ทะลุมิติเวลามาเป็นชายา นิยาย บท 92

เหลิ่งชิงฮวนไม่จำเป็นต้องอธิบาย มู่หรงฉีก็รู้ว่านางหมายถึงอะไร ทว่าผู้หญิงคนนี้กล้าลงมือและออกคำสั่งกับเขาแบบนี้ ช่างบังอาจเกินไปแล้ว จะคุ้นชินกับผู้หญิงคนนี้ไม่ได้สินะ

เหลิ่งชิงฮวนจ้องมองกลับไปที่เขาอย่างดุดันและกำลังจะออกไปด้วยตนเอง

มู่หรงฉีเห็นว่าหญิงสาวตัวดีกำลังจะเคลื่อนไหว ดังนั้นเขาจึงออกมาอย่างเชื่อฟัง พุ่งไปที่ด้านหลังของผู้คุมหลี่ เพียงแค่พริบตาเดียวมีดในมือผู้คุมหลี่ก็หล่นลงพื้น

หงเสวี่ยงตกตะลึง ก่อนจะรีบคุกเข่าลง “ถวายบังคมเพคะ ฝ่าบาท”

อ๋อ คนคุ้นเคยสินะ ไม่สิ เพราะออร่ามู่หรงฉีน่ากลัวเกินไปต่างหาก

เหลิ่งชิงฮวนเดินตามออกมา ก่อนที่มู่หรงฉีจะถามด้วยเสียงทุ้ม “เจ้าจะกลับไปรายงานที่จวนองค์หญิงใหญ่ใช่หรือไม่”

หงเสวี่ยพยักหน้า ดวงตาของนางเป็นสีแดงก่ำพลางพูดด้วยความขุ่นเคือง “ท่านชายของหม่อมฉันเสียชีวิตอย่างแปลกประหลาด แต่ท่านโหวกลับไม่อนุญาตให้คนในจวนองค์หญิงใหญ่เข้ามาแทรกแซง วันนี้จวนท่านเคานต์มาขอความยุติธรรม ฮูหยินกล่าว่าดูเหมือนท่านโหวต้องการช่วยรองรัชทายาท โดยไม่คำนึงถึงความคับข้องใจของคุณท่านในจวนของหม่อมฉัน นางกำพร้าและเป็นหม้าย ไม่มีใครให้พึ่งพา ปล่อยให้บ่าวออกจากบ้านเงียบๆ ไปขอร้ององค์หญิงใหญ่ออกมา”

มู่หรงฉีพูดอย่างเย็นชา “ข้าไม่สะดวกที่จะเข้าไปแทรกแซงในเรื่องนี้ ดังนั้นข่าทำได้เพียงลำบากองค์หญิงใหญ่แล้ว ไปเถิด”

หงเสวี่ยลุกขึ้นจากพื้นและรีบจากไป

เหลิ่งชิงฮวนเงยหน้าขึ้นมองมู่หรงฉี “ไม่แปลกใจเลยว่าทำไมท่านถึงอยากแอบมองโดยไม่ออกหน้า ที่แท้เมียหม้ายผู้ตายเป็นลูกพี่ลูกน้องของท่านนี่เอง”

ว่ากันว่าความสัมพันธ์ระหว่างตระกูลขุนนางใหญ่นั้นซับซ้อนคงเป็นเรื่องจริง องค์หญิงใหญ่เป็นอาสาวของฮ่องเต้ สถานะของลูกสะใภ้คนโตของจวนท่านโหวนั้นค่อนข้างมีเกียรติเป็นอย่างมาก

มู่หรงฉีพยักหน้า “ภรรยาของรัชทายาทเป็นหลานสาวขององค์หญิงใหญ่ มีลูกชายหนึ่งคน หากท่านโหวรักษาซือหมิงเจ๋อเอาไว้ได้ อนาคตจวนท่านโหวจะเป็นของซือหมิงเจ๋อ หากซือหมิงเจ๋อต้องชดใช้ให้กับรัชทายาท ลูกชายของนางก็จะสามารถสืบทอดตระกูลโหวต่อไปในอนาคต”

อย่างนี้นี่เอง เมื่อกี้ฉันยังคิดว่ามันเป็นความรักลึกซึ้งระหว่างสามีและภรรยา กลับไปที่จวนเพื่อร้องขอความช่วยเหลือและล้างแค้นให้สามี ที่แท้ก็เป็นแค่การทำร้ายกันเป็นทอดๆแบบนี้นี่เอง

