เหลิ่งชิงฮวนไม่โกรธพลันแย้มรอยยิ้ม และทำเสียงไม่พอใจสองที “เยี่ยมจริงๆ หาเงาไม่เจอตั้งแต่เช้า ปล่อยให้พวกเราตามหาเจ้าทั่วทุกที่ ที่แท้ก็มาถกปัญหาแสนลึกซึ้งอยู่ที่นี่ ลุงอวี๋บอกอะไรกับเจ้าอีกล่ะ”
มีเสียงเตือนดังขึ้นในใจของรองแม่ทัพอวี๋ ส่งสายตาไปทางอวิ๋นเช่อ และร้องทุกข์อยู่ภายในใจอย่างเหลือทน
“พระชายาเหล่าอวี๋ถูกใส่ความจริงๆ เรื่องเหล่านี้พวกขันทีน้อยภายในวังเป็นคนพูด ซื่อจื่อน้อยอยากรู้อยากเห็น จึงวิ่งมาแอบดูที่ห้องน้ำ แต่โดนกระหม่อมจับได้”
เสี่ยวอวิ๋นเช่อรู้สึกถึงความโกรธที่ชิงฮวนซ่อนเอาไว้ไม่อยู่ จึงมุ่ยปากอย่างน้อยใจ “ท่านแม่บอกว่าคนจะสูงส่งขึ้นอยู่กับการแสวงหาความรู้ ไม่รู้ก็ถาม มีนางกำนัลคนหนึ่งถูกคนใส่ความ นางเลยขอให้ข้าตัดสิน”
ชิงฮวนขมวดคิ้วฉงน “เกิดอะไรขึ้น”
ตี้ลี่เข้าใจทุกอย่างทันที รู้แล้วว่าความอยากรู้อยากเห็นอย่างฉับพลันของอวิ๋นเช่อนี้มาจากไหน
“พระชายา เรื่องนี้บ่าวทราบเพคะ”
ชิงฮวนมองไปทางตี้บี่ หลายวันก่อนนางติดตามอวิ๋นเช่อเข้าวัง คอยรับใช้อยู่ข้างกายเข้าตลอดเวลา
นางไม่ต้องเอ่ยปากซักถาม ตี้ลี่ก็เล่าต้นสายปลายเหตุของเรื่องราวอย่างครบถ้วน
“หลายวันก่อนในวังเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้น มีคนเห็นนางกำนัลชื่อว่าเฝิงซวงกับขันทีนัดพบกันเป็นการส่วนตัวข้างห้องน้ำในตอนกลางคืน รองผู้ดูแลเว่ยจึงสั่งให้คนโบยนางกำนัลคนนั้นยี่สิบที แล้วไล่ออกจากวัง”
บังเอิญว่าวันนั้นซื่อจื่อน้อยนอนกลางวันเยอะ ตอนกลางคืนเลยคึกคัก ได้ยินเสียงเอะอะเลยไปดู แล้วจู่ๆ เฝิงซวงซึ่งพยายามขอให้คนอื่นช่วยเหลือคนนั้นก็ดิ้นหลุดจากพันธนาการแล้ววิ่งมาร้องทุกข์ตรงหน้าซื่อจื่อน้อย
“นางคิดว่าบทลงโทษรุนแรงเกินไปหรือ โบยยี่สิบที การลงโทษของพวกขันทีนั้นโหดเหี้ยม ร่างกายอ่อนแอคงรับไม่ไหวจริงๆ”
ตี้ลี่ส่ายหน้า “ไม่ใช่เพคะ นางบอกว่าคนอื่นใส่ร้ายนาง มันไม่มีอะไรเลย บุรุษเทียมที่ตัดอวัยวะเพศแล้วจะแอบคบชู้กับตนเองได้อย่างไร”
“รองผู้ดูแลเว่ยจึงสั่งให้คนตบปาก แล้วลากนางไปโดยไม่ปล่อยให้อธิบาย พวกเราไม่ได้ใส่ใจ ถึงอย่างไรเรื่องสกปรกแบบนี้ก็พบเห็นในวังอยู่บ่อยๆ แต่ใครจะรู้ว่าซื่อจื่อน้อยจะใส่ใจ และสอบถามอย่างไม่หยุดยั้ง”
“เรื่องนี้พวกบ่าวกล้าพูดจาเหลวไหลกับเขาเสียที่ไหน อุตส่าห์เก็บปิดบังเอาไว้ แต่กลับทำให้เขาอยากรู้อยากเห็นมากขึ้นเสียนี่”
ขันทีกับนางกำนัลคบกัน เป็นเรื่องพบเห็นในวังอยู่บ่อยๆ แถมยังเป็นเรื่องที่พวกสนมในวังชอบดูชอบฟัง และยินดีส่งเสริม แต่หากพบปะกันเป็นการส่วนตัว นั่นก็เป็นอีกเรื่อง
