ทะลุมิติมาเปิดร้านอาหารอยู่ต่างโลก : GOURMET OF ANOTHER WORLD นิยาย บท 94

ทะลุมิติมาเปิดร้านอาหารอยู่ต่างโลก: GOURMET OF ANOTHER WORLD ตอนที่ 94 ก๋วยเตี๋ยวหลอดราคาคำละยี่สิบผลึก
ตอนที่ 94 ก๋วยเตี๋ยวหลอดราคาคำละยี่สิ…

ปู้ฟางเดินเอาจานก๋วยเตี๋ยวหลอดหน้าตาเหมือนหยกสลักลายวิจิตรเข้าไปในบริเวณห้องอาหาร เขามองก๋วยเตี๋ยวหลอดที่ส่องประกายวิบวับ จากนั้นท้องก็ร้องออกมาเบาๆ

กลิ่นก๋วยเตี๋ยวหลอดไม่ได้แรงมาก อาจเป็นเพราะแผ่นแป้งห่อไส้เอาไว้ กระนั้นหน้าตาของอาหารจานนี้ก็ยังดูน่ากินยิ่ง จนปู้ฟางเองก็ทนความหิวไม่ไหวอีกต่อไป

การกินก๋วยเตี๋ยวหลอดนั้นต้องกินกับซอสสูตรพิเศษ เพียงแค่นึกถึงรสชาตินุ่มลิ้นแสนอร่อยของก๋วยเตี๋ยวหลอดบวกกับซอสรสเปรี้ยว ไม่ว่าใครก็ต้องตื่นเต้นทั้งนั้น

ปู้ฟางกัดก๋วยเตี๋ยวหลอดหนึ่งคำ น้ำมันจากเนื้อในไส้ไหลออกมาทันที พร้อมด้วยกลิ่นหอมของอาหารที่ระเบิดออกมาแล้วพุ่งเข้าใส่ใบหน้าของปู้ฟาง ทำให้เขารู้สึกเหมือนอยู่บนสวรรค์ แป้งห่อก๋วยเตี๋ยวหลอดนั้นนุ่มลื่นอร่อยลิ้น ทั้งยังกระเด้งเล็กน้อยอยู่ในปากของเขายามที่กัดลงไป

ของที่ระบบจัดหามาให้นั้นคุณภาพยอดเยี่ยมที่สุดจริงๆ รสชาติของก๋วยเตี๋ยวหลอดจานนี้อร่อยมาก คุ้มราคาสิบผลึกอย่างแน่นอน ปู้ฟางพยักหน้ากับตนเองก่อนตั้งหน้าตั้งตากินก๋วยเตี๋ยวหลอดต่อไป

“ตายๆ! เถ้าแก่ปู้ ในที่สุดท่านก็เปิดร้านแล้ว! สองวันที่ผ่านมานี้ข้าคิดถึงท่านเหลือเกิน!”

ขณะที่ปู้ฟางกำลังกินก๋วยเตี๋ยวหลอดอยู่นั้น เสียงคนพูดดังลั่นก็ลอยเข้ามาในร้าน เจ้าอ้วนจินและผองเพื่อนมาถึงอย่างยิ่งใหญ่อลังการ พวกเขาเห็นปู้ฟางนั่งอยู่พอดีขณะก้าวเข้าร้านมา

ดวงตาของเจ้าอ้วนจินเป็นประกาย เขาดูอดรนทนไม่ไหวขณะสูดกลิ่นหอมที่ลอยอบอวลอยู่ในร้าน

“เถ้าแก่ปู้ มีอาหารจานใหม่รึ” ชายอ้วนเอ่ยถาม

“อ้อ… ใช่” ปู้ฟางพึมพำขณะมองเจ้าอ้วนจิน ก๋วยเตี๋ยวหลอดยังคงเต็มปาก

เจ้าอ้วนจินกลืนน้ำลายเอื๊อก ท้องร้องออกมาโครกใหญ่อย่างอดไม่ได้ขณะมองปู้ฟางกินก๋วยเตี๋ยวหลอดคำสุดท้ายเข้าไป เขาหันไปมองรายการอาหารบนผนัง

“อาหารจานใหม่… คือก๋วยเตี๋ยวหลอดรึ หา มีสูตรปรับปรุงเหมือนข้าวผัดไข่ด้วยหรือนี่” เจ้าอ้วนจินอุทานเสียงดัง เมื่อมองราคาที่เขียนอยู่ข้างชื่ออาหารอีกครั้ง ก็เห็นว่าก๋วยเตี๋ยวหลอดสูตรธรรมดาขายอยู่ที่จานละสิบผลึก ส่วนก๋วยเตี๋ยวหลอดสูตรปรับปรุงนั้น… สวรรค์ช่วย! ขายที่จานละหกสิบผลึกเชียวรึ!