ทว่านี่ปหละธรรมชาติของมนุษย์ คนหนึ่งเป็นลูกกำพร้าเป็นแม่หม้าย ใช้ชีวิตอยู่ในรั้วบ้านมีอนาคตที่ไม่แน่นอน อีกคนเป็นขุนนาง ไม่ว่าพวกเขาจะเป็นใคร พวกเขาก็ต้องต่อสู้อยู่ดี

ไม่ว่ายังไง เขากับฉันก็มีเป้าหมายเดียวกัน

ขอแค่เราสามารถสะสางความคับข้องใจของซิ่วอวิ๋นและนำฆาตกรตัวจริงมาลงโทษได้ หากเรื่องนี้ถูกระงับโดยตระกูลโหว มันจะไม่ง่ายสำหรับซือหมิงเจ๋อที่จะสารภาพผิดโดยไม่มีหลักฐาน หากมีแรงกดดันจากองค์หญิงใหญ่ เสิ่นหลินเฟิงจะสามารถแทรกแซงการพิจารณาคดีได้และมีความหวังอีกเล็กน้อย

มู่หรงฉีเตะผู้คุมหลี่ที่อยู่บนพื้นอกีครั้ง ก่อนจะเร่งเหลิ่งชิงฮวน “ไปกันเถิด ประตูหลังเปิดให้เจ้าแล้ว”

ทั้งสองเดินเข้าไปในจวนท่านโหวอย่างองอาจ เห็นได้ชัดว่ามู่หรงฉีคุ้นเคยกับสภาพแวดล้อมในจวนท่านโหวเป็นอย่างดี เขาเดินตรงไปที่สนามหน้าบ้านพร้อมกับเหลิ่งชิงฮวนที่กำลังเลือกสถานที่เงียบสงบ

น่าจะเป็นเพราะสนามหน้าบ้านครึกครื้นเกินไปจึงไม่เจอใครระหว่างทาง

เมื่อพวกเขามาถึงสวนหน้าบ้าน มู่หรงฉีก็กระแอมเบาๆ “จับไว้ให้ดี”

ก่อนที่ หลิ่งชิงฮวนจะรู้ตัวว่าเขาหมายถึงอะไร เขาก็จับเขาไว้ในอ้อมแขนแ ยกเท้าขึ้นจากพื้นกระโดดขึ้นไปในอากาศและพุ่งตรงไปที่หลังคา โชคดีที่เธอมีประสบการณ์มาก่อน มิฉะนั้นเธอจะต้องหัวใจวายแน่ๆ

เหลิ่งชิงฮวนไม่กล้ามองไปที่เท้าของตนเอง ไดแต่จ้องมองไปที่หน้าอันหล่อเหลาของมู่หรงฉี เพื่อเบี่ยงเบนความสนใจ

ต้องยอมรับเลยว่าผู้ชายคนนี้เป้นตัวอันตรายสำหรับสิ่งมีชีวิตทั้งหมด ไม่แปลกใจเลยว่าทำไมผู้หญิงจำนวนมากถึงยอมเขา เขาเคยชินกับการหยิ่งยโสโดยไม่คำนึงถึงต้นกำเนิดของจักรพรรดิรุ่นที่สอง เพียงแค่หน้าตาและรูปร่างนี้ หากอยู่ในยุคปัจจุบันคงจะรับค่าโฆษณาได้ทุกที่ที่ไป

และอีกอย่าง...ทักษะนี้ขึ้นชื่อจริงๆ

คิดว่าฉันเป็นภาระและชวนฉันออกมาทำไมเนี่ย

พวกเจ้าไม่ขอบคุณก็ช่าง แต่ยังหาข้อแก้ตัวง่อยๆ มาบอกว่าลูกชายคนโตของฉันวางแผนทำร้ายนางโดยไม่มีการป้องกันตัว

ตลกสิ้นดี! ถามคนในจวนของข้าดูสิใครไม่รู้บ้างว่าลูกชายของข้าน่ะนิสัยดี เคารพกฏเสมอ ตอนนี้เขาเสียชีวิตอย่างน่าสลดใจ เจ้ายังต้องการใส่ร้ายผู้อื่นและใช้ข้ออ้างดังกล่าวเพื่อใส่ร้ายเขา ช่างมีมโนธรรมเสียจริง!”

