ทะลุมิติเวลามาเป็นชายา นิยาย บท 681

มือของโตวโตวที่ถือกะละมังสั่น เสียงกรุ๊งกริ๊งดัง

มู่หรงฉีรีบเงยหน้าขึ้นมา “มาแล้ว?”

เหลิ่งชิงฮวนกลั้นหายใจ ร่างกายแข็งค้าง

เธอครุ่นคิดอยู่นานสองนานว่าประจำเดือนของเธอมาเดือนล่าสุดตอนไหน ดูเหมือนจะนานมากแล้ว

สิ่งของที่ต้องใช้ในแต่ละเดือนโตวโตวก็เตรียมไว้พร้อมแล้ว ซ้ำนางยังเคยเอ่ยย้ำ

เฮ้อ…ไม่ได้ใส่ใจเลย!

คงไม่โดนเข้าแล้วจริงหรอกใช่ไหม?

เหลิ่งชิงฮวนใช้ผ้าเช็ดหน้าเช็ดมุมปากก่อนจะหัวเราะแห้งๆ “ไม่หรอกมั้งเพคะ”

มู่หรงฉีที่อยู่ข้างๆ มองดูสีหน้าที่เปลี่ยนไปของเธอ ก่อนหัวใจของเขาจะเต้น “ตึกตัก” ก่อนจะรีบเร่งหมอ “เร็วเข้า รีบตรวจชีพจรนาง ชักช้าอยู่ทำไม”

เหลิ่งชิงฮวนอยากหัวเราะ “พอตื่นเต้นทีไรท่านก็ลืมไปแล้วหรือเพคะว่าหม่อมฉันก็เป็นหมอ หม่อมฉันตรวจเองไม่ได้หรือไง?”

หมอถูมือไปมาอยากจะลองดู “อาจารย์ เดี๋ยวศิษย์ตรวจชีพจรให้ท่านดีกว่า จะได้อุบไว้เป็นข้อแลกเปลี่ยน”

มู่หรงฉีรู้สึกว่าเขาเชื่องช้าจึงผลักเขาออกไปและพูดอย่างตะกุกตะกัก “ถ้าเช่นนั้น เจ้าควรดูว่าเจ้าตั้งครรภ์หรือไม่”

ดูท่าทางเงอะงะของเขายามเจอเรื่องแบบนี้ แค่เธอตั้งครรภ์ก็ทำให้เขาตกใจได้งั้นหรือ?”

เหลิ่งชิงฮวนยกนิ้วขึ้นมาจับชีพจรอย่างใจลอย อดไม่ได้ที่จะหยอกล้อ “กระต่ายตื่นตูมไปได้ ก็แค่…”

ไม่ใช่แล้ว!

คำพูดของเหลิ่งชิงฮวนชะงัก

ชีพจรที่เต้นราบรื่นไม่ติดขัด เมื่อใช้นิ้วสัมผัสจะรู้สึกเหมือนสัมผัสไข่มุก นี่มันชีพจรมงคล!

นี่มันเรื่องน่าตกใจมาก

เพื่อป้องกันอันตราย เธอเปิดแหวนนาโนก่อนจะทำอัลตราซาวน์ให้ตัวเอง

จากนั้นเธอที่กำลังหยอกล้อมู่หรงฉีก็เริ่มกระวนกระวาย มือของเธอเริ่มสั่นเทา รอยยิ้มบนใบหน้าค่อยๆ แข็งค้าง

เวลาตั้งครรภ์ไม่นานน่าจะเกินสี่สิบวันแล้ว ดังนั้นจึงสามารถแยกแยะจำนวนตัวอ่อนได้ และรู้ได้ว่าจะคลอดก่อนกำหนด

เพียงแต่ดูเหมือนว่า อาจจะดูเหมือนบางที อาจจะ…มีตัวอ่อนสองตัว?

หรือก็คือ เธออาจจะตั้งครรภ์แฝด!

เธอควรจะร้องไห้หรือหัวเราะดี?

หากหัวเราะจะเป็นการยิงปืนนัดเดียวได้นกสองตัว ก็ช่วยลดปัญหาไปได้ แต่ไม่ว่าปัญหาจะน้อยแค่ไหนก็ยังเป็นปัญหาอยู่ดี

หากร้องไห้ก็คงจะเป็น นี่มันยุคโบราณบ้าบออะไรกัน ตั้งครรภ์แฝดก็เท่ากับก้าวขาเข้าไปในปรโลกขาหนึ่งแล้ว

มู่หรงฉีคอยอยู่ข้างๆ ตลอด เมื่อเห็นสีหน้าของเธอเปลี่ยนไปในใจก็รู้สึกหนักอึ้ง รีบร้อนอยากจะรู้ผลแต่ก็ไม่กล้าเอ่ยปากถาม มือใหญ่กำแน่นขึ้นมา

โฉวซือเส่าเองก็ลูบหลังคอ รู้สึกอิจฉาเล็กน้อย “ตั้งครรภ์จริงหรือ?”

