ทะลุมิติเวลามาเป็นชายา นิยาย บท 800

เสนาบดีเหลิ่งชะงัก จึงระมัดระวัง “ฝ่าบาทพระองค์กำลังเข้าใจความหมายของกระหม่อมผิดไป กระหม่อมหมายความว่า พระองค์จะสามารถให้พระฉายาฉีออกมาสักครั้งได้หรือไม่?”

“ออกมา?” ฮ่องเต้พิจารณา เหมือนกับว่าเป็นเรื่องเดียวกัน คนเขากำลังคลอดลูก จะย้ายที่ก็คงจะไม่ค่อยดี “ก็ใช่ว่าจะไม่ได้”

เสนาบดีเหลิ่งรียคุกเข่าลงอย่างลุกลี้ลุกลนคำนับขอบคุณในพระกรุณา

ฮ่องเต้พูดอย่างหอบหายใจแรง “หลานชายของข้าอยู่ในจวนมหาเสนาบดีเชื่อฟังหรือไม่?”

เสนาบดีเหลิ่งได้ยิน ในช่วงเวลาสำคัญนี้ ทำไมฮ่องเต้ถึงเอ่ยถึงอวิ๋นเช่อขึ้นมา?

“ฝ่าบาททรงวางพระทัยได้ องค์รัชทายาทอยู่ที่จวนของกระหม่อม มองเสมือนเป็นแขก เด็กรับใช้คอยปรนนิบัติอย่างถี่ถ้วนรอบคอบ”

“วิชาเรียนล่ะ?”

วิชาเรียน...

หลายวันมานี้เสนาบดีเหลิ่ง หลังจากยุ่งเรื่องลูกสาวแล้วก็ยุ่งเรื่องลูกชายต่อ ไม่ได้สนใจเรื่องวิชาเรียนของเสี่ยวอวิ๋นเช่อเลยจริงๆ

ฮ่องเต้พึมพำ “เด็กคนนี้ฉลาดเฉียบแหลม แต่นิสัยดื้อรั้น ข้าวางใจไม่ยุ่งไม่ได้ เจ้าในฐานะตาต้องจับให้แน่นนะ พ่อลูกตระกูลเหลิ่งเจ้าได้ตำแหน่งท่านฮวามาสองรุ่น มาถึงรุ่นอวิ๋นเช่อ เจ้าไม่สามารถสนใจแค่หลานของบ้านตัวเอง วิชาการเรียนของหลานชายก็ต้องเอาให้อยู่หมัดด้วย”

เสนาบดีเหลิ่งได้ฟังความไม่พอใจที่อยู่ในใจแล้ว เขาทำใจยุ่งไม่ลง เล่นบทดุ ให้เรามาเป็นคนชั่วเนี่ยนะ? ฮ่องเต้สั่งคนได้จริงๆ นี่คือให้ตอนเช้าเป็นขุนนาง พอกลับถึงจวนก็เปลี่ยนเป็นอาจารย์ที่ชี้แนะให้วิชาความรู้ศิษย์

เมื่อคำนวณดูแล้ว แม้ว่าในอนาคตต่อให้ตัวเองลาออกกลับไปอยู่บ้านเกิด ก็ยังต้องแสดงความสามารถออกมาอย่างเต็มเปี่ยม อย่าได้คิดที่จะหยุด

ฉวยโอกาสหาผลประโยชน์ ตัวเองยังคงต้องอยู่ใต้ชายคาบ้านคนอื่น จำเป็นต้องก้มหัว ชายชราคนนี้ไม่มีเหตุผลมากแค่ไหน

เสนาบดีเหลิ่งรับปากอย่างฝืนใจ ฮ่องเต้ถ่ายทอดราชโองการ นักโทษประพฤติตัวดี เสนาบดีเหลิ่งตรงไปยังคุกสวรรค์เพื่อรับเหลิ่งชิงฮวน

