ทัณฑ์รักอสูรร้าย นิยาย บท 20

ประเทศอิตาลี

กมลเนตรเก็บเสื้อผ้า มาพักที่ห้องของมาลีเป็นการชั่วคราว เนื่องจากอพาต์เม้นต์ที่เธออาศัยอยู่ปรับปรุงอาคาร ต่อเติมสระว่ายน้ำ เสียงก่อสร้างรบกวนเวลาทบทวนบทเรียน เธอจึงย้ายมาพักที่ห้องของมาลี แทนที่จะไปพักที่บ้านของอเล็สซานโดร ตามที่ทิพย์ธารากล่าวชวน กมลเนตรปฏิเสธความมีน้ำใจในครั้งนี้ เนื่องจากเธอเกรงใจผู้ใหญ่ทั้งสอง อีกทั้งต้องการทบทวนบทเรียนกับมาลีและเพื่อนในกลุ่มด้วย ห้องพักของมาลีจึงสะดวกด้วยประการทั้งปวง

“ตา คืนนี้ฉันอาจจะไม่กลับนะ กะว่าจะนอนกับแม่สักคืนหนึ่ง”

มาลีบอกขณะที่สวมเสื้อโค้ทตัวหนา มารดาของมาลีเดินทางมาเยี่ยมพี่ชายที่เวนิส อีกเมืองหนึ่งของประเทศอิตาลี วันนี้มาลีตั้งใจจะไปเยี่ยมมารดา และอาจจะนอนค้างคืนที่นั่น

“จ้า...ตาจะเฝ้าห้องให้เองนะ” กมลเนตรเอ่ยบอกมาลีที่กำลังเดินออกไปจากห้อง หลังจากนั้นเธอก็ใช้เวลาตลอดทั้งวันในการอ่านหนังสือ ค้นคว้าหาข้อมูลเพื่อทำวิทยานิพนธ์ จนกระทั่งเวลาเกือบสี่ทุ่มกมลเนตรจึงเก็บตำราเรียน แล้วเดินเข้าห้องน้ำเพื่อชำระร่างกายเพื่อเตรียมตัวเข้านอน

ฟรานซิสโกหนุ่มนักรักชาวสเปนผู้ลือชื่อ ลูกชายคนเดียวของเจ้าของสโมสรชื่อดังในอิตาลี และเป็นเจ้าของทีมอเมริกันฟุตบอลในสหรัฐอเมริกา ไขกุญแจประตูห้องของมาลีโดยไม่ต้องขออนุญาต เพราะห้องนี้เป็นห้องของเขา ฟรานซิสโกซื้อให้มาลีคู่ขาสุดร้อนแรงของตนอยู่อาศัยบำบัดความใคร่ให้ตัวเขาเองทุกเวลาตามที่ต้องการ เสียงเปิดประตูและเสียงคนเดิน ทำให้กมลเนตรที่เพิ่งล้มตัวลงนอนลุกขึ้นนั่ง เอื้อมมือไปเปิดไฟหัวเตียง

“มาลีหรือเปล่า” เธอเอ่ยถามคนที่อยู่ด้านนอก หากแต่ไร้คำตอบไม่นอกจากเสียงเดิน และเสียงนั้นเดินมาทางห้องนอนที่เธอกำลังนอนอยู่ กมลเนตรแน่ใจว่าต้องไม่ใช่มาลีแน่นอน เพราะถ้าใช่ มาลีก็ต้องขานรับดังเช่นหลายครั้ง เธอเห็นท่าไม่ดีลุกขึ้นยืน มองหาอาวุธที่พอจะป้องกันด้วยได้ เธอกันไว้ดีกว่าแก้ ไม้แขวนเสื้อแบบไม้เป็นอาวุธเพียงอย่างเดียวที่เธอหาได้ในตอนนี้

เสียงที่ฟรานซิสโกได้ยินมาจากห้องนอน เป็นเสียงที่เขาไม่คุ้นเคย หากแต่เขาก็ไม่ได้ใส่ใจอะไร คิดว่ามาลีอาจจะเพิ่งตื่น เสียงจึงยังไม่ปกติ มือหนาเอื้อมมาเปิดประตูห้องนอน แล้วก้าวไปภายใน ทว่าก้าวได้เพียงสองก้าว ร่างของเขาตกเป็นเป้านิ่งให้คนที่อยู่ภายในจู่โจม

“นี่แน่ะไอ้หัวขโมย อย่าคิดนะว่าจะขโมยของในห้องนี้ได้ง่ายๆ”

