ทัณฑ์รักอสูรร้าย นิยาย บท 59

งานหมั้นเกิดขึ้นในอีกหนึ่งเดือนต่อมา ญาติสนิททางฝ่ายชายเดินทางมาเป็นสักขีพยาน รวมทั้งเพื่อนของวิตโตริโอ ฟิลิปโปเองไม่พลาดที่จะมาร่วมแสดงความยินดีกับหลานชาย เขาเดินทางมากจากเมืองไทยพร้อมกับลาโอ้ และจะเดินทางกลับในวันรุ่งขึ้น เพราะมีงานที่จะต้องสะสางและต้องดูแล เนื่องจากโรเจอร์เงียบจนผิดสังเกต เขาจำต้องระวังร้านเครื่องเพชรและกิจการอื่นๆ ของหลานรักเป็นเท่าตัว โดยมีลาโอ้และลูกน้องที่ไว้ใจได้คอยช่วยเหลือ โดยส่งข่าวให้หลานชายและอเล็สซานโดรรู้เป็นระยะ

ทางด้านฝ่ายหญิงมีเพียงกมลเนตรและภัทราที่เดินทางมาจากเมืองไทย และแขกอีกคนที่ไม่มีใครอยากให้มาอย่างมาลี ที่ออดอ้อนขอปรางค์รวีมาร่วมงานนี้ด้วย สาเหตุที่มาลีรู้เรื่องงานหมั้น เพราะตัวเธอเองคอยสอดส่องและสืบเรื่องราวของวิตโตริโออยู่ตลอดเวลา รายงานให้โรเจอร์ทราบเป็นระยะ

เหมือนโชคชะตาจะเข้าข้างวันนั้นมาลีเดินทางไปซื้อของที่ห้างสรรพสินค้า เจอกับวิตโตริโอและปรางค์รวีที่มาเดินซื้อเสื้อผ้าจะใส่ไปงานหมั้นพอดี คราแรกเธอแปลกใจมากที่ปรางค์รวีเป็นว่าที่คู่หมั้นของมาเฟียเลือดร้อน แทนที่จะเป็นคู่หมายอย่างกมลเนตร แต่เธอไม่อยากรู้ถึงสาเหตุ เพราะถือว่าไม่ใช่เรื่องของเธอ มาลีจึงอ้อนวอนและร้องขอที่จะไปงานหมั้นครั้งนี้ด้วย วิตโตริโอปฏิเสธที่จะให้มาลีไปร่วมงานเสียงดังคับร้าน สุดท้ายเขาต้องยอมใจอ่อนให้มาลีไป เนื่องจากปรางค์รวีขอร้อง

ทาจิบานะ เรียว ลูกชายคนโตของตระกูลทาจิบานะ เดินเข้ามาภายในคฤหาสน์หลังงามของวิตโตริโอ ในมือถือของขวัญมาร่วมแสดงความยินดีกับเพื่อนสนิท

“ยินดีด้วยนะวิโต”

“ขอบใจมาก แล้วนายล่ะเมื่อไหร่จะมีข่าวดีซักที” วิตโตริโอรู้ดีว่าเพื่อนคนนี้หวงความโสดเป็นชีวิตจิตใจ แม้ว่าจะมีอายุ 34 ปีเท่ากับเขา น่าแปลกที่วิตโตริโอและฟรานซิสโกยังไม่เคยเห็นเรียวสนิทสนมกับผู้หญิงคนไหนเป็นพิเศษ อย่างมากก็แค่สามวันเหมือนกันทั้งแก็ง

“มองหาอยู่ แต่หาไม่เจอสักที” ไม่ใช่ว่าเรียวจะไม่มีสาวมานอนข้างกาย เขามีมากมายและทุกวัน แต่ไม่มีผู้หญิงคนไหนสะกดให้เขาอยู่นิ่งที่เธอได้ และเรียวก็เขาหวังไว้ว่า สักวันหนึ่งเขาจะเจอสตรีคนนั้น คนที่เรียวรอคอยอยู่เงียบๆ

“แต่เพื่อนของปรางค์คงไม่มีใครให้นายมองแล้วล่ะ โซเฟียก็เป็นของฉัน ส่วนเกี๊ยะก็เป็นของเสกมัน งานนี้นายคงจะกินแห้วซะแล้วเรียว” ฟรานซิสโกพูดแทรกกลางวง หัวเราะออกมาอย่างชอบใจ ยังเคยนึกอยู่บ่อยครั้งว่าเพื่อนสนิทคนนี้เป็นเกย์หรือเปล่า ความหล่อนั้นก็ไม่เป็นลองใคร หล่อขั้นเทพเลยก็ว่าได้ ความรวยก็ไม่ต้องพูดถึง รวยติดอันดับของญี่ปุ่น บารมีและอิทธิพลก็มากมาย แต่เหตุใดหาหญิงข้างกายยากลำบากขนาดนี้

“พูดมากจริงฟรานโก้ เดี๋ยวฉันจะไปเล่าวีรกรรมของนายให้โซเฟียฟังให้หมดเลยว่ามีกิ๊กซ่อนที่ไหนบ้าง อยากรู้นักว่าโซเฟียจะทิ้งนายไหม” เรียวไม่คิดที่จะทำอย่างที่พูด เขาเพียงแค่หยอกเพื่อนเล่นเท่านั้น รู้ดีว่าหัวใจของฟรานซิสโกคงไม่มีเหลือให้ใครได้อีก เหมือนกับเขาถ้าปักใจรักใคร จริงจังกับใครจะไม่มีวันเปลี่ยนใจไปรักใครแน่นอน

“บอกไปเลยไม่กลัวหรอกเว้ย! เพราะฉันไม่มีผู้หญิงคนไหนอีกแล้ว มีแต่โซเฟียคนเดียวเท่านั้น กิ๊กอะไรที่นายพูดน่ะ ฉันจัดการไปตั้งนานแล้ว” ฟรานซิสโกรีบพูด

“ไปดื่มกันดีกว่า นายมาช้านะเรียว เลยไม่ทันได้ดูพิธีสวมแหวนหมั้นของฉันเลย ตื่นเต้นมากขอบอก”

วิตโตริโอยังจดจำวินาทีที่เขาสวมแหวนหมั้นวงใหม่ให้กับปรางค์รวีได้ดี ครั้งหนึ่งเขาเคยสวมแหวนให้เธอแล้ว แต่ครั้งนี้เป็นแหวนเพชรที่มารดามอบให้ เป็นแหวนที่ทิพย์ธารารักมากที่สุด เป็นแหวนที่บิดาของเขามอบให้ นางจึงมอบแหวนนี้ให้กับลูกชายนำไปให้กับหญิงสาวที่จะเป็นคู่ครองในอนาคต ผู้หญิงคนนั้นก็คือปรางค์รวี วิตโตริโอตื่นเต้นดีใจระคนกันไปหมด ยอมรับว่ามือของเขาสั่นระหว่างที่บรรจงสวมแหวนให้คู่หมั้น ในความสั่นยังมีความสุขสุขทั้งกายและใจ