ทัณฑ์รักอสูรร้าย นิยาย บท 7

วิตโตริโอเริ่มขยับมืออย่างเชื่องช้า ไม่รีบร้อนเพราะเขายังมีเวลาอีกมากสำหรับค่ำคืนนี้ ใบหน้าคมหล่อเลื่อนต่ำลงไปซุกซอกคอระหง ก่อนจะต่ำลงไปยังดอกบัวคู่งาม แวะทักทายสิ่งที่ล่อสายตาประโลมเลียด้วยลิ้น ดูดดึงเข้าไปในปากก่อนจะละเลงพลิ้วสะบัด ฟังเสียงอันไพเราะของปรางค์รวีที่ครางไม่ขาดสาย จากนั้นเขาจึงเดินทางต่อไปในจุดหมายที่รอเขาอยู่เบื้องล่าง

ริมฝีปากของเขาหยุดนิ่งที่กลีบดอกไม้งาม ลิ้นหนาเริ่มแทะเล็มไปตามเนินเนื้ออวบอูมโดยรอบ เพื่อให้หญิงสาวได้ปรับสภาพและคุ้นเคยกับสิ่งแปลกใหม่ที่เขากำลังจะมอบให้

“คุณเสือ...อา...คุณเสือ...อืม”

เสียงอันแสนทรมานระคนมีความสุขถูกระบายออกจากปากอันแห้งผากของเธอ เมื่อถูกปลายลิ้นหนารัวเร็วเกสรเม็ดน้อยกลางดอกไม้ ขบกัดบ้าง ระรัวเร็วบ้างจนร่างของเธอส่ายไม่หยุด ความเสียวที่ไม่เคยรู้จักพุ่งตรงใส่ความรู้สึก วูบวาบไปทุกส่วนของกาย ปลายเท้าเย็นเฉียบก่อนที่จะมีประกายไฟแล่นจากปลายเท้าขึ้นสู่ศีรษะ วิ่งวนเข้าไปในเกล็ดเลือดที่เวลานี้กำลังเดือดพล่าน

“คะ...คุณเสือ...อา...มะ...ไม่...พะ...พอค่ะ...คุณเสือ”

เธอเปล่งเสียทรมานออกมาอีกครั้ง และดูเหมือนว่าความรู้สึกที่ได้รับจะทบทวี เป็นเพราะเขาพลิ้วลิ้นไปตามร่องกลีบสาว ลากขึ้นลากลงปาดชิมน้ำเสน่หาที่ไหลบ่าออกมาจากกายสาวตามสภาวะทางอารมณ์ของเธอ ที่ถูกโหมไหม้ด้วยเปลวเพลิงพิศวาส

ลิ้นสากใหญ่ทำงานร่วมกับนิ้วเรียวที่ทำหน้าที่ของมันอย่างไม่ขาดตกบกพร่อง ขยับเข้าออกไม่หยุดพัก เมื่อสองแรงแข็งขันกันเช่นนี้ หญิงสาวที่อ่อนต่อโลกีย์ไม่อาจต้านทานพายุอารมณ์ที่โหมกระหน่ำได้เลย แสงสีขาวลอยเด่นกลางนภา เคลื่อนตัวเข้ามากใกล้ จนกระทั่งแสงนั้นกระทบกับใบหน้างาม แตกกระจายเป็นความสุขไหลอาบไปทั่วร่างกายของปรางค์รวี

“อา....คุณเสือ...กรี๊ดดดดดด”

เป็นความสุขชิมลางที่เขามอบให้ และแม้ว่าเธอจะพบความสุข แต่เขาก็ไม่หยุดขยับนิ้วและไม่ถอนลิ้นห่างความเป็นอิสตรีหอมหวาน กลับดูดซับน้ำหวานเลิศรส ดื่มชิมแล้ววิตโตริโอรู้สึกถึงพลังทางเพศมหาศาลที่อยู่ในกายของตน แล้วเมื่อมันมีมากมาย เขาก็เกิดอาการทนต่อไปไม่ได้ เธอใหม่สดจนเขาทำในสิ่งที่ไม่เคยทำกับหญิงใดมาก่อน พอได้ทำชายหนุ่มรู้สึกคุ้มกับการตัดสินใจในครั้งนี้ เขาถอนนิ้วออกจากกลีบดอกกุหลาบช่องาม รีบจัดการกับเสื้อผ้าของตนอย่างเร่งรีบ จากนั้นก็เอนกายลงนอนข้างร่างเปลือยของดอกไม้ประดับเตียงดอกใหม่

