ทะลุมิติเวลามาเป็นชายา นิยาย บท 617

มู่หรงฉีและเหลิ่งชิงฮวนกลับจวนผู้บัญชาการพร้อมกัน จากนั้นสั่งให้คนใส่ชุดประดาน้ำดำลงไปในสระ เพื่อเก็บตำลึงเงินทั้งหมดขึ้นมา ทว่าจำนวนตำลึงเงินที่เก็บมาได้นั้นไม่ถูกต้อง มันเป็นเพียงจำนวนครึ่งหนึ่งของตำลึงเงินที่ถูกขโมยไป ส่วนทองที่หายไปไม่ได้อยู่ที่นี่

กล่าวอีกนัยหนึ่งคือที่นี่ไม่ใช่สถานที่ซ่อนตำลึงเงินทั้งหมดเอาไว้

กระต่ายเจ้าเล่ห์ต้องมีสามโพรง หมายถึงเสด็จอารองของพวกเขานั่นเอง

แต่โชคดีที่ยังตามหาตำลึงเงินคืนมาได้ครึ่งหนึ่งซึ่งถือได้ว่าเป็นวิธีแก้ไขปัญหาเฉพาะหน้าของเจียงหนานแม่ทัพอวี๋ได้นำทหารม้า 5,000 นายไปยังจิ่นโจว เพื่อรวมพลกับคนของตี้ลี่

ทางด้านโฉวซือเส่าที่เพิ่งฟื้นตัวจากอาการบาดเจ็บนั้นไม่สามารถอาศัยอยู่ที่เดิมได้นาน เพราะสถานการณ์ในเจียงหนานยังคงร้ายแรงอยู่ ดังนั้นเขาจึงตัดสินใจนำตำลึงเงินกลับไปที่เจียงหนานเพื่อช่วยกอบกู้สถานการณ์

ทหารมั่วเป่ยที่ฟื้นขึ้นจากการหมดสติ เขาไม่รู้อะไรเลย จึงไม่ได้เบาะแสอะไรจากเขาแม้แต่น้อย พวกเขาเพียงแค่รับคำสั่งจากผู้อื่นและไม่กล้าถามอะไรเพิ่มเติมอีก

มู่หรงฉีจึงสอบสวนเป็นการส่วนตัว โดยต้องการรู้เกี่ยวกับอาวุธและอุปกรณ์ทางทหารของฝั่งมั่วเป่ย

กิจการภายในของมั่วเป่ยไม่มั่นคง บรรดาองค์ชายกำลังต่อสู้กันอย่างดุเดือดเพื่อควบคุมอำนาจขององค์ชายอันต๋า ประกอบกับอิทธิพลของเทคโนโลยีการตีเหล็ก วัตถุดิบแร่เหล็กและการจัดสรรเงินในคลัง แม้ว่าห้าปีต่อมา ปืนและระเบิดคำรนฟ้าที่สำรองไว้ยังคงอยู่ไม่มาก หากระดับทหารไม่เพียงพอจะไม่สามารถใช้งานได้

การซื้ออาวุธของเสด็จอารองเป็นเพียงธุรกรรมส่วนตัวระหว่างใต้เท้าหลู่กับเขา หลังจากใช้อาวุธที่กำลังจะถูกกำจัดและแลกเปลี่ยนเงินจำนวนมหาศาล เขาสามารถขยายขนาดการผลิตและหลอมอาวุธที่เหนือกว่า และอาจมีความทะเยอทะยานที่ยิ่งใหญ่กว่านั้น

ทุกอย่างเป็นไปตามที่เหลิ่งชิงฮวนคาดไว้

มู่หรงฉีมัวยุ่งอยู่กับการออกเอกสารทางการและการสั่งการ จำเป็นต้องยึดอาวุธเหล่านี้ไว้ ตอนนี้ถนนถูกขวางกั้นด้วยหิมะที่ตกหนักในมั่วเป่ย ทำให้เดินทางลำบากและควรซ่อนอาวุธไว้ในฉางอัน

เหลิ่งชิงฮวนสนใจปืนพกที่เพิ่งยึดมา เธอปิดประตูและหยิบปืนพกทั้งสองกระบอกขึ้นมาวิเคราะห์อย่างตั้งใจ

ชิงฮวนรู้อัตราส่วนของดินปืน แต่อาวุธปืนควรเป็นสิ่งที่ผู้ชายชอบศึกษามากกว่า เธอถอดแยกชิ้นส่วน 8 ชิ้นเพื่อดูกลไกภายใน