เหลิ่งชิงฮวนได้ฟังแล้ว ชีวิตคนมีค่า โดยเฉพาะอย่างยิ่งสองชีวิตด้วยกัน ไหนเลยจะกล้าล่าช้า? รีบถือกล่องยาไปที่จวนมหาเสนาบดีทันที

เมื่อฉู่รั่วซือเห็นชิงฮวน รอบดวงตาเปียกชุ่ม คล้ายกับน้องสะใภ้ได้รับความน้อยใจ

ชิงฮวนตรวจค่าต่างๆของนางในช่วงแรก ก็รู้ว่าเด็กในครรภ์นั้นสมบูรณ์เกินไป ประมาณการได้สี่กิโลกรัมขึ้นไป ตอนนี้มีภาวะคลอดบุตรยาก จำเป็นต้องใช้มาตรการโดยเร็วที่สุด ไม่เช่นนั้นจะทำให้มดลูกปริแตกได้ง่ายขึ้น ทารกสำลักสมองขาดอากาศและปัญหาอื่นๆ

เธอปลอบประโลมฉู่รั่วซือ อีกด้านหนึ่งก็ตรวจร่างกายของนางอย่างคล่องแคล่ว หลังจากชั่งน้ำหนักความเสี่ยงดูแล้ว ตัดสินให้ฉู่รั่วซือคลอดธรรมชาติยังดีกว่า

หมอตำแยทั้งสองคนมีประสบการณ์มากมาย มีทักษะที่เชี่ยวชาญในการนวดแผนจีนช่วยผดุงครรภ์ เร่งให้คลอด ตัดจากทางด้านหน้า ควบคู่ไปกับใช้คีมช่วย ทุกอย่างเป็นไปด้วยดี

หลานชายตัวน้อยขาวๆอวบอ้วนร้องไห้ออกมาลืมตาดูโลก ชิงฮวนอุ้มเขาไว้ในอ้อมกอดอย่างมีความสุข เอาให้พ่อของตัวเองและเหลิ่งชิงเฮ่อดู

เหลิ่งชิงเฮ่อร้อนใจเจ็บปวดแทนสะใภ้ ยินดีด้วยเสนาบดีเหลิ่งได้หลานชาย รีบไปจุดธูปกราบไหว้บรรพบุรุษ ตรงกันข้ามทำให้เด็กน้อยตากแห้งไปด้วย

แต่กลับเป็นชิงฮวาที่นอนไม่หลับทั้งคืน เฝ้าอยู่ด้านข้าง ตื่นเต้นจนเม็ดเหงื่อเล็กๆโผล่ออกมาจากปลายจมูก

เมื่อชิงฮวนเห็นนาง ก็นึกถึงเสี่ยวอวิ๋นเช่อ ตอนนี้เขาน่าจะเดินทางถึงหนานจ้าวแล้ว การเดินทางครั้งนี้ก็ไม่รู้ว่ามีอันตรายมากแค่ไหน

เธอไม่ได้เอ่ยถึงเหลิ่งชิงฮวาเลย หวังว่าความขัดแย้งส่วนตัวในใจ มีบางเรื่อง มีบางคน สิ่งที่ควรลืมก็ลืมไปได้แล้ว

สายตามองไปรอบๆ ไม่เห็นชิงเจียว จึงเอ่ยปากถาม “ชิงเจียวล่ะ? ทำไมถึงไม่เห็นเขา?”

ชิงฮวาและคนอื่นๆลืมเรื่องการหายตัวของชิงเจียวไว้ข้างหลังไปชั่วขณะ ชิงฮวนถามขึ้น ถึงได้นึกถึงเรื่องนี้ขึ้นมาอีกครั้ง

“ท่านอยู่ในคุกสวรรค์ กลัวว่าท่านจะร้อนใจ ท่านพ่อไม่ได้บอกให้ท่านรู้ เขาไม่ได้กลับจวนมาสองวันแล้ว กลัวว่าจะเกิดเรื่องขึ้น”

ตอนแรกชิงฮวนคิดว่าบางทีอาจจะมัวห่วงเที่ยว ถามเหตุผลให้ชัดเจน รู้สึกว่าผิดปกติ