ทะลุมิติเวลามาเป็นชายา นิยาย บท 669

ก่อนพักผ่อนตอนเย็น หลังจากพยายามทำให้ความประสงค์ของฮ่องเต้สำเร็จ ชิงฮวนนำการเดิมพันของตนเองกับเทียนอีมาเล่าให้มู่หรงฉีฟังเป็นเรื่องตลก

มู่หรงฉีพึงพอใจมาก ขบคิดถึงเรื่องที่เกิดขึ้นไปพลาง และแอบขอบคุณความประสงค์ของฮ่องเต้ไปพลาง ชิงฮวนให้ความร่วมมือดีมาก เป็นฝ่ายปฏิบัติเองด้วยความสมัครใจ

เรื่องเลือดตกยางออกทำเอามู่หรงฉีตกใจมาก “ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป ภายในเจ็ดวัน ทางที่ดีเจ้าอย่าก้าวออกจากประตูจวนอ๋องฉี อย่าลงจากเตียงจะเป็นการดีที่สุด”

ชิงฮวนกลอกตามองบน “คงเป็นแค่เหตุสุดวิสัยเล็กน้อยเท่านั้น ต้องไม่เป็นอันตรายแน่ มิฉะนั้นเทียนอีจะพนันอะไรกับหม่อมฉัน กลัวอะไรเล่า”

“เจ้าพูดว่ามันเล็กน้อย แต่เจ้าน่าจะรู้ว่าตอนเกิดเรื่องขึ้นกับเจ้าเมื่อก่อน ทำข้าตกใจจนแทบจะไร้วิญญาณแล้ว”

ชิงฮวนครุ่นคิดเล็กน้อย พลันพลิกข้อมืออย่างไม่ใส่ใจ หยิบกล่องออกมาจากแหวนนาโน และยัดใส่มือของมู่หรงฉี “เช่นนั้นมอบสิ่งนี้ให้ท่าน เตรียมเอาไว้ไม่ได้เสียหายอะไร”

“อะไรหรือ”

มู่หรงฉีคิดจะเปิดด้วยความอยากรู้

“แมลง”

“เอามาแมลงให้ข้าทำไมหรือ”

“เมื่อก่อนอวิ๋นเช่อซุกซน ชอบวิ่งเตลิดไปไหนต่อไหน หม่อมฉันเลยเลี้ยงแมลงติดตามโดยเฉพาะ”

“มีประโยชน์อะไร แค่เจ้าผายลม แมลงตัวนี้ก็สามารถได้กลิ่นอย่างนั้นหรือ”

เหลิ่งชิงฮวนทุบเขาอย่างอารมณ์เสีย “ภายในร่างกายของแมลงชนิดนี้จะปล่อยกลิ่นรุนแรงบางอย่างออกมาเป็นพิเศษ ระบายออกมานอกร่างกายเหมือนกับการผายลม และดึงดูดเพศตรงข้าม ถึงจะอยู่ห่างกันหลายพันลี้ พวกมันก็สามารถหาตำแหน่งของกันและกันเจอ ของหม่อมฉันเป็นตัวเมีย ของท่านเป็นตัวผู้ เลี้ยงง่ายมาก ท่านจะมอบให้ใครรับผิดชอบเลี้ยงดูมันก็ได้”

นี่เป็นของดี มู่หรงฉีเหมือนได้รับของล้ำค่า ไม่รังเกียจแมลง และรับมันมาอย่างเชื่อฟัง

ส่วนการอกหักของอวิ๋นเช่อ ทำให้เขากลุ้มใจอยู่สองสามวัน ไม่สนใจทำอะไรเลย ทำให้เหลิ่งชิงฮวนที่อยากดื่มเหล้างานแต่งของโฉวซือเส่ากับเฟิงเหล่ยอวี้ล้วนไม่กล้าจัดการ

ไม่ใช่แค่นั้น แม้แต่รองแม่ทัพอวี๋ก็ติดร่างแหไปด้วย

เขาเพ่งเล็งตี้ลี่ที่อยู่ข้างกายเหลิ่งชิงฮวน เขามีเจตนาแอบแฝงต่อนางมาโดยตลอด มีหรือไม่มีธุระก็ชอบวิ่งแจ้นมายังตำหนักฉาวเทียนบ่อยๆ คอยเอาอกเอาใจ และมอบสิ่งของหายากให้

