ทะลุมิติเวลามาเป็นชายา นิยาย บท 535

เสี่ยวอวิ๋นเช่อที่เพิ่งตะโกนโห่ร้องด้วยความเบื่อเมื่อครู่ หน้าตาสดใสขึ้นมาทันควัน “การแสดงลิงมาแล้ว ข้าจะไปดูการแสดงลิง!”

เขาผละออกจากอ้อมแขนของเหลิ่งชิงฮวนและวิ่งออกไปข้างนอก โดยมีคนรับใช้รีบตามไปติดๆ พวกเขาไม่ยอมให้คุณชายน้อยท่านนี้เผยพิรุธเป็นอันขาด

เสียงดังใกล้เข้ามาเรื่อยๆ ปะปนไปกับเสียงประทัด

ดูเหมือนไม่ใช่การแสดงลิงเล่น แต่เหมือนมีคนจัดงานมงคลเสียมากกว่า วันนี้อาจจะเป็นวันฤกษ์ดี?

ฉู่รั่วซีวิ่งมาถึงขั้นบันไดเหนือหัวของเธออย่างเร่งรีบ

“นายหญิง ข้าตามหาท่านตั้งนาน นี่มันกี่โมงแล้ว ทำไมท่านยังวนเวียนอยู่แถวนี้อีก รีบเปลี่ยนเสื้อผ้าเร็วเข้า ขบวนเสลี่ยงเกือบถึงหน้าประตูจวนแล้วนะ”

“เปลี่ยนเสื้อผ้า? ขบวนเสลี่ยงอะไร” เหลิ่งชิงฮวนถามอย่างประหลาดใจ

ฉู่รั่วซีอดไม่ได้ที่จะจับมือเธอแล้วเดินกลับไป

“เดี๋ยวท่านก็รู้”

นางลากเหลิ่งชิงฮวนกลับไปยังห้องส่วนตัว ดวงตาของเหลิ่งชิงฮวนเบิกกว้างทันที เพราะสิ่งที่วางอยู่บนโต๊ะไม่ใช่ชุดธรรมดา แต่เป็นชุดมงกุฎหงส์อันเจิดจรัส!

ชุดนั้นปักด้วยผ้าไหมและดิ้นทอง ฝังด้วยลูกปัดมรกตและดอกโบตั๋น มงกุฎหงส์หวงนี้ไม่อาจประเมินค่าได้ ทั้งดูหรูหรา สง่างามและมีเกียรติอย่างยิ่ง

ชุดแต่งงานสีแดงสดทำจากผ้าทอหลิวอวิ๋นซึ่งปักด้วยด้ายสีทอง ประดับด้วยอัญมณีหลากสีขนาดเล็ก นกเฟิ่งหวงในแสงแดดยามเช้าประดับประดาอย่างเจิดจ้าจนผู้คนไม่อาจละสายตาได้

นี่มันอะไรกัน เล่นใหญ่กันขนาดนี้เลยเหรอ

เธอลูบมวยผมที่หญิงชราทำให้เมื่อครู่อย่างระมัดระวัง มันเข้ากับมงกุฎหงส์ได้เป็นอย่างดี ทันใดนั้นเธอก็ตระหนักได้ว่าตนเองกำลังตกหลุมพรางของคนอื่นเสียแล้ว

คนเหล่านั้นกำลังเล่นละครเพื่อตบตาฉันสินะ

เธอชี้ไปที่ชุดมงกุฎหงส์ราคาแพง “นี่มันหมายความว่าอย่างไร ข้าเพิ่งกลับมากินข้าวที่บ้านได้สองวัน จะส่งข้ากลับไปแล้วหรือ”

ฉู่รั่วซียิ้มอย่างมีเลศนัย โดยไม่อธิบายอะไรเพิ่มเติม ก่อนจะสั่งโตวโตว แม่หวังและคนอื่น ๆ ข้างนอก “รออะไรอยู่อีก ขบวนเสลี่ยงเจ้าสาวมาถึงหน้าจวนแล้ว รีบเข้ามาเปลี่ยนชุดในพระชายาสิ”

ในวันมงคลเช่นนี้ คนรับใช้กลุ่มหนึ่งพากันเดินเข้าไปโดยไม่กลัวคำตำหนิของเหลิ่งชิงฮวน พวกนางกรูกันเข้าไปช่วยถอดเสื้อผ้าออกจากร่างของเหลิ่งชิงฮวน

เหลิ่งชิงฮวนเอียงตัวหลบพลางคว้าแขนเสื้อของฉู่รั่วซี “บอกข้ามานะว่านี่มันเรื่องอะไรกัน”

“จะอะไรอีกล่ะ น้องสาวแสนโง่เง่าของข้า ท่านฉีอ๋องอยากจะเข้าพิธีสมรสกับเจ้าอย่าสง่างามอีกครั้งน่ะสิ รู้หรือไม่ว่าท่านอ๋องเหนื่อยมากแค่ไหน ถนนทุกสายในเมืองหลวงล้วนถูกแขวนด้วยผ้าไหมแดงโดยเฉพาะเส้นทางระหว่างจวนมหาเสนาบดีไปยังไปจวนฉีอ๋อง 180 กว่าคนถือสินสอดทองหมั้นออกมากจาจวนท่านอ๋อง ทำเอาสาวๆ ในเมืองหลวงต่างพากันอิจฉาตาร้อน พิธีสมรสอันยิ่งใหญ่นี้ถือว่าเป็นสิ่งที่หายากในเมืองหลวง อาจกล่าวได้ว่าร้อยปีมีครั้งเลยทีเดียว ทำให้รู้ได้ว่าท่านอ๋องใส่ใจท่านมากแค่ไหน เอาล่ะ ต่อไปนี้ท่านเตรียมตัวเพลิดเพลินกับความสุขได้เลย”

เหลิ่งชิงฮวนนึกขึ้นได้ว่าช่วงสองสามวันมานี้แม่ทัพอวี๋และผู้ดูแลมักจะทำตัวลึกลับ ราวกับว่ามีบางอย่างผิดปกติ ที่แท้พวกเขาก็พยายามจะช่วยกันปกปิดเธอนี่เอง

เซอร์ไพรส์จริงๆ เซอร์ไพรส์มากสำหรับคู่รักเก่าแก่ที่ยังเล่นลูกไม้โรแมนติกแบบนี้อยู่

มู่หรงฉี ไม่ได้เจอกันมาห้าปี ท่านโตขึ้นแล้วสินะ

เธอผลักโตวโตวและคนอื่นออกจากห้อง “พวกเจ้ายืนเฝ้าอยู่ข้างนอกนี่แหละ ข้าจะเปลี่ยนเสื้อผ้าเอง เข้ามากันมากมายขนาดนี้ข้าก็อายเป็นนะ”