ทะลุมิติมาเปิดร้านอาหารอยู่ต่างโลก : GOURMET OF ANOTHER WORLD นิยาย บท 209

บนถนนของนครหลวง ในตรอกที่เงียบสงัด

แสงอ่อนโยนของดวงจันทร์ส่องสว่างในตรอกมืดสนิท เจ้าดำนอนคว่ำอยู่ที่ทางเข้าของร้านเล็กๆ ของฟางฟาง มันหายใจสม่ำเสมอบ่งบอกว่ากำลังหลับลึก

หน้าต่างร้านทุกบานปิดสนิท แต่กลับมีเสียงมีดกระทบเขียงดังเป็นจังหวะฉับๆ มาจากในห้องครัว

นิ้วเรียวยาวของปู้ฟางเปียกโชกด้วยน้ำ เขากำลังใช้มีดหั่นหัวไชเท้าบนเขียงด้วยจังหวะสม่ำเสมอ มีดในมือเคลื่อนไหวอย่างรวดเร็วจนดูน่าตื่นตาตื่นใจ ปู้ฟางเดินหน้าหั่นหัวไชเท้าต่อไปอย่างเป็นระเบียบเรียบร้อยโดยไม่ขยับตัวแม้แต่น้อย ดูเหมือนว่าจะยังไม่พอใจกับความเร็วของตนเองเท่าไรนัก

ท้ายที่สุดชายหนุ่มก็หั่นหัวไชเท้าจนหมด เขาควงมีดไปมาระหว่างหว่างนิ้วจนดูเหมือนใบพัดกังหันลม

จากนั้นปู้ฟางก็เหวี่ยงมีดแล้วเก็บมันกลับเข้าไปในที่เก็บมีด

ชายหนุ่มยืดเส้นยืดสายพลางหาวออกมา ทุกครั้งที่มีเวลาเขาจะฝึกทักษะการใช้มีดและการแกะสลัก ในฐานะผู้ที่ใฝ่ฝันจะเป็นพ่อครัวเทพในโลกจินตนาการที่มีฝีมือฉกาจสกรรจ์ที่สุด เขาจะอู้ไม่ได้เป็นอันขาด เขาต้องฝึกอย่างหนักเพื่อให้ทักษะการทำครัวพื้นฐานของตนเองสมบูรณ์แบบ

ปู้ฟางเช็ดหยดน้ำออกจากมือ ดวงตาดูมีความตื่นเต้นเล็กน้อย จิตใจของเขากำลังเชื่อมต่อกับระบบเพื่อเข้าไปดูสิ่งที่อยู่ข้างใน

“ภารกิจฉุกเฉินสำเร็จ ระบบมอบรางวัลเรียบร้อยแล้ว รางวัลของภารกิจนี้คือข้าวโลหิตมังกร และความคืบหน้าด้านพลังปราณอีกร้อยละสิบ… ทำได้ดีมาก”

ปู้ฟางจึ๊ปากด้วยความสุขใจ ความคืบหน้าในการเพิ่มขั้นปราณของเขานั้นจัดว่าเร็วมาก เรียกได้ว่าเร็วเหมือนพายุเลยทีเดียวหากเทียบกับคนอื่นๆ ที่ฝึกปราณด้วยวิธีปกติ

สำหรับตัวเขา การพัฒนาขั้นปราณนั้นไม่เกี่ยวกับทักษะการต่อสู้แม้แต่น้อย เนื่องจากจุดประสงค์ในการบรรลุขั้นปราณของเขาก็เพื่อให้ได้พลังปราณเที่ยงแท้ในกายที่นิ่งกว่าเดิม เพื่อที่เขาจะได้ใช้พลังปราณเที่ยงแท้ในการทำอาหารได้อย่างเชี่ยวชาญ

แม้ตอนนี้ชายหนุ่มจะมีปราณอยู่ที่ระดับห้าขั้นราชันยุทธการ แต่ก็ยังใช้พลังปราณไปเกือบหมดทุกครั้งที่ทำอาหาร พลังปราณที่ใกล้จะหมดถังนั้นไม่ใช่เรื่องดีเลยสำหรับชายหนุ่ม

ยิ่งไปกว่านั้นขั้นปราณที่เขามีในตอนนี้ยังยากที่จะใช้มีดทำครัวกระดูกมังกรทองเป็นเวลานานอีกด้วย…

เมื่อนึกภาพมีดทำครัวกระดูกมังกรทองหดกลับไปเป็นมีดทำครัวสีดำธรรมดาเพราะพลังปราณหมดระหว่างที่เขาออกเก็บเกี่ยววัตถุดิบในครั้งหน้า… ชายหนุ่มก็รู้สึกอายขึ้นมาแล้ว

