ทะลุมิติมาเปิดร้านอาหารอยู่ต่างโลก : GOURMET OF ANOTHER WORLD นิยาย บท 126

เซียวเยวี่ยนำจีรู่เอ๋อร์เข้าไปในร้านเล็กๆ ของฟางฟางเช่นนั้นรึ ไอ้หมอนี่มันคิดจะทำอะไรกันแน่

เมื่อเห็นเซียวเยวี่ยเข้าไปกบดานในร้าน เซียวเหมิงก็ถอนหายใจออกมาด้วยความโล่งอก เนื่องจากการที่เซียวเยวี่ยเลือกที่นี่เป็นที่ซ่อน แปลว่าอีกฝ่ายไม่ได้คิดจะทำร้ายจีรู่เอ๋อร์

เมื่อเซียวเหมิงนึกย้อนไปถึงพลังน่ากลัวที่ซัดเข้ามาจนทำให้พลังปราณของเขาสลายหายไป ดวงตาของชายวัยกลางคนก็จริงจังขึ้น ขณะมองสุนัขสีดำตัวใหญ่แสนขี้เกียจที่นอนหลับอุตุอยู่หน้าร้าน

เขาผสานฝ่ามือและกำปั้นเข้าด้วยกันเพื่อคารวะเจ้าดำ แทนคำขอโทษที่ได้ทำตัวไม่เหมาะสมไปเมื่อครู่ หากมีคนอื่นมาเห็นเหตุการณ์นี้คงต้องอ้าปากค้างจนกรามร่วงลงไปที่พื้นเป็นอันแน่

นักรบอันดับหนึ่งของจักรวรรดิวายุแผ่วกำลังคารวะเพื่อขอโทษสุนัขสีดำตัวใหญ่ ถือเป็นเหตุการณ์เปิดโลกที่แท้จริง

เจ้าดำเหลือบตามองชายตรงหน้าก่อนพ่นลมออกมาแล้วนอนหลับไป ส่วนเซียวเหมิงก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอก รู้สึกว่าพลังกดดันที่ถาโถมลงมาหายไปในพริบตา

หลังจากที่เหลือบตาดูเจ้าดำด้วยความไม่สบายใจ แม่ทัพใหญ่ก็ก้าวเข้าไปในร้านเล็กๆ ของฟางฟาง

ปู้ฟางหยิบวัตถุดิบสองชนิดที่เซียวเยวี่ยมอบให้ออกมาจากกระเป๋าคลังเก็บ อันประกอบไปด้วยกล้วยไม้หัวใจพลอยม่วงและหอยเป๋าฮื้อปราณนภา

กล้วยไม้หัวใจพลอยม่วงส่องแสงสีม่วงสว่างพร้อมพลังเผาไหม้เล็กน้อย เมื่อมองด้วยตาอาจไม่รู้สึก แต่เมื่อหลับตาลงก็จะสามารถสัมผัสได้ถึงพลังงานที่แผ่ออกมาจากกล้วยไม้หัวใจพลอยม่วงนี้ ราวกับว่ามันเป็นดวงอาทิตย์ดวงเล็ก

หอยเป๋าฮื้อปราณนภามีขนาดใหญ่กว่าหอยเป๋าฮื้อปราณมืดเล็กน้อย ส่วนพลังปราณที่อยู่ภายในก็สูงกว่ามากเช่นกัน เนื่องจากเป็นอสูรเวทระดับห้า มูลค่าของมันจึงเทียบกันไม่ได้แม้แต่น้อย

ยิ่งไปกว่านั้นลายเส้นเลือดฝอยบนเปลือกหอยเป๋าฮื้อปราณนภายังซับซ้อนกว่าลายบนหอยเป๋าฮื้อปราณมืดมากนัก และวางแหวนปราณบนเปลือกก็มีระดับสูงกว่าเช่นกัน

ด้วยความที่ปู้ฟางทดลองทำอาหารสูตรนี้โดยใช้วัตถุดิบสำหรับการฝึกซ้อมมาแล้วถึงสองครั้ง เขาจึงจำขั้นตอนการทำน้ำแกงหอยเป๋าฮื้อปราณพลอยม่วงได้ขึ้นใจ ยิ่งไปกว่านั้นชายหนุ่มยังปรับระดับพลังปราณที่ใช้ในการทำอาหารเพื่อให้ตรงกับระดับของวัตถุดิบที่แตกต่างกันเป็นที่เรียบร้อย

