ทะลุมิติเวลามาเป็นชายา นิยาย บท 733

ชิงฮวนครุ่นคิดเล็กน้อย

“ข้าไม่ค่อยรู้เรื่องเกี่ยวกับคนคนนี้ อันดับแรกเจ้าต้องมองบุคลิกของคนคนนี้ให้ออก ถ้าหากเป็นคนที่ทำทุกอย่างเพื่อไปสู่ตำแหน่งที่สูงขึ้น ก็อย่าเปิดใจพูด”

“พูดอีกอย่าง เจ้าต้องรู้ก่อนว่าสามารถสอบถามเบาะแสที่มีประโยชน์จากเขาได้หรือไม่ ไม่อย่างนั้น แม้ว่าจะบอกไปแล้ว ความเสี่ยงที่จะถูกเปิดโปงก็แค่เพิ่มขึ้นโดยเปล่าประโยชน์”

“ข้าแอบตรวจสอบตารางอยู่เวรในวันที่ซุนสือโถวถูกทำร้าย ทราบว่าผู้ดูแลนักโทษที่รับผิดชอบลาดตระเวนในเวลานั้นเป็นใคร แต่ข้าไม่สามารถไปไต่สวนอย่างเที่ยงตรงได้”

“ข้าคิดว่า หากเจ้าหน้าที่เรือยจำยอมยื่นคำร้องขอความเป็นธรรมให้ซุนสือโถว ข้าต้องตรวจสอบได้แน่ว่าใครเป็นคนที่สมคบคิดกับคนภายนอกลอบทำร้ายซุนสือโถวในวันนั้น”

เหลิ่งชิงเจียวพูดมีเหตุผลมาก เขาน่าจะคิดอย่างรอบคอบแล้ว

ชิงฮวนมองเขาด้วยความชื่นชม “เจ้าทำตามดุลพินิจตนเองเถอะ”

หลังจากนั้นครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง แล้วควักกระบอกฝนดอกสาลี่ที่เทียนจีจื่อทำให้ตนเองออกมาและส่งให้เขา

“เจ้าติดต่อกับคนแสนโหดเหี้ยมพวกนั้น มีอันตรายตลอดเวลา เจ้าไม่มีทักษะป้องกันตัว อาวุธลับนี้มอบให้เจ้า พกติดตัวไว้จะดีที่สุด เตรียมเอาไว้เพื่อยามจำเป็น”

เหลิ่งชิงเจียวไม่เกรงใจ รับกระบอกดอกสาลี่มา มองซ้ำแล้วซ้ำเล่า รู้สึกว่ามันแปลก

ชิงฮวนสอนเขาว่าเปิดกลไกอย่างไร ใช้การอย่างไร และกำชับข้อควรระวัง

เพราะว่าคิดถึงอวิ๋นเช่อ หลังจากทานอาหารเย็นกับมู่หรงฉีอย่างเร่งรีบก็กลับไปยังจวนฉีอ๋องทันที

วันต่อมา

รองแม่ทัพอวี๋เป็นคนขยันและตื่นเช้ามาก เขาตื่นเพราะปัสสาวะที่อั้นเอาไว้ ก่อนนอนเมื่อคืนกรอกชาเข้าไปหนึ่งกา อั้นมาทั้งคืนเลยหลับไม่สบาย

เดินไปห้องน้ำอย่างสะลึมสะลือ เดินไปพร้อมกันปลดกางเกง

ถีบเปิดประตูห้องน้ำที่มีความสูงครึ่งคนออก ปากไม่อยู่เฉย ผิวปากหวีดหวิว เพิ่มความสนุกสนาน

เพิ่งจะเปิดประตู ก็ได้ยินเสียงเสียดสีดังมาจากด้านหลัง รองแม่ทัพอวี๋มีความตื่นตัวสูง จึงหันไปทันที “ใครน่ะ”

ไม่มีเงาคนเลยสักนิด

แต่ทว่า พอเสียสมาธิเลยปัสสาวะเอียง! แถมยังไปโดนหน้ารองเท้าด้วย

ดื่มเหล้าหกตรงหว่างขา ปัสสาวะรดรองเท้าเปียก ผายลมอุจจาระโผล่ เช็ดก้นกระดาษขาด สี่เรื่องนี้รองแม่ทัพอวี๋ล้วนคิดว่าเป็นเรื่องโชคร้ายที่น่าหดหู่อย่างยิ่ง

เขาบ่นพึมพำพร้อมกับยืดท้องวาดวงกลมบนกำแพงที่อยู่ตรงหน้าเพื่อขจัดโชคร้าย

ด้านหลังมีเสียงหัวเราะเยาะ เหมือนกับปิดปากเอาไว้

รองแม่ทัพอวี๋ซึ่งจดจ่อกับธุระที่ยังทำไม่เสร็จตกใจจนตัวสั่น และอั้นปัสสาวะกลับไปทันที

ด้วยฝีมือการต่อสู้ของเขา นึกไม่ถึงว่ายังมีคนที่สามารถเข้าใกล้ด้านหลังตนเองอย่างเงียบๆ โดยที่ตนเองไม่รู้ตัวเลยสักนิด!

หันหน้าไปอย่างระมัดระวัง พอก้มหน้าลง คุณชายน้อยอวิ๋นเช่อซึ่งหลบอยู่ทางด้านหลังประตูที่ปิดอยู่ครึ่งหนึ่งกำลังพยายามยืดคอมองบริเวณเอวของเขา

เพราะว่าตัวเล็ก หลบอยู่ทางด้านหลัง เมื่อสักครู่ตนเองหันกลับไปเลยไม่เห็น

พระเจ้า แอบมองกันนี่ เจ้าหนุ่มน้อยคนนี้เพิ่มความชอบแบบนี้เข้ามาตั้งแต่เมื่อไหร่เนี่ย แล้วตามตนเองมาตั้งแต่ตอนไหน หรือว่าดักรอล่วงหน้า

รองแม่ทัพอวี๋ดึงกางเกงขึ้นอย่างลนลาน “ซื่อจื่อ ท่านตื่นตั้งแต่เช้าไม่หลับไม่นอน วิ่งมาทำอะไรที่นี่หรือ”

คุณชายน้อยอวิ๋นเช่อกะพริบตาปริบๆ “มาจับขโมย!”

รองแม่ทัพอวี๋มึนงงเล็กน้อย “วิ่งมาจับขโมยที่ห้องน้ำหรือ ขโมยอะไร ซุปทองหรือ”

“แอบคบชู้!”

……

รองแม่ทัพอวี๋เกือบจะสำลักน้ำลายตัวเองตายแล้ว รัดเข็มขัดอย่างฉับไว แล้วลากอวิ๋นเช่อไปด้านข้าง

“ซื่อจื่อ ท่านไปฟังใครพูดเหลวไหลมา”