เหลิ่งชิงฮวนไม่เห็นด้วยกับการเรียนรู้จากการรื้อและติดตั้งไฟฉายครั้งก่อนของเขา แต่เอปล่อยให้เขาทำและมองดูความอุตสาหะในการศึกษาสิ่งต่างๆ แต่ถ้าปืนพกกระบอกนี้ไปอยู่ในมือของเขา มันจะต้องสังหารเขาอย่างแน่นอน

ปืนนี้มีประโยชน์อย่างมาก

ทันใดนั้นมีคนมาจากข้างนอกเคาะประตูอย่างเร่งด่วน “พระชายา แม่ทัพอวี๋ถูกวางยา ท่านช่วยมาดูหน่อยได้หรือไม่”

คนที่กล้าสั่งพระชายาในยามที่แม่ทัพป่วยนั้นมีอยู่ผู้เดียวคือจวนฉีอ๋อง

เหลิ่งชิงฮวนเก็บสีหน้าและรีบเปิดประตู “มีอะไรอย่างนั้นหรือ”

ผู้มาแจ้งข่าวเล่าอาการเสียงดังพร้อมกับแสดงท่าทางด้วยท่าทางที่เกินจริง “ปวดท้อง ปากเป็นสีม่วง เขากำลังนอนโอดครวญอยู่บนเตียง ข้าน้อยเกรงว่าเขาอาจจะไม่รอดแล้ว”

เมื่อกี้ยังดีอยู่เลย ทำไมจู่ๆ ถึงป่วยล่ะ

เหลิ่งชิงฮวนตกใจและรีบตามทหารออกไปไป

ประตูถูกแง้มเอาไว้

ร่างหนึ่งโผล่ออกมาจากหลังเสา มองไปยังทิศทางที่เหลิ่งชิงฮวนหายไป จากนั้นจึงเปิดประตูเดินเข้าไปในห้อง

ในเวลาเดียวกัน ร่างในชุดสีแดงโผล่ออกมาทางกระจกหลังอย่างรวดเร็ว

ทั้งสองมองหน้ากันในห้องของเหลิ่งชิงฮวน

มือของโฉวซือเส่าแตะโดนปืนบนโต๊ะแล้ว

มู่หรงฉีตะคอกอย่างเย็นชา “สองวันมานี้ข้าเห็นหัวขโมยเอาแต่จ้องปืนพกในมือเหลิ่งชิงฮวนไม่วางตา รู้อยู่แล้วว่าเจ้าต้องมีเจตนาไม่ดี ข้าเดาถูกสินะ”

โฉวซือเส่าเลิกคิ้วก่อนจะยิ้มออกมา เสน่ห์ที่ชั่วร้ายปรากฏขึ้นที่มุมริมฝีปากของเขา “” อย่าจริงจังนักสิ เจ้าขอให้แม่ทัพอวี๋แสร้งทำเป็นป่วยหลอกล่อชิงฮวนให้ออกไป ตัวเองจะได้มีโอกาสแอบหยิบปืนสองกระบอกนี้เหมือนกันไม่ใช่หรือ”

“ข้าจะทำอะไรมันเกี่ยวอะไรกับเจ้าด้วย แต่เจ้า...บุกรุกเข้ามาในห้องนอนของข้ากับชิงฮวนในยามวิกาลด้วยเจตนาร้าย ข้าจะปล่อยไว้ไม่ได้!” เขาแกล้งเดินไปข้างหน้าในขณะที่พูด

โฉวซือเส่าหลบการโจมตีของเขา ก่อนจะคว้าปืนกระบอกหนึ่งไว้ในมือและพูดอย่างสบายๆ “เจ้าแน่ใจหรือว่าเราจะสู้กันในห้องนี้”

“ไม่อย่างนั้นล่ะ”

“ต้องให้ข้าบอกอีกหรือ หากเราสู้กันในนี้อย่างดุเดือดจะทำให้ชิงฮวนรู้ตัว เราสองคนจะพลาดโอกาสครั้งนี้ไป จะดีกว่าหรือไม่หากเราสองคนจะร่วมมือกันและสุดท้ายข้าก็ต้องมอบให้เจ้าอยู่ดี”

มู่หรงฉีเริ่มลังเล เขาคิดว่าคำพูดของโฉวซือเส่าค่อนข้างสมเหตุสมผล เวลามีค่าและไม่ควรจะเสียเวลาไปโดยเปล่าประโยชน์ เมื่อเผชิญหน้ากับการหลอกล่อครั้งใหญ่ เขาควรลองหักหลังชิงฮวนสักครั้งดีหรือไม่

เขาหยิบปืนพกอีกกระบอกขึ้นมาบนโต๊ะ “หากเหลิ่งชิงฮวนถาม เจ้าต้องเป็นคนรับผิดชอบเรื่องทั้งหมด!”

แต่นี่มันก็ไม่เหมือนถูกวางยาพิษเลย