ทัณฑ์รักอสูรร้าย บทที่ 59 สงครามกับความรัก 2
มาลีนั่งดื่มเครื่องดื่มดีกรีแรงอยู่ในผับแห่งหนึ่ง แม้จะไม่เลิศหรูเท่ากับผับของวิตโตริโอ แต่ยังมีผู้ชายที่พอจะเป็นเหยื่อรายต่อไปได้บ้าง หญิงสาวสอดส่ายหาผู้ชายดูดีมีฐานะ ไม่เกี่ยงหน้าตาและอายุ ขอเพียงมีเงินเท่านั้นเธอก็พอใจแล้ว
“ขอนั่งด้วยได้หรือเปล่าคะ” มาลีเดินเข้ามาทักทายชายคนหนึ่งที่นั่งดื่มเครื่องดื่มแอลกอฮอล์อย่างเอาเป็นเอาตาย โรเจอร์เหลือบตามองหญิงสาวกร้านโลกเพียงนิด นึกในใจสงสัยคืนนี้เขามีผู้หญิงไว้กอดคลายหนาวแน่ๆ
“ยินดีครับ” โรเจอร์ตอบอย่างมีไมตรีจิต มาลีเลือกที่จะนั่งชิดติดกับร่างหนาของเขา ซึ่งโรเจอร์ไม่ได้กระเถิบหนีร่างเล็กแต่อย่างใด ในเมื่อเธอเสนอเขาก็สนองแค่นั้น
“ทำไมคนหล่อๆ อย่างคุณมานั่งดื่มคนเดียวล่ะคะแฟนของคุณไปไหน” มาลีเริ่มลุก
“ผมไม่มีแฟน” เขาตอบสั้นๆ มาลียิ้ม ใช้นิ้วเรียวยาวสวยลากไปตามท่อนแขนมายังแผงอกกว้างของเขาเล่นไปมา เพื่อเพิ่มความร้อนให้กับชายหนุ่มที่เธอคิดว่าเป็นเหยื่อรายล่าสุดของเธอ
“ฉันก็ไม่มีแฟนเหมือนกันค่ะ คุยตั้งนานฉันยังไม่รู้จักชื่อของคุณเลย ฉันชื่อเจนี่ค่ะ”
“ผมโรเจอร์”
“คุณโรเจอร์มานั่งดื่มคนเดียวแบบนี้ไม่กลัวเหงาเหรอคะ”
“ก็มีคุณนั่งข้างๆ ผมผมจะเหงาได้ยังไง” มาลียิ้มรับสายตาหวานเยิ้มที่มองมา ไม่ใช่เรื่องยากที่เธออยากจะรู้จักผู้ชายสักคน และไม่ใช่เรื่องยากด้วยที่จะทำให้ผู้ชายติดกับเธอ หารู้ไม่ว่าโรเจอร์เป็นผู้ชายที่อันตรายไม่น่าเข้าใกล้
“เจนี่อยากกลับบ้านแล้ว คุณโรเจอร์ไปส่งเจนี่ได้หรือเปล่าคะ” เธออ้อนเสียงหวาน
“ยินดีครับ” ทั้งสองเดินออกจากผับ ตรงไปที่รถยนต์คันโก้จากนั้นเจ้าของรถพามาลีเดินทางไปส่งที่อพาต์เม้นต์ เมื่อเข้ามาถึงห้อง ทั้งสองกอดรัดฟัดเหวี่ยงกันบนโซฟา จากนั้นทุกอย่างมาจบลงบนเตียง
อีกพักใหญ่ต่อมาบทสวาทกับสาวแปลกหน้าก็จบลง โรเจอร์นอนหอบหายใจเร็วเมื่อเขาปลดปล่อยความสุขและความอัดอั้นทั้งหมดเข้าใส่ หญิงสาวกร้านโลกเก่งในเกมรักอย่างมาลี แต่ทำไมหนอ เขารู้สึกเบื่อและหมดความปรารถนาเธอดื้อๆ มาลีอาจเป็นอาหารเผ็ดร้อนที่เขากินไม่บ่อยนัก แต่ไม่อร่อยถึงขนาดต้องกินซ้ำ
โรเจอร์จึงลุกขึ้นนั่ง ถอดเครื่องป้องกันออกจากกายแกร่ง กำลังจะลุกขึ้นยืนเพื่อแต่งตัวกลับบ้าน ทว่าสายตาสะดุดมอง หนึ่ง ซึ่งเป็นภาพผู้ชายหน้าตาหล่อเข้ม ผู้ชายที่เขาไม่มีวันลืมและเกลียดสุดชีวิต ถูกใส่กรอบตั้งไว้บนโต๊ะหัวเตียง
“นี่รูปใครแฟนคุณเหรอ” เขาเอ่ยถามด้วยความอยากรู้
