบัง

ทำไมคนผู้นี้ถึงไม่รู้จักมารยาทได้ขนาดนี้นะ? อย่างน้อยท่านก็ควรเกรงใจกันหน่อย ข้าเป็นถึงพระชายาขององค์ฉีจะไปเสียดายอะไรกับเหล้าของท่านงั้นหรือ? ยังจะมาเชิญมู่หรงฉีออกไปเพียงคนเดียวอีก ต้องมีปัญหาอย่างแน่นอน

ยิ่งไปกว่านั้น ท่าทีแบบนี้เห็นชัด ๆ ว่าเป็นการแสดงอำนาจข่มตัวเองอยู่ จะหยิ่งผยองเกินไปแล้วนะ ไม่เห็นพระยาชาอย่างข้าอยู่ในสายตาสักนิด กล้ามาแย่งผู้ชายอย่างโจ่งแจ้ง ช่างไม่มีเหตุผลเอาเสียเลย

แต่ว่าหอหงปินเป็นถิ่นของตัวเธออยู่แล้ว เรื่องมาเกิดถึงหน้าประตูตัวเองเช่นนี้หากทำให้เสียการ อาจจะดูไม่ค่อยดี องค์ชายน้อยมั่วเป่ยผู้นี้กำลังวางแผนทำอะไรอยู่ ตัวนางจะต้องอ่านเขาออกให้ได้ก่อนจริงไหม?

ดังนั้นเหลิ่งชิงฮวนจึงตอบตกลงอย่างรวดเร็ว “นั่นมันแน่นอน ท่านอ๋องฉีต้องปกป้ององค์ชายอันต๋านี่คือหน้าที่ของเขา ข้าไม่สามารถเข้าร่วมได้ ขอให้พวกท่านสนุกกันเถอะ”

องค์ชายอันต๋าขอบคุณเหลิ่งชิงฮวนอย่างลวก ๆ แล้วหันหลังจากไปทันที แสดงให้เห็นอย่างชัดเจนว่าค่อนข้างจะไม่พอใจอย่างยิ่งที่มู่หรงฉีแต่งงานกับพระชายาที่ใจดำและขี้อิจฉาเช่นนี้

พวกเขาเพิ่งจะออกไป แต่เหลิ่งชิงฮวนก็ไม่ได้จะอยู่รอเฉย รีบปลอมตัวและวางแผนที่จะไปจับชู้ให้ได้คาหนังคาเขาที่นั่น ถ้าองค์ชายอันต๋าผู้นี้มีความคิดที่ไม่ซื่อกับมู่หรงฉีจริง ๆ ละก็ จะรีบตัดไฟแต่ต้มลม อย่าปล่อยให้กำกวมต่อไป เพราะยังมีจิ่นอวี๋ที่ยังรออยู่

เธอตามหลังเข้าไปในหอหงปินและตรงไปหาผู้ดูแลร้านเหล้าก่อน “พวกมู่หรงฉีกำลังกินเหล้าอยู่ห้องไหน ช่วยหาที่ที่สามารถแอบฟังการสนทนาของพวกเขาให้ข้าหน่อย”

ผู้ดูแลร้านพูดอย่างมีจรรยาบรรณ “ห้องของชนชั้นสูงของพวกเราเป็นห้องที่เก็บเสียงดีมาก เพราะจำเป็นต้องปกป้องความเป็นส่วนตัวของแขกให้ดี”

เหลิ่งชิงฮวนจ้องเขม็งเขาเล็กน้อย “คำพูดของข้าก็ไม่เป็นผลใช่หรือไม่?”

“แต่ว่าบังเอิญว่าห้องที่พวกเขาอยู่มี” ผู้ดูแลร้านรีบเปลี่ยนคำพูดทันที เร็วกว่าโฉวซือเส่าเสียอีก “พระชายาโปรดตามกระหม่อมมาขอรับ”

เขาพาเหลิ่งชิงฮวนเดินตรงเข้าไปในสถานที่แห่งหนึ่งที่อยู่ในชั้นสามของหอ และย้ายของที่แขวนบังฉากอยู่บนผนังออก จากนั้นก็เอื้อมมือเข้าไปข้างในและผลักออก ก็เผยเห็นรูกลม ๆ ขนาดเท่าชามใหญ่ๆหนึ่งรู

“พระชายา เชิญขอรับ พวกของท่านอ๋องฉีอยู่ที่ห้องของชนชั้นสูงในชั้นสองที่หันหน้าไปทางถนน”

เหลิ่งชิงฮวนมองไปเข้าข้างในและแอบชื่นชมอยู่ในใจ “เป็นกล้องวงจรปิดที่ทันสมัยเอามาก ๆ”

ไม่เพียงแต่จะใช้หลักการภาพเสมือนจริงสามารถเก็บภาพบางส่วนของห้องของชนชั้นสูงที่อยู่บนชั้นสองเอาไว้ได้ และเมื่อดึงกระบอกไม้ไผ่ด้านในออกเพียงเท่านั้น ก็สามารถได้ยินเสียงพูดของคนทั้งสองคนที่อยู่ชั้นล่างได้อย่างชัดเจน นี่มันเป็นวิดีโอสถานการณ์จริงแบบเห็นกับตาเลยนะเนี่ย

เหลิ่งชิงฮวนครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งและกระซิบบอกกับผู้ดูแลร้านไปสองสามคำ