ทะลุมิติมาเปิดร้านอาหารอยู่ต่างโลก : GOURMET OF ANOTHER WORLD นิยาย บท 85

ทะลุมิติมาเปิดร้านอาหารอยู่ต่างโลก: GOURMET OF ANOTHER WORLD ตอนที่ 85 จักรพรรดิผู้เหมือนต้นไม้ร่วงโรย
ตอนที่ 85 จักรพรรดิผู้เหมือนต้นไม้ร่ว…

“ภารกิจฉุกเฉินรึ”

ใบหน้าของปู้ฟางเปลี่ยนเป็นประหลาดใจขณะฟังเสียงของระบบที่ดังอยู่ในศีรษะ ครั้งนี้ภารกิจฉุกเฉินเกิดขึ้นเร็วกว่าที่คิดเอาไว้ เพิ่งได้เลื่อนระดับก็ได้รับมาหนึ่งอย่างเสียแล้ว

“ให้ออกไปเก็บเกี่ยววัตถุดิบเป็นครั้งแรก… แถมให้เวลาเตรียมตัวเพียงวันเดียวด้วย” ปู้ฟางขมวดคิ้ว “วันเดียวจะไม่ฉุกละหุกเกินไปหรือ”

“ระบบ หากข้าไปตามหาวัตถุดิบที่ดินแดนป่ารกชัฏ แล้วร้านจะทำอย่างไรเล่า เราจะปิดร้านกันรึ” ชายหนุ่มถามด้วยความงุนงง

“นายท่านมีเวลาเพียงสองวันในการเก็บวัตถุดิบมาให้ครบ หากท่านเก็บวัตถุดิบที่เหมาะสมมาไม่ได้ภายในสองวัน ระบบจะถือว่าภารกิจฉุกเฉินนี้ไม่สำเร็จผล และสัดส่วนการแปลงหน่วยผลึกจะลดลงร้อยละสิบเพื่อเป็นการลงโทษ ภายในสองวันนี้ร้านจะปิดชั่วคราว” ระบบพูดด้วยน้ำเสียงห่างเหินเป็นปกติ

ชายหนุ่มพยักหน้า เขาเริ่มเข้าใจธรรมชาติของภารกิจฉุกเฉินแล้ว แต่สิ่งที่ทำให้กระวนกระวายมากกว่าคือหากทำไม่สำเร็จจะถูกหักสัดส่วนการแปลงหน่วยไปร้อยละสิบ… นี่ไม่ต่างอะไรกับการเฉือนเนื้อออกจากหัวใจของเขาเลยแม้แต่น้อย

สัดส่วนการแปลงหน่วยนี้จำเป็นต่อการเลื่อนระดับของเขาเป็นอย่างมาก กว่าจะเพิ่มให้ถึงร้อยละห้าสิบไม่ใช่เรื่องง่าย หากถูกลดลงไปร้อยละสิบจากการทำภารกิจไม่สำเร็จ เขาคงนอนร้องไห้ปวดใจทุกคืนแน่

หลังจากที่หาวหวอดใหญ่ ชายหนุ่มก็เดินเข้าห้องนอนไปทิ้งตัวลงบนเตียง ผ่านไปสักพักเสียงหายใจสม่ำเสมอก็ดังก้องอยู่ในห้องที่ชั้นสองของร้าน

…

ณ วังขององค์ชายรัชทายาท

สีหน้าขององค์ชายรัชทายาทมืดมนเป็นอย่างมาก เขากำหมัดแน่นจนเล็บจิกเข้าไปในฝ่ามือ ดูก็รู้ว่าองค์ชายรัชทายาทกำลังบันดาลโทสะมากในตอนนี้

“จีเฉิงอวี่… เจ้าบังอาจสมคบคิดกับสำนักนอกอาณาจักรเลยรึ! เจ้ารนหาที่ตายแล้ว!” สีหน้าของจีเฉิงอันซีดเผือด ขณะมองไปที่ศพแห้งกรังของซูฉี ดวงตาเต็มไปด้วยความโศกเศร้าที่ปิดไว้ไม่มิด

ซูฉีตามรับใช้เขามาหลายต่อหลายปี และจัดเป็นบริวารที่เก่งกล้าสามารถมากที่สุด แต่ตอนนี้กลับต้องมาจบชีวิตลงด้วยแผนชั่วของจีเฉิงอวี่ แม้องค์ชายรัชทายาทจะไม่มีหลักฐานพิสูจน์ว่าอวี่อ๋องสมคบคิดกับสำนักนอกอาณาจักรจริง แต่คนปกติที่พอมีสมองคิดอยู่บ้างก็คงพอมองออกว่าอวี่อ๋องนี่ละคือคนร้ายตัวจริง

“จีเฉิงอวี่… ถึงเจ้าจะโอหังชอบอวดอ้างว่าตนเองไม่เคยทำพลาด แต่ครั้งนี้ละคือความผิดพลาดครั้งใหญ่ของเจ้า หากแม้แต่ข้ายังมองออกว่าเจ้าสมคบคิดกับสำนักนอกอาณาจักร เจ้าคิดว่าคนที่ฉลาดปราดเปรื่องอย่างท่านพ่อจะมองไม่ออกรึ เจ้าคิดว่าท่านพ่อแก่จนคิดอะไรไม่ออกหรืออย่างไร”

ประกายเย้ยหยันปรากฏขึ้นบนใบหน้ามืดมนขององค์ชายรัชทายาท ความรื่นเริงในดวงตาฉายชัดมากขึ้นกว่าเดิม

“อย่างที่ข้าบอกไป… เจ้ารนหาที่ตายแล้ว!”