“ไม่ใช่แฟนฉันหรอก คนที่ฉันทั้งรักและทั้งเกลียดต่างหากล่ะ”
เธอตอบเหมือนไม่ใส่ใจ มาลีรักวิตโตริโอและเกลียดในเวลาเดียวกัน เกลียดที่เขาต่อว่าเธออย่างเจ็บแสบ แค้นที่เขาไม่เพียงแต่ไม่สนใจกลับว่าเธอเป็นตัวเสนียด
“มีด้วยเหรอทั้งรักทั้งเกลียด”
“มีสิ แต่ตอนนี้ฉันเกลียดและแค้นมากกว่า ไม่รู้ว่าจะทำยังไงให้หายแค้นดี” เธอพูดเปรยๆ เหมือนพูดอยู่คนเดียว คนอย่างมาลีจะไปทำอะไรวิตโตริโอได้ เขาทั้งมีอิทธิพล เงินและบารมี แค่เข้าใกล้มาลียังทำได้ยาก อย่าหวังว่าจะได้แก้แค้น
“คุณอยากแก้แค้นหรือเปล่าล่ะ” เขาถามเมื่อคิดอะไรดีๆ ออก
“คุณถามแบบนี้หมายความว่ายังไงคะ” มาลีถามอย่างสนใจ
“ผมจะบอกกับคุณว่า เราสองคนมีศัตรูคนเดียวกัน ผมไม่รู้หรอกกว่าคุณแค้นวิโตเรื่องอะไร แต่ถ้าคุณอยากแก้แค้นเราร่วมมือกันได้นะ” โรเจอร์หากองหนุน มาลีมองหน้าโรเจอร์นิ่ง แก้แค้นเหรอเป็นสิ่งที่เธอต้องการอยู่พอดี แต่อยากรู้มากกว่าว่าโรเจอร์มีความแค้นเคืองอะไรกับวิตโตริโอ
“ก่อนที่เราสองคนจะร่วมมือกัน ฉันอยากฟังเหตุผลที่คุณแค้นไอ้วิโต ส่วนฉันจะเล่าความแค้นที่มีต่อพี่วิโตให้ฟัง แลกเปลี่ยนความเกลียดชังที่มีให้ไอ้วิโต”
มาลีเล่าจุดเริ่มต้นของความแค้นและความรักให้โรเจอร์ฟังอย่างไม่ปิดบัง โรเจอร์นอนฟังเรื่องราวที่อัดแน่นอยู่ในใจของมาลี เขาไม่เคยคิดมาก่อนเลยว่าผู้หญิงคนนี้จะเป็นเพื่อนของคนรักวิตโตริโอ เป็นเพื่อนกับปรางค์รวี นิสัยช่างแตกต่างราวกับนรกและสวรรค์จริงๆ แม้ว่าคำพูดของมาลีที่บอกว่า ปรางค์รวีผู้หญิงที่เขาหลงรักจะทำแท้งเพื่อไปหาชายอื่น เขาไม่เชื่อแต่ไม่ทักท้วง เมื่อฟังเธอเปิดใจเรื่องราวต่างๆ จนจบ ถึงคราวที่โรเจอร์จะเล่าความลับที่ฟังแน่นอยู่ในอกให้มาลีฟัง ซึ่งเธอเป็นคนเดียวที่ได้รับรู้ความแค้นนี้
“ทีนี้เราจะร่วมมือกันได้หรือยัง” โรเจอร์เอ่ยถาม
“ได้สิ แต่คุณมีแผนหรือเปล่า”
“มี รับรองไม่ยาก แต่ได้ผลชะงัก มันง่ายเพราะคุณเป็นเพื่อนกับคนรักของมัน คุณแค่ไปสืบดูความเคลื่อนไหวของพวกมันเท่านั้น แล้วผมจะบอกเล่าแผนการขั้นต่อไปเอง” เขาพูดด้วยรอยยิ้มแห่งชัยชนะที่มองเห็นได้ในไม่ช้า
“แค่นี้เองนะเหรอ ทำได้อยู่แล้ว” มาลีตอบอีกฝ่าย ก่อนจะทาบทับร่างหนา ไล่จูบเขาทั่วใบหน้าหยุดนิ่งบนริมฝีปากหนาได้รูป
“แต่ว่าตอนนี้เรามาหาอะไรสนุกๆ เล่นกันต่อดีกว่านะ”
โรเจอร์ยิ้มนอนให้เธอปรนนิบัติเขา ความแค้นของเขาใกล้มาถึงจุดจบเสียที วิตโตริโอต้องตายอย่างทุกข์ทรมานเหมือนน้องสาวของเขา อีกไม่นานเกินรอ
..........