หลังจากล้างหอยเป๋าฮื้อปราณนภาเสร็จ ปู้ฟางก็หยิบหม้อดินเผาขนาดใหญ่เพียงใบเดียวที่เขามีซึ่งพอจะใส่หอยลงไปได้ทั้งตัวออกมา

ชายหนุ่มใช้มีดทำครัวกระดูกมังกรทองแล่เนื้อหอยเป๋าฮื้อปราณนภา หลังจากเปิดเนื้อหอยออก เขาก็หั่นสมุนไพรพลังปราณชนิดอื่นๆ แล้ววางมันลงไปรอบหอย จากนั้นชายหนุ่มก็ใส่น้ำบ่อน้ำพุจากเทือกเขาเทียนซานลงไป พลางปิดฝาเพื่อปล่อยให้เดือด

ขณะที่ของในหม้อกำลังเดือดนั้น ชายหนุ่มก็เริ่มเตรียมกล้วยไม้หัวใจพลอยม่วง

ดอกกล้วยไม้ชนิดนี้มีสีฟ้า กลีบและใบหนาอ้วนราวกับว่าสะสมพลังปราณเที่ยงแท้เอาไว้จำนวนมาก

ปู้ฟางค่อยๆ ใช้มีดทำครัวกระดูกมังกรทองหั่นกลีบและใบออกอย่างระมัดระวังแล้ววางแยกกันไว้ หลังจากที่บากทุกกลีบเรียบร้อย น้ำสีม่วงเข้มข้นก็ไหลออกจากรอยบากเหล่านั้น น้ำดังกล่าวมีคุณสมบัติพิเศษที่ให้สัมผัสร้อนผ่าวเล็กน้อยบนผิวเมื่อเข้าไปใกล้

ชายหนุ่มหยิบถ้วยหยกออกมารองน้ำจากดอกไม้จนเต็ม น้ำสีม่วงนั้นใสสะอาดมีกลิ่นหอมเข้มข้น

จากนั้นเขาก็เปิดฝาหม้อดินเผา กลิ่นหอมของหอยเป๋าฮื้อปราณนภาพุ่งออกมาทันที ทำให้ตัวเขาเองอดสูดหายใจเข้าลึกไม่ได้

กลิ่นของหอยนี้ไม่ได้มีกลิ่นคาวทะเลแม้แต่น้อย แต่กลับเป็นกลิ่นหวานหอมรุนแรงแทน จิตใจของปู้ฟางได้รับผลกระทบจากความหวานหอมนี้ไปเต็มๆ ก่อนที่จะได้ชิมเสียอีก ทำให้ทั้งร่างกายและความคิดของเขาปลอดโปร่งเบาสบาย

ชายหนุ่มหั่นใบดอกกล้วยไม้หัวใจพลอยม่วงออกเป็นสี่เหลี่ยม จากนั้นก็ใส่มันลงไปในหม้อดินเผาแล้วปิดฝากลับดังเดิม สีหน้าของเขาจริงจังขึ้นมาทันที

เขาวางมือข้างหนึ่งลงบนฝาหม้อ พลังปราณเที่ยงแท้ที่ไหลวนอยู่ในเส้นปราณไหลเข้าไปในฝ่ามือ ทำให้ฝ่ามือเรืองแสงขึ้น ก่อนที่พลังนั้นจะไหลเข้าไปในหม้อดินเผา

จิตของปู้ฟางมองเห็นได้อย่างชัดเจนว่าเกิดปรากฏการณ์อะไรขึ้นบ้างในหม้อ ราวกับว่าได้เห็นมันด้วยตาของตนเอง

พลังปราณที่ไหลเข้าไปกระตุ้นพลังที่อยู่ภายในหม้อให้หมุนวนอย่างต่อเนื่อง และเริ่มหลอมรวมเป็นหนึ่งกับหอยเป๋าฮื้อปราณนภา จุดที่เขาผ่าเนื้อหอยออกนั้นเริ่มเดือดเป็นฟอง ทุกครั้งที่ฟองแตก พลังปราณในหม้อจะเพิ่มปริมาณขึ้น

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ทะลุมิติมาเปิดร้านอาหารอยู่ต่างโลก : GOURMET OF ANOTHER WORLD