ของขวัญที่ระบบมอบให้นั้นทำให้ปู้ฟางยิ้มออกมา เขาก้มลงเปิดตู้เก็บของด้านล่างตามที่ระบบบอก จากนั้นก็หยิบโถกระเบื้องออกมาใบหนึ่ง

โถนี้หนักพอตัวเลยทีเดียว ด้านในนั้นมีข้าวโลหิตมังกรอยู่

ปู้ฟางวางโถกระเบื้องลงบนโต๊ะจากนั้นก็หมุนฝาเพื่อเปิด กลิ่นเตะจมูกเล็กน้อยของข้าวพุ่งเข้าใส่หน้าทันที กลิ่นของวัตถุดิบใหม่นี้ไม่แย่ ทำให้รู้สึกอยากสูดเข้าปอดไปลึกๆ

ดวงตาของปู้ฟางเป็นประกายขณะมองเมล็ดข้าวอ้วนกลมภายในโถกระเบื้อง

ข้าวในโถนั้นเป็นสีแดงสด มองปราดแรกให้ความรู้สึกมืดมนหดหู่ แต่เมื่อมองไปสักพักก็จะเลิกสนใจสีแดงชาดเหมือนเลือดสดๆ ที่เรืองออกจากเมล็ดข้าว

“นี่น่ะหรือข้าวโลหิตมังกร ดูเหมือนจะคุ้มค่ากับพลังงานที่เสียไปอยู่นะ…” ปู้ฟางเม้มปากพลางใช้นิ้วชี้กับนิ้วโป้งหยิบเมล็ดข้าวขึ้นมาเพื่อดูใกล้ๆ

“ข้าวโลหิตมังกรเติบโตขึ้นด้วยเลือดของมังกรอสรพิษอสูรเวทระดับเจ็ด เมล็ดข้าวชนิดนี้ดูดซับพลังชีวิตและพลังสารัตถะในเลือดของมังกรอสรพิษเข้าไป จนพัฒนากลายมาเป็นข้าวท่ามกลางพื้นที่ทุรกันดาร เมล็ดของมันอ้วนกลมมีสีแดงเข้ม อัดแน่นไปด้วยพลังชีวิตและพลังปราณ จัดเป็นวัตถุดิบที่ยอดเยี่ยมและหาได้ยากยิ่ง” เสียงระบบบรรยายขึ้นมาอย่างเคร่งขรึมในศีรษะของชายหนุ่ม

เมื่อได้ยินดังนี้ปู้ฟางก็ชะงักไป เขาอดรู้สึกเสียดายไม่ได้ที่ข้าวโลหิตมังกรนั้นมาจากเลือดของมังกรอสรพิษ ไม่ใช่มังกรที่แท้จริง ความจริงข้อนี้ทำให้ระดับคุณภาพของวัตถุดิบตรงหน้าแตกต่างจากที่คิดไว้มาก

กระนั้นชายหนุ่มก็ไม่ได้คิดวนเวียนเรื่องนี้เป็นเวลานาน ในตอนนี้ระบบมอบวัตถุดิบระดับเจ็ดที่ดีที่สุดให้อยู่แล้ว นั่นเพราะความสามารถของเขายังจำกัดอยู่มาก หากเขาสามารถบรรลุขั้นปราณได้ในเร็ววัน ก็จะได้รับวัตถุดิบคุณภาพดีกว่านี้อย่างแน่นอน

ปู้ฟางลูบคางพลางมองโถใส่ข้าวโลหิตมังกรที่อยู่ตรงหน้า ระบบยังไม่ได้มอบสูตรอาหารล่าสุดสำหรับข้าวโลหิตมังกร ด้วยเหตุนี้เขาจึงต้องทดลองนำข้าวชนิดนี้มาประกอบอาหารด้วยตนเอง

เขาหยิบข้าวโลหิตมังกรขึ้นมากำหนึ่ง เมล็ดข้าวร่วงกราวผ่านร่องนิ้วตกลงไปในโถกระเบื้อง

เมื่อสัมผัสได้ถึงพลังปราณและพลังชีวิตที่ไหลผ่านฝ่ามือ ปู้ฟางก็ยิ้มออกมาแล้วคิดออกในที่สุด

วิธีการนำข้าวมาประกอบอาหารนั้นมีหลากหลาย ยกตัวอย่างเช่น ข้าวผัดไข่ซึ่งถือเป็นการนำข้าวมาทำอาหารแบบเบื้องต้นที่สุด ข้าวผัดไข่สูตรของเขานั้นทั้งง่ายและยากไปในเวลาเดียวกัน พ่อครัวธรรมดาทั่วไปสามารถเข้าใจพื้นฐานการทำอาหารจานนี้ได้ภายในไม่กี่วัน แต่การจะทำมันออกมาให้สมบูรณ์แบบที่สุดจริงๆ นั้นเรียกได้ว่ายากไม่น้อยทีเดียว