กลุ่มคนลุ้นราวกับกำลังลุ้นรางวัล

เหลิ่งชิงฮวนระบายยิ้มฝื่นๆ “จริง”

แม่นมเตียว โตวโตวและแม่หวังดีใจกันขึ้นมาทันที “ยินดีด้วยเจ้าค่ะพระชายา ดีที่สุดเลย”

แม่นมเตียว โตวโตวและคนอื่นๆ เข้าๆ ออกๆ อย่างมีความสุข ถามชิงฮวนว่าเธออยากกินอะไรและต้องเตรียมอาหารใหม่หรือไม่ ข้าวของที่เกะกะขวางทางก็ถูกจัดการจนหมด แม้แต่ก้อนหินที่อวิ๋นเช่อขว้างก็ต้องโยนมันออกไปให้ไกล

ตอนนี้เหลิ่งชิงฮวนมีโอกาสกระซิบบางอย่างกับมู่หรงฉี

เธอคว้าแขนเสื้อของมู่หรงฉี “เมื่อครู่หม่อมฉันพูดไปแค่ครึ่งเดียว ยังมีข่าวที่น่าตกใจอีกเพคะ ท่านต้องยืนให้มั่นคงนะเพคะ”

มู่หรงฉียิ้มจนแก้มปริ “ข้าดูหุนหันขนาดนั้นเลยหรือ? มีอะไรที่ทำให้ข้าตกใจได้?”

ชิงฮวนยิ้มเล็กน้อยจ้องมองใบหน้าของเขา “ครั้งนี้อาจจะซื้อหนึ่งแถมหนึ่ง เป็นคู่กันเพคะ”

คิ้วของมู่หรงฉีกระตุก “เจ้าหมายความว่าอะไร?”

“หมายความว่า มีความเป็นไปได้ว่าจะเป็นแฝดเพคะ”

“ฝะ แฝด?” มู่หรงฉีอึกอัก “ตั้งครรภ์สองคน? ไม่ ไม่สิ…นี่…ข้าเป็นใครทำไมถึงได้แม่นขนาดนี้ ครั้งแรกที่หนานซานก็ได้ภายในครั้งเดียว ครั้งนี้ยิงปืนนัดเดียวได้นกสองตัว! ครั้งหน้าต้องก้อนหินหนึ่งก้อนฆ่านกได้สามตัวแน่ๆ”

“นกกับผีท่านสิ!” เหลิ่งชิงฮวนบีบคางของเขา

ผิวของมู่หรงฉีหยาบกร้าน เขาไม่รู้สึกเจ็บหรือคัน เขายิ้ม “ไม่ว่าอย่างไรก็เป็นนกทั้งหมด เกิดมาเป็นนกกระจอก โตไปเป็นนกอินทรี”

กล้าดียังไงมาเดินเครื่องโดยไม่มีการเตือน เจ้าคนแก่โสโครก!

“ยังไม่รู้ว่าเป็นบุรุษหรือสตรี!” ชิงฮวนพูดด้วยน้ำเสียงจริงจัง “อ้างอิงวิทยาศาสตร์นิดหน่อย เรื่องนี้ไม่ได้เกี่ยวอะไรกับท่านเลย ฝาแฝดเกิดจากรังไข่ของแม่ปล่อยไข่สองฟองออกมาในเวลาเดียวกันและมีการปฏิสนธิแยกกันทั้งคู่ หากจะบอกว่าเกี่ยวกับสตรี”

มู่หรงฉีไม่เข้าใจคำศัพท์ทางเทคนิคเหล่านี้ อย่างไรก็ตามสิ่งที่ชายาของเขาพูดนั้นถูกต้องเสมอ ถึงจะไม่ถูกก็ต้องคิดว่ามันถูก

เขาเหมือนกับเสี่ยวอวิ๋นเช่อ เขาเกาผมและยิ้มอย่างเขินอาย “คุยกันหน่อย อย่างไรความดีความชอบครั้งนี้ก็เป็นของข้า ให้ข้าไปอวดพวกแม่ทัพอวี๋ได้ไหม?”

เหลิ่งชิงฮวนเม้มริมฝีปากของเธอและถอนหายใจอย่างช่วยไม่ได้ ถือว่าการตั้งครรภ์เป็นความสามารถราวกับว่าไม่มีใครสามารถมีลูกได้นอกจากเขา แม่ทัพอวี๋ก็แค่ขาดสะใภ้ ท่านไปกระตุ้นเขาแบบนี้จะดีเหรอ?