หลังจากการกล่าวสุนทรพจน์ ควบคู่ไปกับน้ำตาและความขุ่นเคืองบนใบหน้า เจ้าหน้าที่ไม่กี่คนที่ได้รับเชิญให้ผดุงความยุติธรรมปฏิเสธที่จะพูดอยู่พักหนึ่ง ทุกคนพากันมองไปที่ซิ่วอวิ๋น

ซิ่วอวิ๋นอ่าบน้ำเปลี่ยนเป็นเสื้อผ้าใหม่เอี่ยม แต่หลังจากได้รับทุกข์ทรมานในหอคอยคนวิปลาสไม่กี่วัน นางก็ดูซีดเซียวและอ่อนแอลงเป็นอย่างมาก เมื่อเผชิญกับข้อกล่าวหาของพ่อตา นางกัดริมฝีปากล่างแน่น เต็มไปด้วยความคับแค้นใจแต่ไม่รู้จะโต้แย้งอย่างไร

นางมีขี้ขลาดและอ่อนแอโดยธรรมชาติ แม้ว่าจะถูกบังคับจนตรอกก็จะทำให้เพียงแค่ร้องไห้ “ข้าพูดความจริงทุกประการ วันนั้นพี่ใหญ่ดูเมามาก อารมณ์ของเขาดูพิกลนัก ข้าคุยกับเขาไม่ค่อยรู้เรื่องเท่าไร”

“ไร้สาระ ลูกชายของข้าไม่เคยดื่มจนเมามาย วันนั้นเขาไม่ดื่มด้วยซ้ำแล้วเขาจะเมาได้อย่างไร ประเดี๋ยวเจ้ากล่าวหาว่าเขานอกใจ ประเดี๋ยวเจ้าก็บอกไม่ได้ฆ่าเขา ทุกคนรู้ดี นี่ก็เป็นแค่การแก้ตัวให้ผิดไม่ใช่หรือ”

“ข้าจวนท่านโหวไม่เห็นด้วย หากความวิกลจริตก่อนหน้านี้เป็นเพียงการเสแสร้ง ข้าขอร้องผู้ใหญ่ให้ตัดสินใจลงโทษหญิงชั่วคนนี้ เพื่อปลอบโยนวิญญาณลูกชายของข้าในสวรรค์ด้วยเถิด!”

เส่นหลินก้าวไปข้างหน้า “ในเมื่อท่านโหวยินดีที่จะมอบคดีนี้ให้กับทางการเพื่อทำการสอบสวน ท่านโหว ข้าขอให้ท่านปฏิบัติตามขั้นตอนการจัดการคดีของทางการ เราจำเป็นต้องตรวจสอบว่าจำเลยสกุลฉีพูดอะไรบ้าง และทำการชันสูตรศพว่าผู้ตายว่าดื่มสุราจริงหรือถูกวางยาพิษ จากนั้น จะชันสูตรสาเหตุการตายที่แท้จริงอีกครั้ง”

“อะไรจะเป็นสาเหตุของการตายได้อีก หญิงชั่วคนนี้ทุบตีลูกชายของข้าจนตายด้วยกาน้ำชาน่ะสิ ลูกชายของข้าตายมาหลายวันแล้ว ทำไมท่านไม่ปล่อยให้เขาพักผ่อนอย่างสงบ”

“ค้นหาความจริง ลงโทษผู้กระทำความผิด คนตายจึงจะได้พักผ่อนอย่างสงบอย่างแท้จริง รัชทายาทเป็นผู้ฝึกศิลปะการต่อสู้ ทว่าสกุลฉีไม่มีพลังใดๆ ทว่ากาน้ำชาสามารถฆ่าเขาได้ในทันที จวนท่านเคาต์ได้เสนอการคัดค้าน เราจำเป็นต้องสืบหาสาเหตุที่แท้จริง”

“ทางการอย่างท่านจะรังแกผู้อื่นงั้นหรือ ข้ารู้ว่าพวกเจ้ามีความสัมพันธ์กันโดยการแต่งงาน แน่นอนว่าท่านคงจะปกป้องสกุลฉี ไม่ว่าเรื่องใดก็หนีไม่พ้นคำว่าเหตุผล! ในเมื่อท่านมีความสัมพันธ์เช่นนี้ควรหลีกเลี่ยงเสียดีกว่า!”