ทะลุมิติมาเปิดร้านอาหารอยู่ต่างโลก : GOURMET OF ANOTHER WORLD นิยาย บท 109

ทะลุมิติมาเปิดร้านอาหารอยู่ต่างโลก: GOURMET OF ANOTHER WORLD ตอนที่ 109 ทักษะการแกะสลักกลุ่มดาวกระบวยใหญ่สุดหรูหรา ประณีต เกินเทียบเทียม
ตอนที่ 109 ทักษะการแกะสลักกลุ่มดาวกระ…

“ระบบตรวจจับอาหารจานใหม่ที่นายท่านคิดค้นได้แล้ว ระบบกำลังเริ่มคำนวณเพื่อตั้งราคาขาย…” เสียงขรึมของระบบดังขึ้นในศีรษะของปู้ฟาง จากนั้นความเงียบก็เข้าปกคลุม

ปู้ฟางรออยู่สองสามลมหายใจ แต่ก็ยังงุนงงไม่หาย เนื่องจากระบบยังไม่ตอบกลับมา

แต่ในที่สุดเสียงที่คุ้นเคยก็ดังขึ้นอีกครั้ง

“ไส้กรอกเนื้อวัวมังกรพเนจรทำมาจากเนื้อส่วนขาของวัวมังกรพเนจร เป็นอาหารที่มีพลังปราณอยู่มากและอัดแน่นไปด้วยสมุนไพรพลังปราณจากธรรมชาติมากมาย สมุนไพรนี้ไม่เพียงทำให้รสชาติของไส้กรอกอร่อยขึ้นเท่านั้น แต่ยังมีสรรพคุณเป็นยาบำรุงร่างกายอีกด้วย ไส้กรอกใช้ลำไส้เล็กของวัวมังกรพเนจรห่อไส้เอาไว้ ซึ่งช่วยกักเก็บพลังปราณภายในเอาไว้ได้เป็นอย่างดี ระบบประเมินว่าราคาของอาหารจานนี้ควรขายที่ชิ้นละสองร้อยห้าสิบผลึก ผู้ที่กินได้ควรมีปราณอยู่ในระดับห้าขั้นราชันยุทธการขึ้นไปเท่านั้น”

ไส้กรอกชิ้นละสองร้อยห้าสิบผลึก… เมื่อปู้ฟางได้ยินสนนราคา เขาก็ถอดจิตไปทันที ดูเหมือนว่าจะพูดอะไรไม่ออกไปเรียบร้อยแล้ว

ไส้กรอกชิ้นเดียวมีราคาสูงถึงสองร้อยห้าสิบผลึก นี่เป็นอาหารจานที่แพงที่สุดในร้าน ณ ตอนนี้ แถมเขายังเป็นคนคิดค้นมันขึ้นมาเองอีก ความจริงทั้งหมดนี้ทำให้จู่ๆ ปู้ฟางก็อดรู้สึกตื่นเต้นขึ้นมาไม่ได้

หลังจากที่คิดอยู่สักพัก ชายหนุ่มก็มั่นใจว่าราคานี้สมเหตุสมผลแล้ว เนื่องจากอาหารจานนี้แตกต่างจากก๋วยเตี๋ยวหลอดสูตรปรับปรุง แม้จะใช้เนื้อของวัวมังกรพเนจรเหมือนกัน แต่ปู้ฟางใส่เนื้อวัวมังกรพเนจรลงไปในก๋วยเตี๋ยวหลอดเพียงเล็กน้อยเท่านั้น ส่วนไส้กรอกนี้ใช้เนื้อส่วนขาจำนวนมากของวัวในการทำ ปริมาณเนื้อวัวที่เขาใช้แตกต่างกันโดยสิ้นเชิงจนเทียบกันไม่ได้เลยทีเดียว

นอกจากนี้เนื้อวัวมังกรพเนจรยังไม่ใช่สิ่งเลอค่าเพียงอย่างเดียวในไส้กรอก แต่ยังมีสมุนไพรราคาแพงมากมายที่เขาใส่ลงไปอีกด้วย เมื่อพิจารณาความจริงทั้งหมดนี้แล้ว ราคาสองร้อยห้าสิบผลึกต่อชิ้นก็จัดว่าไม่ได้สูงถึงเพียงนั้น อันที่จริงแล้วอาจเรียกได้ว่าเป็นราคาที่ย่อมเยาเลยทีเดียว เนื่องจากไม่มีทางที่คนธรรมดาจะไปสรรหาเนื้อของอสูรเวทระดับเจ็ดมากินได้

มีไส้กรอกอยู่ทั้งหมดยี่สิบชิ้นด้วยกัน หากเขาขายหมด ปู้ฟางจะมีรายรับห้าพันผลึก การจะก้าวขึ้นมามีพลังปราณระดับห้าขั้นราชันยุทธการได้นั้น ชายหนุ่มต้องการผลึกหลังแปลงหน่วยแล้วหนึ่งหมื่นผลึก จากหน่วยในการแปลงผลึกเป็นพลังปราณที่เขาใช้อยู่ตอนนี้ หมายความว่าเขาต้องหารายรับให้ได้สองหมื่นผลึกด้วยกัน