เสียงหัวเราะเย็นเยียบขององค์ชายรัชทายาทที่สะท้อนอยู่ในกำแพงวังนั้น อัดแน่นไปด้วยความโกรธแค้นและความต้องการคร่าชีวิต

…

ณ ตำหนักอวี่อ๋อง

อวี่อ๋องนั่งพิงพนักเก้าอี้ไม้จันทน์ข้างหนึ่ง ส่วนอีกข้างเอาขาพาดไว้ มือตบหัวเข่าตนเองเบาๆ ดวงตาของเขาสงบเหมือนน้ำนิ่งขณะมองไปในระยะไกล

สีหน้าของชายหนุ่มดูราบเรียบอ่านอารมณ์ยาก แต่กลับทำให้ดูน่ากลัวมากยิ่งขึ้นไปอีก

ร่างโก่งคดร่างหนึ่งเดินสะโหลสะเหลมาที่ประตูห้อง ดูราวกับว่าหากมีลมพัดกรรโชกเพียงครั้งเดียวก็จะทำให้ร่างนั้นล้มตึงลงได้

พลังของหุนเชียนอวิ่นอ่อนแอลงมาก จนแทบลงมาแตะขั้นราชันยุทธการแล้ว วิชาลับที่ใช้หลบหนีส่งผลกระทบต่อร่างกายของเขาอย่างรุนแรง

“ชายชราผู้ไร้ประโยชน์คนนี้… ขอคารวะอวี่อ๋อง” หุนเชียนอวิ่นดูผ่ายผอมลงไปอีก ร่างกายของเขามีแต่หนังหุ้มกระดูก เปลวไฟวิญญาณในดวงตาทั้งสองข้างแทบมอดดับลง

“จึ๊ๆๆ ดูเหมือนว่าหัวหน้าผู้อาวุโสสำนักวิญญาณจะบาดเจ็บหนักพอดู ราวกับว่าข้าสามารถใช้นิ้วบี้เจ้าให้ตายเหมือนมดปลวกได้เลยทีเดียว” มุมปากของอวี่อ๋องยกขึ้นเป็นรอยยิ้มเย้ยขณะมองไปที่หุนเชียนอวิ่น องค์ชายทำท่าบี้นิ้วตามคำพูดตน

เปลวไฟวิญญาณในดวงตาของชายชราสั่นเทาอยู่ครู่หนึ่ง ร่างกายเกร็งขึ้นทันที พลังปราณสีดำสนิทอ่อนบางลอยวนอยู่รอบกาย

“อวี่อ๋อง ท่านหมายความว่าอย่างไรกัน แม้ชายชราผู้ไร้ประโยชน์คนนี้จะได้รับบาดเจ็บสาหัส… แต่ภารกิจก็สำเร็จลุล่วงไปด้วยดี พอเสร็จภารกิจแล้วท่านจำเป็นต้องทำลายสะพานความสัมพันธ์ของเราเลยหรือ”

อวี่อ๋องมองชายชราแล้วตอบเสียงเรียบ “ใช่ เจ้าทำภารกิจสำเร็จ แต่เจ้าก็สร้างปัญหาใหญ่ให้ข้าด้วยเช่นกัน ไม่รู้สึกตัวหรือ

“หน้าที่ของเจ้ามีเพียงต้องไปทำลายน้ำแกงสมุนไพรไก่ปักษาเพลิง หลังจากที่ฆ่าคนของพี่ชายข้าตายหมด เจ้าต้องทำลายศพให้ไม่เหลือไว้แม้แต่ซากให้ตามตัว แต่… เหตุใดจึงสะเออะไปยั่วโมโหร้านลึกลับนั่น” เสียงของอวี่อ๋องพลันเย็นเยียบ เขาลุกจากเก้าอี้ขึ้นยืน หลังตั้งตรงพร้อมแผ่ไอพลังน่าเกรงขามออกมา

พลังของผู้สูงศักดิ์กดทับลงมาบนร่างของหุนเชียนอวิ่น

ชายชราถอนหายใจในอก สมแล้วที่เป็นบุตรชายของจักรพรรดิฉางเฟิ่ง อวี่อ๋องนั้นยิ่งใหญ่สมศักดิ์ศรีจริงๆ แม้พละกำลังจะน้อยกว่า แต่พลังกดดันกลับไม่ได้ยิ่งหย่อนไปกว่าหุนเชียนอวิ่นแม้แต่น้อย…