ทะลุมิติเวลามาเป็นชายา นิยาย บท 634

จวนอ๋องเซวียนในเวลานี้ เกี่ยวกับความขัดแย้งอันรุนแรงระหว่างภรรยาและอนุภรรยาของอ๋องเซวียน เหลิ่งชิงฮวนเห็นชัดเจนมากยิ่งขึ้น

ขณะนี้พระชายาเซวียนเป็นเพียงพระชายาในนาม โดนบีบบังคับให้สูญเสียอำนาจที่แท้จริงอย่างสมบูรณ์แล้ว แม้แต่พวกนางสนมที่ล้อมเอาอกเอาใจนาง ยังไม่มีความเห็น และเปลี่ยนทิศทางไปเสียแล้ว

น่าจาอี๋นั่วปะปนอยู่จวนอ๋องเซวียนจนรุ่งเรือง กลอุบายนี้ต้องถูกคนชื่นชม

ในฐานะองค์หญิงของแคว้นที่พ่ายแพ้สงคราม ฉางอันให้การต้อนรับและให้สิทธิพิเศษที่เพียงพอแก่ความต้องการแก่นาง ฮ่องเต้ยังแสดงให้เห็นถึงน้ำใจกับความอดทนในฐานะกษัตริย์ผู้ให้ความสำคัญกับมารยาทของแคว้นอันยิ่งใหญ่ แต่ทว่า ทุกคนเข้าใจดีว่าน่าจาอี๋นั่วเปิดเผยต่อสาธารณะไม่ได้ตลอดกาล ทำไมอ๋องเซวียนถึงไม่เข้าใจสถานการณ์นะ

ฮ่องเต้ยังปรึกษางานราชการอยู่ในห้องทรงพระอักษร ส่วนพวกพระญาติหญิงคอยอยู่ตรงสวนอวี้ฮวา

เสี่ยวอวิ๋นเช่อลากชิงฮวนไปให้อาหารปลาที่ริมทะเลสาบ บอกว่าปลาในทะเลสาบนี้ตัวใหญ่มาก เหมือนกับลิงแก่ที่หมอเจียงเลี้ยงเอาไว้ ชิงฮวนรู้สึกขบขันกับการเปรียบเทียบที่ไม่เหมาะสมของเขา

หรูอี้กับองค์หญิงสองสามคนพูดคุยคิกคักอย่างมิชอบอยู่ด้านข้าง คำพูดลำพองใจแฝงด้วยความโอ้อวดดังเข้าหูของทุกคน

“ตอนนี้จินอู่ของข้าเชื่อถือข้ามาก ข้าบอกให้เขาไปทางทิศตะวันออกเขาไม่กล้าไปทางทิศตะวันตกเลย สตรีน่ะ หากควบคุมบุรุษของตนเองไม่ได้ ปล่อยให้เขาใช้ชีวิตสำมะเลเทเมา แปลว่าไม่มีความสามารถ ช้าเร็วจะกลายเป็นภรรยาที่ถูกสามีทอดทิ้ง ดังนั้น ข้าขอแนะนำพวกเจ้าว่า อย่าปล่อยให้พวกเขากระทำผิดโดยไม่ขัดขวางห้ามปราม และปล่อยให้ทำตามนิสัยของพวกเขาไม่ว่าเรื่องอะไรโดยเด็ดขาด

นี่เรียกว่ารอยแผลเป็นหายดีแล้วก็ลืมความเจ็บปวด นางจมอยู่ในความสุขอันเลือนรางที่น่าจาอี๋นั่วถักทอให้แก่นาง ราวกับว่าลืมสภาพกลืนไม่เข้าคายไม่ออกของตนเองในตอนแรกไปนานแล้ว และลืมการจ้องมองอย่างดูถูกกับคำเย้ยหยันที่เคยแบกรับในตอนแรกไปนานแล้วด้วย

เหมือนว่าการโอ้อวดแบบนี้ สามารถทำให้นางรู้สึกถึงความชื่นมื่นอันสบายอารมณ์ที่พลิกตนเป็นฝ่ายชนะอย่างสิ้นเชิง

ตอนนางเอ่ยคำพูดนี้ หางตายังล่องลอยไปทางพระชายาเซวียนบ่อยๆ แฝงด้วยความยั่วยุ ราวกับคำพูดนี้กำลังถากถางนางอยู่

นี่ทำให้พระชายาเซวียนระเบิดความโกรธที่สะสมมานานออกมาทันที หากไม่ใช่เพราะนางขัดขวาง ตนเองจะลงเอยแบบนี้ได้อย่างไร

