ทะลุมิติมาเปิดร้านอาหารอยู่ต่างโลก : GOURMET OF ANOTHER WORLD นิยาย บท 58
ตอนที่ 58 พระองค์… โปรดมอบความเป็นธ…
โอวหยางซงเหิงหรี่ตา ทำคอยืดยาว พยายามมองสิ่งที่เกิดขึ้นในร้านให้ชัดขึ้น
“ตราบใดที่ไอ้ขันทีเหลียนฟู่นั่นสู้ด้วย เราต้องชนะอย่างแน่นอน ถึงหมอนั่นจะดูเหมือนพวกชอบแต่งตัวข้ามเพศ แต่เรื่องพลังปราณนั้นไม่เป็นรองใคร”
“ในฐานะนักพรตยุทธการระดับเจ็ด แม้หมอนั่นจะอ่อนแอกว่าตาแก่เซียวนิดหน่อย และเก่งกว่าข้ากระจึ๋งเดียว แต่ก็มีความสามารถพอจะจับตัวไอ้เซียวเยวี่ยที่กำลังคางเหลืองได้สบายๆ แน่นอน” โอวหยางซงเหิงคิดพลางย่นจมูก ทำปากกระตุก
ทหารคนอื่นๆ เบื้องหลังเขาก็พยายามชะเง้อคอดูสิ่งที่เกิดขึ้นในร้านด้วยความสงสัยเช่นกัน หากจับตัวราชากระบี่หัวใจสะบั้นได้ จะต้องเป็นเหตุการณ์ครั้งประวัติศาสตร์ที่ทำให้ทั้งอาณาจักรตกใจแน่! พวกเขาไม่อยากพลาดโอกาสนี้ด้วยประการทั้งปวง
เซียวเหมิงขมวดคิ้ว สีหน้าเปลี่ยนไปทันที พลังปราณหลั่งไหลออกจากร่างเข้าห่อหุ้มชุดเกราะ
ลมพายุร้ายรุนแรงระเบิดออกจากร้านราวมังกรพิโรธที่กำลังออกอาละวาด พลังปราณกดดันน่ากลัวพุ่งออกมาเช่นกัน ก่อนกระจายตัวพร้อมเสียงอึกทึกกึกก้อง
โอวหยางซงเหิงที่กำลังทำคอยืดยาวตัวแข็งทื่อไปทันที ดวงตาเบิกกว้างด้วยความพรั่นพรึง เขาตะโกนออกมาอย่างโกรธเกรี้ยว “ไอ้เวรเอ๊ย!”
ผู้เป็นพ่อหันหลังกลับไปสวมกอดบุตรสาว ตูม! ลมพายุรุนแรงพุ่งออกมาเหมือนมังกรที่กำลังทิ้งดิ่ง พุ่งเข้ากระแทกหลังของเขา ส่งให้ชายร่างหนาปลิวไปตามแรงอัด
เคราะห์ดีที่แม้ลมนั้นจะแรง ทั้งยังมีกลิ่นปากปนมาด้วย… แต่โอวหยางซงเหิงก็ยังพอรักษาหน้าเอาไว้ได้ เนื่องจากเป็นชายร่างใหญ่ ทั้งแรงลมนั้นยังเบาบางลงแล้ว
อีกทั้งพลังปราณของโอวหยางซงเหิงยังอยู่ในระดับสูงสุดของขั้นจักรพรรดิยุทธการด้วย
ชายร่างยักษ์ตีลังกาถลาลงพื้นด้วยท่วงท่าสง่างาม โอวหยางซงเหิงลูบหัวโอวหยางเซียวอี้ พลางพูดกลั้วหัวเราะ “ลูกน้อยกลอยใจของข้า บิดาเจ้าสง่าสมชายชาตรีไปเลยใช่ไหมเล่า”
โอวหยางเสี่ยวอี้กลอกตา อับจนซึ่งคำพูด ทำได้แค่พ่นลมเยาะเย้ย
โฮ่ง โฮ่ง โฮ่ง!