ถึงแม้ว่าจะเป็นคนน่าสงสาร แต่กฎก็คือกฎ วิ่งมาอ้อนวอนเด็กอย่างอวิ๋นเช่อทำไม
ด้วยเหตุนี้ชิงฮวนเลยไม่มีความสุขเป็นอย่างยิ่ง “นางกำนัลในตำหนักไหนบังอาจเช่นนี้”
ตี้ลี่มองต่ำ “ได้ยินว่าเป็นสาวใช้ที่คอยปรนนิบัติอยู่ข้างกายพระสนมเยี่ยนผินที่ถึงแก่กรรมไปแล้ว บัดนี้นางไม่มีเจ้านาย จึงโดนส่งไปยังฝ่ายซักล้าง”
ข้างกายเยี่ยนผินหรือ
ชิงฮวนทำเสียงไปพอใจ เจ้านายไม่รู้ฟ้าสูงแค่ไหนแผ่นดินหนาเพียงใด นึกไม่ถึงว่าสาวใช้ที่อยู่ใต้บังคับบัญชาจะไร้มารยาทเช่นเดียวกัน
แต่ทว่า พอนางคิดทบทวนดูแล้ว บริเวณห้องน้ำมีคนสัญจรไปมาไม่น้อย สาวใช้คนนี้สมองไม่ปกติหรืออย่างไร วิ่งมาก่อเรื่องวุ่นวายในสถานที่แบบนี้เนี่ยนะ
“บางทีอาจจะติดกับดักคนอื่นกระมัง” ชิงฮวนคาดเดาอย่างใจลอย
ตี้ลี่ตอบว่า ‘อืม’ เบาๆ “เห็นนางโดนโบยจนแยกไม่เลือดกับเนื้อไม่ออก น่าสงสารมาก อีกอย่าง…”
“อีกอย่างอะไร”
ตี้ลี่ทำหน้าทนไม่ได้ “วันต่อมาตอนนางโดนหามออกจากวังบ่าวไปเจอเข้าพอดี ใกล้จะตายอยู่แล้ว ยังพึมพำกับตัวเองว่าถูกใส่ความ และพูดพล่ามต่อหน้าพระสนมฮุ่ยเฟยอย่างไม่เคยเป็นมาก่อน”
อยู่ต่อหน้าพระสนมฮุ่ยเฟยหรือ ชิงฮวนใจเต้น นางนึกขึ้นได้ว่าพระสนมฮุ่ยเฟยเคยบอกตนเองว่า นางเคยไต่สวนนางกำนัลที่คอยปรนนิบัติอยู่ข้างกายเยี่ยนผิน และได้เบาะแสบางอย่างเกี่ยวกับการตายของเยี่ยนผินด้วย
หรือว่าจะเป็นนางกำนัลคนนี้ นางรู้อะไรบางอย่างหรือ หรือว่าเพราะเรื่องนี้ เลยก่อเรื่องวิบัติครั้งนี้ขึ้น แล้วไล่ออกจากวัง
ไม่อย่างนั้น นางกำนัลฝ่ายซักล้างอย่างนาง รองผู้ดูแลแสนสง่างามไม่จำเป็นต้องออกโรงหรอก
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ทะลุมิติเวลามาเป็นชายา
แอดขาาาาาา หนีเที่ยวพอหรือยัง มาต่อให้จบบบบบบ...
แอดขาาาาาา 794 และ 797 ตกหล่นหายไปคะแอด ช่วยเก็บมาหน่อยคะ คิคถึงงงงงงงงงง...
แอดขาาาาาา ตอน794และ797 หายไปคะ แอดทำตกหล่นช่วยเก็บกลับมาหน่อยคะ...
อยากทราบว่ามีทั้งหมดกี่ตอนคะ....
หยุดนานแล้วนะคะ ผู้เขียน มีอัพเดทต่อไหมคะ...
ขอบคุณทุกๆๆคนนะคะที่มาบอก แต่พอให้เตรียมทิชชู่นี่ปวดตับ ปวดใจก่อนล่ะ...
อยากรู้จังว่าพระเอกรู้ความจริงว่าผู้หญิงในคืนนั้นเป็นนางเอกตอนไหนคะ ใครอ่านแล้วบอกหน่อยค่ะรบกวนสปอยหน่อยยย...
ขอบคุณนะคะที่หานิยายสนุกๆๆมาให้อ่าน จะรออ่านทุกวันค่ะ...
ขอบคุณมากๆค่ะที่อัพเดทต่อจะตั้งใจอ่านต่อไป...ตอนเรียนยังไม่ตั้งใจขนาดนี้🤗😘😄😅😊...
อย่าเท..กลางทาง..นะแอดนะ😁😁😁...