“เถ้าแก่ปู้… ราคามันจะต่างกันเกินไปแล้ว!” เจ้าอ้วนจินพูดขณะหันหน้ามามองปู้ฟางที่กำลังเก็บโต๊ะหลังกินเสร็จ

“พอได้ลองเจ้าก็จะเข้าใจเองว่าเหตุใดข้าจึงต้องตั้งราคานี้” ชายหนุ่มพูดด้วยสีหน้าเรียบเฉย ก่อนเดินกลับเข้าครัวไป เขาใส่จานเข้าไปในเครื่องล้างจานแล้วเดินกลับมาที่บริเวณห้องอาหาร

เจ้าอ้วนจินกำลังสองจิตสองใจ แม้เขาจะรวยล้นฟ้า แต่การใช้จ่ายวันละหลายร้อยผลึกนั้นก็ยังถือว่าเยอะอยู่ดี ถึงบ้านเขาจะเป็นเจ้าของเหมืองผลึกก็เถอะ

“ข้าเอาก๋วยเตี๋ยวหลอดสูตรธรรมดาก่อนก็แล้วกัน แล้วก็เอาซี่โครงเปรี้ยวหวาน เนื้อตุ๋นตำรับจีน แล้วก็ข้าวผัดไข่สูตรปรับปรุงด้วย! กินข้าวผัดไข่ของเถ้าแก่ปู้แล้วข้าพัฒนาขั้นปราณได้เร็วมากทีเดียวเชียว” เจ้าอ้วนจินพูดกลั้วหัวเราะ

“ได้ รอสักครู่” ปู้ฟางพยักหน้าตอบ เขาจดรายการอาหารที่คนอื่นสั่ง จากนั้นก็หันหลังกลับเข้าครัวไป

พอมีมีดทำครัวกระดูกมังกรทอง ทักษะการใช้มีดของเขาก็ดีขึ้นเล็กน้อย ชายหนุ่มเตรียมวัตถุดิบได้เร็วขึ้นมากกว่าเดิม ไม่นานนักก็เตรียมทุกอย่างเสร็จแล้วเริ่มทำอาหาร

กลิ่นหอมลอยออกจากห้องครัวเข้าไปยังบริเวณห้องอาหาร ทำให้เจ้าอ้วนจินและผองเพื่อนมีสีหน้าเหมือนต้องมนต์สะกด

“อาหารของเถ้าแก่ปู้หอมที่สุดแล้ว แค่ได้กลิ่นก็มีความสุขมากเหลือ” เจ้าอ้วนจินพึมพำอยู่คนเดียวอย่างมีความสุข

ไม่นานนักปู้ฟางก็เดินออกมาจากครัวพร้อมจานอาหาร เขานำก๋วยเตี๋ยวหลอดไปให้เจ้าอ้วนจินก่อนเป็นอันดับแรก ซึ่งมันก็เป็นอาหารจานที่เจ้าอ้วนจินอยากกินมากที่สุดด้วยเช่นกัน เนื่องจากเป็นรายการใหม่ที่ไม่เคยมีมาก่อน

“นี่ก๋วยเตี๋ยวหลอดที่สั่ง กินให้อร่อย” ปู้ฟางพูดแล้ววางจานก๋วยเตี๋ยวหลอดลงตรงหน้าเจ้าอ้วนจิน พร้อมด้วยชามเล็กสำหรับใส่ซอส

เมื่อชายอ้วนเห็นก๋วยเตี๋ยวหลอดที่หน้าตาเหมือนภาพศิลปะ เขาก็อดเลียปากไม่ได้ เจ้าอ้วนจินหยิบก๋วยเตี๋ยวหลอดไปจิ้มซอส แล้วกัดลงไปทันที

ตอนที่เจ้าอ้วนจินกัดลงไปที่แป้งห่อก๋วยเตี๋ยวเด้งดึ๋งซึ่งภายในมีไส้หมูหอมหวนอยู่นั้นเอง น้ำมันหมูก็ไหลเข้าปาก ทำให้ร่างของชายอ้วนสั่นสะท้านอย่างมีความสุข ดวงตาเป็นประกายขึ้นทันที

“อร่อยมาก! อาหารของเถ้าแก่ปู้ยอดเยี่ยมที่สุดจริงๆ!” เจ้าอ้วนจินเลียปากตัวเองจนสะอาด ก่อนตั้งหน้าตั้งตากินก๋วยเตี๋ยวหลอดต่อไป แต่ด้วยความที่เขากินจุมากจึงกินหมดภายในสามคำ

ชายอ้วนดูดนิ้วตัวเอง เนื้อบนใบหน้าแทบจะยู่รวมกันเป็นก้อนเดียว อาหารจานเล็กเพียงเท่านี้ไม่พอยาไส้เขาอย่างแน่นอน

แต่ร้านเล็กๆ ของฟางฟางนั้นให้สั่งได้แค่รายการละจานต่อวันเท่านั้น…

“เถ้าแก่ปู้ ข้าเอาก๋วยเตี๋ยวหลอดสูตรปรับปรุง!” เจ้าอ้วนจินทนความอยากไม่ไหวอีกต่อไป จนต้องกัดฟันสั่งก๋วยเตี๋ยวหลอดสูตรปรับปรุงที่ราคาแพงกว่าถึงหกเท่า

ปู้ฟางที่อยู่ในครัวประหลาดใจไปชั่วครู่ จากนั้นมุมปากก็ยกขึ้นเป็นรอยยิ้มแล้วพยักหน้ารับ