ทะลุมิติเวลามาเป็นชายา นิยาย บท 603

โฉวซือเส่าจ้องมองชายหน้าม้าอย่างไม่เกรงกลัว ก่อนจะหัวเราะลั่น “ใต้เท้าโจว หากข้าเดาไม่ผิด พวกเจ้าคงเป็นขุนนางของเหอตงใช่หรือไม่? แสร้งทำเป็นโจรกระจอกแทรกซึมเข้ามาภายในยักยอกทรัพย์สินของตระกูลโฉว”

ใต้เท้าโจวรู้สึกเหนือคาด “เจ้ารู้ได้อย่างไร?”

“ข้าท่องเที่ยวไปทั่วทุกสารทิศ ความรู้มีไม่น้อย สำเนียงถิ่นของแต่ละพื้นที่ข้าก็พอชำนาญ เจ้ากับลูกน้องของเจ้าดูท่าคงเป็นคนจี้นโจว”

“สมกับเป็นโฉวซือเส่าจริงๆ ไม่ได้มีดีแค่ชื่อ แต่ว่าเจ้ารู้แล้วอย่างไรล่ะ? บัดนี้ข้าวางกับดักไว้หมดแล้วเจ้าจะสามารถรอดออกไปได้งั้นหรือ? วันนี้ข้าจะให้เจ้าได้เห็นพลังของระเบิดฟ้าคำรณอีกครั้ง”

โฉวซือเส่ารู้จักระเบิดฟ้าคำรณ ตอนที่ประมือกับผู้อาวุโสหลู่เขาก็ได้เห็นระเบิดฟ้าคำรณแล้ว ดังนั้นเขาจึงไม่ประมาท

ในตอนที่ใต้เท้าโจวโยนระเบิดฟ้าคำรณมาเขาไม่ได้หลบ แต่กระโดดเตะระเบิดกลับไปที่หัวของใต้เท้าโจวก่อนที่มันจะระเบิด

หลังจากนั้นเขาก็สามารถหนีออกมาได้

โชคดีที่สายตาของเขามองเห็นใต้เท้าโจว

ใต้เท้าโจวเมื่อเห็นว่าเขากระโดดตัวขึ้นกลางอากาศก็รีบยกปืนในมือขึ้นมาเล็งไปที่ระเบิดฟ้าคำรณก่อนจะลั่นไก

โฉวซือเส่าเห็นท่าไม่ดีจึงรีบหลบ

ระเบิดฟ้าคำรณระเบิดกลางอากาศ ด้านหน้าของโฉวซือเส่าดำมืดมองไม่เห็นอะไร

ทำแบบนี้ได้ด้วยหรือ?

ทิศตะวันตกก็มีเทือกเขายาวกว่าแปดพันลี้ ด้านบนมีภูเขาเยียน ด้านล่างมีภูเขาฉินหลิง เป็นเส้นทางสัญจรที่สำคัญมาตั้งแต่สมัยโบราณ มีแก่ง น้ำตก และแอ่งน้ำลึกมากมาย

มู่หรงฉีและเหลิ่งชิงฮวนแอบมาพบกันอย่างลับๆ

ไม่มีรายงานความผิดปกติใดๆ และไม่พบการเคลื่อนไหวของบุคคลที่น่าสงสัย

ตามข่าวของหอซ่อนดาบ เงินไปในเมืองลั่วหยาง และไม่มีข่าวคราวตั้งแต่นั้นมา

สิ่งนี้น่าสงสัย เงินจำนวนมากเป็นเป้าหมายขนาดใหญ่ หอซ่อนดาบสามารถติดตามข่าวจากเจียงหนานมาจนถึงลั่วหยางได้ แต่ทำไมจู่ๆ ถึงได้ขาดการติดต่อไป?

การซ่อนตัวในเมืองลั่วหยางไม่ใช่การกระทำที่ฉลาด แต่จะเบี่ยงเบนและหลบหนีไปได้อย่างไร? ตามถนนมีด่านตรวจมากมายถ้าอีกฝ่ายขนเงินมาเยอะคงหนีไม่พ้นตรวจสอบแน่นอน

สิ่งที่เหลิ่งชิงฮวนกังวลที่สุดคือความปลอดภัยของโฉวซือเส่า เนื่องจากไม่มีข่าวใดๆ ไม่ว่าจะข่าวดีหรือข่าวร้าย

หากชาไปกว่านี้เขาก็อาจจะเป็นอันตรายมากขึ้น

หวังว่าเขาจะทนได้จนกว่าเธอจะรีบไป

ข่าวว่าเธอและมู่หรงฉีมาช่วยแพร่กระจายออกไปแล้ว และอีกฝ่ายอาจจะสลายตัวไปทันทีที่ได้ยิน ส่วนโฉวซือเส่าเขาต้องคว้าโอกาสนี้ไว้และอาจจะทำร่องรอยบ่งบอกเหลิ่งชิงฮวน

ดังนั้นชิงฮวนจึงสั่งให้องครักษ์อินทรีให้ความสนใจกับสัญลักษณ์หรือสัญญาณที่น่าสงสัย และรีบรายงานทันทีที่พบ

นี่คือการแข่งขันกับเวลา เหลิ่งชิงฮวนและมู่หรงฉีไม่ละความพยายาม

เงินไม่อาจตามกลับคืนมาได้ แต่โฉวซือเส่าจะต้องไม่เป็นอะไร

ในที่สุดองครักษ์อินทรีก็ส่งข่าวมาถึงเหลิ่งชิงฮวน “เสด็จอารองมาที่จิ้นโจวอย่างลับๆ ตอนนี้ยังอยู่ที่จวนของแม่ทัพใหญ่แห่งจิ้นโจวขอรับ”

แม่ทัพใหญ่ของจิ้นโจวไม่ใช่คนอื่นไกลนอกจากคนที่ฮ่องเต้เฒ่าอยากจะให้ลี่ว์อู๋ตบแต่งด้วย จุดประสงค์เพื่อคัดเลือกแม่ทัพใหญ่มาเป็นราชบุตรเขยและจับเป็นตัวประกัน ซ้ำยังปล่อยให้เขาทำสิ่งต่างๆ แทนตนเองและคอยจับตาดูเสด็จอารองในเหอตง