เสียงสุนัขเห่าดังชัดที่ฟังเหมือนเสียงอสูรเวทโบราณสุดเลวร้ายดังออกมา ตามมาด้วยเสียงหวีดหวิวของลมพายุร้าย
ร่างสามร่างลอยล่องออกจากร้าน หมุนวนเป็นก้นหอยอยู่กลางอากาศ ตามมาด้วยเสียงกรีดร้องแหลมสูงจนทำให้เลือดแข็งตัวและเสียงร้องด้วยความหวาดกลัว
แม้ผมของแม่ทัพใหญ่จะปลิวไสวไปตามแรงลม แต่ร่างของเขายังยืนมั่นอยู่บนพื้นดินโดยไม่ได้รับผลกระทบจากพายุแต่อย่างใด เขาเอื้อมมือออกไปอย่างรวดเร็วเพื่อรับร่างหนึ่งเอาไว้
“หืม” แม่ทัพใหญ่ชะงักขณะคิด “ไอ้ความรู้สึกเรียบลื่นนี่มันอะไรกัน”
“ให้ตาย! น่ารำคาญเสียจริง แม่ทัพเซียว! ปล่อยข้าลงเดี๋ยวนี้!” เสียงแหลมสูงอัดแน่นด้วยความจงเกลียดจงชังและความเก้อเขินเล็กน้อยดังขึ้น
เซียวเหมิงมองดูร่างในมือเขาด้วยสีหน้าไร้อารมณ์ ชายผู้นั้นใส่เพียงผ้าเตี่ยวผืนเดียว… หัวหน้าขันทีเหลียนฟู่นั่นเอง
“อะแฮ่ม… ผิวของเจ้าเรียบลื่นใช้ได้” แม่ทัพใหญ่พูดเสียงสงบพร้อมกระแอมกระไอเล็กน้อย ก่อนปล่อยเหลียนฟู่ลง
เหลียนฟู่กลอกตาใส่เซียวเหมิงด้วยความเดียดฉันท์ เมื่อหันไปมองที่ร้านนั้นอีกครั้ง ดวงตาของขันทีก็เต็มไปด้วยความอับอายและโกรธเคือง ไอ้สุนัขนั่น… ไม่ใช่สุนัขปกติอย่างแน่นอน!
ตูม ตูม!!
ร่างของเซียวเยวี่ยและหุนเชียนต้วนพุ่งเข้าชนกำแพงอย่างแรง ก่อนรูดตกลงไปที่พื้น เสื้อผ้าของทั้งสองถูกฉีกเป็นชิ้นๆ ในลมหมุน เผยให้เห็นร่างเปลือยเปล่า เหลือไว้เพียงผ้าเตี่ยวให้ดูต่างหน้า
“เซียวเยวี่ย!” ทันใดนั้นเซียวเหมิงก็เห็นเซียวเยวี่ยที่ถูกถีบออกมานอกร้าน รังสีสังหารระเบิดออกจากดวงตา เขากระทืบเท้าด้วยท่าทางดุร้าย พื้นเบื้องล่างยุบตัวลงเป็นชิ้น ร่างพุ่งทะยานเข้าใส่เซียวเยวี่ยด้วยการกระโจนเพียงครั้งเดียว
เซียวเยวี่ยเลือดโชกไปทั้งร่าง ขณะพยายามยันตัวขึ้นจากพื้น ใบหน้าประดับไปด้วยรอยยิ้มประหลาด
“เซียวเหมิง… เจ้าจับข้าไม่ได้หรอก เมื่อวานเจ้าทำไม่ได้ และวันนี้ก็จะทำไม่ได้เช่นกัน!”
ทันทีที่พูดจบ เสียงกระบี่ครวญราวมังกรคำรามก็ดังมาจากเบื้องบน ร่างสี่ร่างลดตัวลงเบื้องหน้าเซียวเยวี่ย
ทันทีที่ร่างทั้งสี่และกระบี่ทั้งสามปรากฏขึ้นในอากาศ พลังงานกดดันน่ายำเกรงก็ระเบิดออกมาโดยพลัน
“หอกระบี่มหาสูญ! วิหารเก้าดารา!”
รูม่านตาของเซียวเหมิงหดแคบ แต่ก็ไม่ได้หยุดพุ่งไปข้างหน้าแต่อย่างใด เขาส่งหมัดออกไปด้วยแรงมหาศาล พลังปราณฉีกอากาศออกเป็นชิ้นๆ
จอมยุทธ์ทั้งสามวาดมือเหมือนฟาดฟันด้วยกระบี่ กระบี่บินสามเล่มผนึกกำลังกันเป็นโล่กระบี่ ปัดป้องการโจมตีนั้นเอาไว้ได้
นักบวชแห่งเต๋าที่เหลืออยู่อีกคนตั้งผนึกมือชุด รวบรวมพลังปราณไว้ภายในฝ่ามือ แล้วโยนหมัดใส่เซียวเหมิงด้วยเช่นกัน พลังทั้งสามพุ่งเข้าปะทะกันกลางอากาศ ก่อให้เกิดพลังสะท้อนกลับปริมาณมหาศาลอีกครั้ง
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ทะลุมิติมาเปิดร้านอาหารอยู่ต่างโลก : GOURMET OF ANOTHER WORLD