นางเดินไปข้างหน้าหรูอี้และองค์หญิงสองสามคน บนใบหน้าเต็มไปด้วยรอยยิ้ม

“ว่ากันว่าคนไม่เอาถ่านกลับเนื้อกลับตัวแลกด้วยทองคำไม่ได้ จินอู่ยากจะสรรเสริญจริงๆ นึกถึงปีก่อน ราชบุตรเขยยังวิ่งแจ้นไปยังสถานที่ชวนฝันอย่างเรือนหลินหลางทุกวัน ปล่อยให้เจ้าร้องห่มร้องไห้อยู่ในจวนอย่างเงียบเหงา ทำให้เจ้าโกรธเคืองมาแค่ไหน ทะเลาะกันมากี่ครั้ง ทำให้ประชาชนทั่วทั้งเมืองหลวงเห็นเป็นเรื่องตลกเสียแล้ว”

“ตอนนั้น เจ้าต้องการหย่าร้างเลยพยายามฆ่าตัวตาย หากไม่ใช่พี่สะใภ้อย่างข้าขัดขวางเจ้าไว้ จะหมดความขมขื่นและมีชีวิตหวานชื่นอย่างวันนี้ได้อย่างไร ชีวิตโดดเดี่ยวห้าปีมานี้ของเจ้าเฝ้ารออย่างไม่เสียแรงเปล่า ถือว่าเฝ้ารอจนเมฆเปิดและเห็นดวงจันทร์สว่างไสว”

คำพูดนี้อาจกล่าวได้ว่าเป็นการพกหอกถือกระบอง ไม่ให้เกียรติหรูอี้เลยสักนิด ตอนนั้นใบหน้าของหรูอี้เดี๋ยวเขียวเดี๋ยวแดง กระดากอายอย่างยิ่ง

นางตอบโต้พระชายาเซวียนอย่างไม่เกรงใจ

“ดังนั้นถึงบอกว่าสามสิบปีอยู่ทางตะวันออกของแม่น้ำ สามสิบปีอยู่ทางตะวันตกของแม่น้ำ ตอนนี้ท่านนั่งบนตำแหน่งนี้ ปีหน้ายังไม่รู้ว่าจะนั่งยองๆ ร้องไห้อยู่ในซอกไหน เป็นมนุษย์อย่าเด็ดเดี่ยวมากเกินไป ต้องเหลือทางหนีทีไล่ให้ตนเองด้วย พี่สะใภ้คิดว่าใช่หรือไม่”

ขณะนั้นน้องสะใภ้และพี่สะใภ้ปลายเข็มต่อปลายเข็ม เจ้าพูดหนึ่งคำ ข้าพูดหนึ่งคำ ต่างฝ่ายต่างถากถางกัน

พระชายาเซวียนนำเรื่องสกปรกของจินอู่ในตอนนั้นมาสะบัดอย่างสะอาดโดยไม่เกรงใจเลยสักนิด

เรื่องพวกนี้ล้วนทำให้หรูอี้รู้สึกน้อยใจ จนวิ่งไปกระซิบกระซาบด้วยเสียงคร่ำครวญต่อหน้าฮองเฮา นึกไม่ถึงว่าจะโดนพระชายาเซวียนป่าวประกาศออกมาต่อหน้าของทุกคน

หรูอี้ยโสโอหังจนเคยชินแล้ว จะไม่เคยขายหน้าได้อย่างไรกัน

ได้ยินพระชายาเซวียนพูดพล่อยๆ จึงกระโดดเข้าไปตบปากพระชายาเซวียนทันที

จากการใช้ปากเปลี่ยนเป็นการใช้มือ พระชายาเซวียนไม่ยอมอ่อนข้อเช่นกัน โดยเฉพาะความโกรธที่ข่มเอาไว้เต็มท้องในขณะนี้ กำลังไม่มีที่ให้ระบายอยู่ด้วย ดึงเส้นผม ข่วนหน้า ลงมือตรงบริเวณที่เสื้อผ้าปกปิดไม่ถึงโดยเฉพาะ

ทุกคนเอาแต่มองดูโดยไม่ใส่ใจไม่ได้ รีบร้อนขึ้นไปแยกคนดีกัน น้อยสะใภ้และพี่สะใภ้ลงมืออย่างโหดเหี้ยม บีบคอเอาให้ตาย ยิ่งตบตียิ่งคึกคัก

มีคนวิ่งไปเชิญอ๋องเซวียนมาอย่างรวดเร็ว