หลังจากที่ขายไส้กรอกเหล่านี้หมด ปู้ฟางจะประหยัดเวลาในการบรรลุขั้นปราณไปถึงหนึ่งในสี่เลยทีเดียว จัดว่าเป็นเรื่องน่ายินดียิ่งสำหรับชายหนุ่ม

ที่สำคัญที่สุดคือ… ไส้กรอกยี่สิบชิ้นนี้เขาใช้ขาเพียงข้างเดียวของวัวมังกรพเนจรในการทำ วัวทั้งตัวนั้นมีเนื้ออยู่มากโข หากเขานำเนื้อทั้งหมดมาทำเป็นอาหารขาย ปู้ฟางน่าจะบรรลุระดับหกขั้นจักรพรรดิยุทธการได้เลยทีเดียว…

เขาอยากเอาไส้กรอกราคาแพงจับใจนี่มาประกอบอาหารเสียเดี๋ยวนี้เพื่อลองชิมรสชาติ แต่กระบวนการตากแห้งต้องใช้เวลากว่าจะสำเร็จผล

ด้วยเหตุนี้ชายหนุ่มจึงทำได้เพียงเดินกลับห้องไปพลางยืดเส้นยืดสาย หลังจากอาบน้ำอาบท่าเสร็จ เขาก็คลานขึ้นเตียงแล้วหลับไปในที่สุด

สำหรับชายหนุ่มที่ตั้งใจจะก้าวขึ้นมาเป็นพ่อครัวเทพแล้ว การนอนเป็นสิ่งที่สำคัญเสียยิ่งกว่าอะไร

…

ณ จวนตระกูลหยาง

ขาทั้งสองข้างของหลัวซานเหนียนสั่นกึกๆ เล็กน้อยขณะเดินทางกลับมาถึงจวน ทันทีที่นางก้าวเข้าไปภายใน ร่างสง่าร่างหนึ่งก็รีบรุดมาประคองนาง

“พี่หญิงใหญ่หลัว ท่านไหวหรือไม่เจ้าคะ” เสียงอ่อนหวานดังออกจากปากของสตรีร่างสง่าผู้นั้น

“เจวี้ยนเอ๋อร์ รีบพาข้าไปหาท่านขุนศึกเร็วเข้า!” หลัวซานเหนียนพูดอย่างรีบร้อน มือจับหญิงสาวหน้าตาสวยงามอ่อนโยนในชุดกระโปรงยาวสีน้ำทะเลเอาไว้

ปฏิกิริยาของหลัวซานเหนียนทำให้สตรีนามว่าเจวี้ยนเอ๋อร์เกิดกลัวขึ้นมา นางถามด้วยน้ำเสียงขลาด “มีอะไรเกิดขึ้นกับเฉินน้อยรึเจ้าคะ”

“ข้าหาเขาจนเจอแล้วก็ช่วยออกมาได้ แต่ตอนที่ข้ากำลังพาเขากลับบ้าน… ก็มีคนมาชิงตัวเขาไปอีก” ดวงตาของหลัวซานเหนียนว่างเปล่าขึ้นมาในบัดดล

ปากเล็กจิ้มลิ้มของเจวี้ยนเอ๋อร์เผยอพร้อมส่งเสียงอุทานออกมาอย่างไม่อยากเชื่อหู “ใครในนครหลวงแห่งนี้ที่กล้ามาชิงตัวเฉินน้อยไป ทั้งๆ ที่พี่หญิงทำหน้าที่คุ้มกันอยู่”

หลัวซานเหนียนทำได้เพียงยิ้มขมขื่นแทนคำตอบ ความจริงที่เกิดขึ้นนั้นไม่ใช่เรื่องที่นางจะอธิบายได้โดยง่าย จนถึงตอนนี้นางก็ยังไม่อยากเชื่อว่าชายที่ร่างทั้งร่างอาบไล้ไปด้วยรัศมีของพระพุทธองค์นั้นคือเจ้ามู่เฉิง เสนาบดีฝ่ายซ้ายผู้เป็นที่เลื่องลือในเรื่องความหงิม จนได้รับสมญานามว่าปราชญ์ผู้อ่อนแอ!

ความจริงแล้วทุกคนต่างตกเป็นเหยื่อการแสดงตบตาของเจ้ามู่เฉิงทั้งสิ้น ไอ้จิ้งจอกเฒ่าเจ้าเล่ห์คนนี้ไม่ได้เป็นนักปราชญ์ผู้ไร้พิษภัยแต่อย่างใด แต่กลับเป็นผู้เยี่ยมยุทธ์ชั้นยอดที่มีพลังปราณแก่กล้าเสียจนหลัวซานเหนียนต่อกรไม่ได้แม้แต่น้อยด้วยซ้ำ