อเล็สซานโดรและทิพย์ธารานั่งฟังเรื่องราวความรักของทั้งสี่ด้วยรอยยิ้ม วิตโตริโอลูกชายสุดที่รักเล่าความเป็นมาเป็นไประหว่างความรักยุ่งเหยิง สลับขั้วกันไม่ลงตัว หากแต่ตอนนี้ทุกอย่างคลี่คลายลง หนุ่มสาวทั้งสองคู่สามารถเปิดใจรักกันได้อย่างเปิดเผยไม่ต้องหลบซ่อน
“ป๋าดีใจนะที่เรื่องทุกอย่างมันจบลงด้วยดี” อเล็สซานโดรพูดขึ้นด้วยรอยยิ้ม
แม่เองก็ดีใจที่ลูกบอกความในใจให้กับตา แม่ก็ลุ้นอยู่ว่าเมื่อไหร่ลูกจะบอก” ทิพย์ธารารู้จักนิสัยลูกชายดีว่า ไม่มีทางที่จะทำอะไรขัดต่อความรู้สึกของตัวเอง ยิ่งจะให้แต่งงานกับคนที่ไม่ได้รัก
ทิพย์ธารารู้เรื่องของกมลเนตรกับฟรานซิสโกอย่างบังเอิญในคืนวันหนึ่ง วันนั้นนางเดินออกมาจากห้อง เป็นจังหวะเดียวกับที่ฟรานโก้เดินออกมาจากห้องของกมลเนตรพอดี ในสภาพร่างกายที่ไม่เรียบร้อย สวมเพียงกางเกงนอน ส่วนเสื้อพาดไว้บนบ่า สภาพที่นางเห็นนั้นไม่บอกก็รู้ว่าทั้งสองมีความสัมพันธ์กันไปถึงไหน แต่คำถามที่นางค้างคาใจว่าทำไม
“คุณป๋า คุณแม่ครับ ผมอยากแต่งงานกับปรางค์ครับ”
วิตโตริโอจับมือนุ่มของปรางค์รวีไว้แน่น เอ่ยบอกจุดประสงค์ที่เขาและเธอต้องการ
“ได้สิลูก แต่แม่ว่าน่าจะหมั้นกันไว้ก่อนดีกว่านะ เพราะคุณแม่ของปรางค์เพิ่งเสียไป มันไม่เหมาะหากปรางค์จะแต่งงานตอนนี้”
ไม่ใช่ว่าทิพย์ธาราจะไม่ต้องการให้ทั้งสองแต่งงานและใช้ชีวิตคู่ร่วมกัน นางคิดว่า มารดาของปรางค์รวีเสียชีวิตไปได้ไม่ถึงสองสัปดาห์ หากปรางค์รวีแต่งงานกับลูกชายของนางตอนนี้ มันไม่เหมาะสมรอให้เวลาผ่านไปสักระยะน่าจะดีกว่า งานหมั้นน่าจะเหมาะสมที่สุด
“ป๋าก็เห็นด้วยกับแม่นะลูก แค่หมั้นไว้ก่อนดีกว่า”
อ่าน ทัณฑ์รักอสูรร้าย บทที่ 59 สงครามกับความรัก 2
นวนิยาย ทัณฑ์รักอสูรร้าย บทที่ 59 สงครามกับความรัก 2 ได้รับการอัปเดตพร้อมรายละเอียดที่ไม่คาดคิดมากมายเพื่อลบปมทางอารมณ์มากมายระหว่างผู้นำชายและหญิง นอกจากนี้ผู้แต่ง อัญญาณี ยังมีความแยบยลในการทำให้สถานการณ์แตกต่างไปจากเดิมอย่างมาก มาติดตาม บทที่ 59 สงครามกับความรัก 2 ของซีรี่ส์ ทัณฑ์รักอสูรร้าย โดยผู้แต่ง อัญญาณี
คีย์เวิร์ดที่ค้นหา:
Story ทัณฑ์รักอสูรร้าย บทที่ 59 สงครามกับความรัก 2
ทัณฑ์รักอสูรร้าย โดย อัญญาณี