กมลเนตรฟาดไม้แขวนเสื้อไปตามร่างหนาไม่นับจำนวนครั้ง ฟรานซิสโกตกใจในคราแรก ก่อนจะเปลี่ยนเป็นความโกรธที่บังอาจทำให้เขาต้องเจ็บตัว

“โอ๊ย! หยุดนะ กล้าดียังไงมาตีฉันเนี่ย” เขาตวาดถามพร้อมกับกอดร่างบางไว้แน่น ดันเธอให้ชิดติดกับกำแพง ดึงไม้แขวนเสื้อออกจากมือนุ่ม ตรึงแน่นอยู่เหนือศีรษะบาง และนั่นทำให้เขามองเห็นใบหน้าของคนที่ตีเขาไม่ยั้งเต็มตา

“เธอเป็นใครมาอยู่ในห้องนี้ได้ยังไง แล้วเจนี่ไปไหน” เขาถามหลายคำถาม มองหน้าหญิงสาวที่ตกอยู่ในมือของเขานิ่งดั่งถูกร่ายมนต์ ดวงหน้าของเธอสวยหวาน ดวงตากลมโต ริมฝีปากสีเชอร์รี่สดน่าจุมพิต ผิวขาวเรียบเนียนงามตาชวนให้มองและสัมผัส เป็นผู้หญิงที่ทำให้เปลวเพลิงแห่งความปรารถนาลุกขึ้นทันทีที่สบตา

“ฉันเป็นใครไม่สำคัญ คุณกำลังบุกรุกห้องของคนอื่นในยามวิกาล ฉันจะแจ้งตำรวจมาลากคอคุณเข้าตะราง” กมลเนตรพูดเสียงดัง จ้องมองเขานิ่งผู้ชายคนนี้รูปร่างสูงใหญ่ ล่ำสัน หน้าตาคม คิ้วเข้ม ผิวสีแทน แววตาสวยพราวระยับด้วยเสน่ห์บางอย่าง ที่มองแล้วเคลิบเคลิ้มชวนฝัน เมื่อมองสบตาเกิดประกายแวววับ กมลเนตรใจสั่นสะท้านโดยไม่รู้ตัว

“อยากจะหัวเราะ ใครกันแน่ที่บุกรุกสาวน้อย ฉันเป็นเจ้าของห้องนี้ ฉันจึงมีสิทธิ์เต็มที่ที่จะเดินเข้าเดินออก หรือทำอะไรก็ได้ในห้องนี้ เธอต่างหากที่เป็นคนบุกรุก” เขาพูดเสียงดังฟังชัด กมลเนตรนิ่งไปพักหนึ่งก่อนจะตอกกลับ

“ไม่ใช่ ห้องนี้เป็นห้องของเพื่อนฉัน ตอนนี้เขาไม่อยู่ ฉันก็ต้องดูแลห้องนี้แทนเพื่อนของฉัน” เธอเถียงสู้

“ถ้าเพื่อนของเธอชื่อเจนี่ ฉันจะบอกอะไรให้นะ ฉันซื้อห้องนี้ให้เพื่อนของเธออยู่ เอาไว้คอยบริการฉันตอนที่ฉันเหงา แต่ว่าตอนนี้เจนี่ไม่อยู่ และฉันก็อยากได้ไออุ่นจากสาวๆ สวยๆ ตรงหน้าไว้คลายหนาวด้วย อย่าเสียเวลาเลยสาวน้อย เรามาสนุกกันดีกว่า ถ้าเธอทำให้ฉันมีความสุข ฉันจะให้รางวัลเธออย่างงาม” กมลเนตรเบิกตากว้างด้วยความตื่นตกใจ คำพูดของเขามีหรือที่เธอจะไม่เข้าใจ พยายามสะบัดข้อมือที่ถูกตรึงไว้ให้หลุดจากข้อมือหนาที่รัดแน่นเหมือนเกลียวเชือก

แล้วสิ่งที่ทำให้กมลเนตรตกใจมากที่สุดในชีวิตคือ กลีบปากหนาได้รูปสวยปิดทับริมฝีปากของตนที่กำลังร้องห้าม และนั่นทำให้เขามีโอกาสได้ชิมรสชาติภายในโพรงปากสาวได้สะดวก

เพียงแค่ได้สัมผัสเรียวปากนุ่มแสนหวานนี้ หัวใจของฟรานซิสโกเต้นแรง ตื่นเต้นเหมือนจุมพิตนี้เป็นจุมพิตครั้งแรกของตน เขาจึงไม่พลาดโอกาสงามๆ ให้หลุดมือไป ฟรานซิสโกเกี่ยวพันปลายลิ้น แลกรัดร่ายคาถามหาเสน่ห์เข้าใส่ลิ้นบางอย่างเจนจัด