ตั้งแต่ตี้ลี่ทราบว่า เขารู้ดีว่าประตูบ้านของหญิงสาวทุกคนของเมืองฉางอันเปิดทางไหน กำแพงบ้านสูงเท่าไหร่ ตี้ลี่ก็เมินเขา เหวี่ยงใส่เขาและจิกหัวใช้ตลอด

ชายเกี้ยวหญิงกั้นด้วยบรรพต หญิงเกี้ยวชายกั้นด้วยผ้าโปร่งบาง เพื่อคว้าตี้ลี่มาไว้ในมือให้ได้ รองแม่ทัพอวี๋เหยียบธรณีประตูของตำหนักฉาวเทียนจนใกล้จะชำรุดแล้ว พื้นรองเท้าก็สึกหรอทั้งสองข้าง

ยิ่งตี้ลี่เมินเขา เขายิ่งคิดว่าตี้ลี่น่าสนใจ จึงไปตำหนักฉาวเทียนมากขึ้น

วันปกติเขาจะติดตามตี้ลี่อยู่ทางด้านหลังด้วยใบหน้ายิ้มแย้มอย่างระมัดระวัง เหมือนกับเจ้าหมาปั๊กตัวน้อยที่ติดตามอวิ๋นเช่อ ทุกคนล้วนเห็นเป็นเรื่องปกติแล้ว

เดิมทีมันไม่ได้รกหูรกตา แต่ตอนนี้เสี่ยวอวิ๋นเช่อเสียใจมาก ผลที่ตามมาร้ายแรงมาก พอเหลือบมองรองแม่ทัพอวี๋กลับไม่เจริญตาอย่างยิ่ง

ตนเองอกหักเดิมทีก็เสียใจมากพอแล้ว เขายังเอาอาหารหมามาโปรยอย่างบ้าคลั่ง

อวิ๋นเช่อกวนตี้ลี่เหมือนกับยั่วยุ ทั้งจูบทั้งกอด แถมยังอยากให้ตี้ลี่กล่อมตนเองนอน ไม่อนุญาตให้สนใจรองแม่ทัพอวี๋ ทำเอารองแม่ทัพอวี๋ผู้น่าสงสารโมโห แต่ทำอะไรไม่ได้

นี่เป็นการสะเทือนใจครั้งแรกของเสี่ยวอวิ๋นเช่อตั้งแต่เกิดมา เขาค่อยๆ หายเป็นปกติภายใต้ความรักใคร่เอ็นดูของเหล่าสาวงาม

ความสัมพันธ์ระหว่างโฉวซือเส่ากับเฟิงเหล่ยอวี้ถูกเหลิ่งชิงฮวนเผยต่อสาธารณะ ถือโอกาสเปิดเผยเสียเลย ไปไหนมาไหนด้วยกัน สามีภรรยารักใคร่กลมเกลียว

การค้าของเมืองหลวงจัดการพอสมควร และทำส่งมอบให้เหลิ่งชิงฮวนรับช่วงต่ออย่างชัดเจนแล้ว คิดว่าจะเชิญทุกคนดื่มเหล้างานแต่งก่อน แล้วค่อยออกเดินทางกลับเจียงหนาน

ยังไม่ทันออกเดินทาง ก็เกิดเหตุกับชิงฮวนจริงๆ

เหลิ่งชิงเหยากลับจวนอ๋องเฮ่าจากจวนมหาเสนาบดี นางอารมณ์เสียมาก

นางนึกไม่ถึงว่าเหลิ่งชิงฮวนจะมองความจริงเรื่องที่นางท้องปลอมออกอย่างง่ายดาย นางเลยไม่รู้ว่าจะทำอย่างไรดีอยู่ครู่หนึ่ง

การเดินหมากคราวนี้ ตนเองเดินได้อันตรายมาก เป็นอย่างที่นางพูดจริงๆ หลังจากวันประกอบพิธีศพของไทเฮา นางรู้สึกไม่ค่อยสบายกาย คลื่นไส้ อยากอาเจียน และร่างกายอ่อนแรงมาตลอด

ส่งศพวันสุดท้าย รถม้าโยกไปเยกมา ท้องไส้ปั่นป่วนอย่างหนัก