“ฉันต้องการเธอปรางค์” เขาพูดชิดเรียวปากบาง จูบซ้ำๆ หลายครั้ง ตอนนี้ปรางค์รวีเหมือนคนละเมอสติของเธอเตลิดไปไกลเกินกว่าจะกู่ร้องให้กลับมา ความรักที่เธอมีให้ ความใคร่ที่ถูกเขาปลุก ความปรารถนาที่แล่นมาจุกหนักหน่วงตรงใจกลางร่าง ความเสียวซ่านที่แผ่กระจายไปทั่วร่างกายสาว ทำให้เธอตอบรับเขาด้วยความเต็มใจ

“ปรางค์...ปรางค์ต้องการคุณเสือค่ะ”

คำนี้เองที่วิตโตริโอรอคอย ชายหนุ่มหยัดตัวขึ้นสูง ใช้ลำขาแยกเรียวขาทั้งสองข้างของเธอให้เปิดกว้าง ก้มมองความเป็นสตรีเพศที่ฉ่ำไปด้วยน้ำหวานเกาะพราวแล้วเกิดตาพร่า เอื้อมมือไปสัมผัสเยี่ยงคนไร้สติ ลูบคลำอยู่ชั่วครู่ เขาก็ก้มหน้าซบตรงจุดนั้น ดื่มน้ำเสน่หาของปรางค์รวีที่หวานซ่านทรวง

“อา...คุณเสือ...อา”

ปรางค์รวีเสียวซ่าน จนต้องปล่อยเสียงอันแหบพร่าออกมา มือเล็กข้างหนึ่งจิกบนที่นอนแน่น อีกข้างดันศีรษะของเขา หวังจะให้ใบหน้าอันหล่อเหลาห่างใจกลางร่างของตน ความเสียวสะท้านสุดบรรยายจะได้เพลาลง แต่ก็ดูเหมือนว่า ทุกอย่างที่เธอคาดคิดจะไม่เป็นผล เวลานี้วิตโตริโอกำลังเมามันอยู่กับน้ำคั้นสดที่ดื่มเท่าไหร่ไม่รู้จักอิ่ม ไม่มีคำว่าพอ

“เธอพร้อมสำหรับฉันแล้ว”

เขาพูดอยู่ตรงจุดนั้น ก่อนจะยันกายจนแผ่นหลังตั้งตรง ขยับกายเข้าไปอีกนิด ดันความแข็งแกร่งที่พองขยายจนเขาเริ่มเจ็บปวด ลุกล้ำเข้าสู่คูหารักอย่างไม่รีบร้อย เพราะรู้ดีว่านี่คือครั้งแรกในชีวิตสาว

“โอ้...พระเจ้า” วิตโตริโอผ่อนลมออกจากปาก ใบหน้าแดงขึ้นเมื่อรับรู้ถึงความคับแน่นในช่องทางรัก ที่บีบความเป็นชายของเขาจนแทบจะขยับเขยื้อนไม่ได้ ความสดของเธอสร้างความทรมานให้กับเขา หัวใจแข็งแรงเต้นถี่และเร็วอย่าที่ไม่เคยเป็นมาก่อน ทำให้เขากลัวว่าหัวใจจะวายคาอกเธอ

ในขณะเดียวกันก็สร้างความเจ็บปวดให้กับปรางค์รวีจนน้ำตาเล็ด เธอเกร็งร่างจนตัวแข็ง กัดริมฝีปากจนกลัวว่าปากของเธอจะขาด ความกลัวขยายเต็มความรู้สึก ที่มาพร้อมกับความปวดร้าวระบมช่องทางสวรรค์

“คะ...คุณเสือ...ปะ...ปรางค์เจ็บ...อือ”

เธอพยายามจะหุบขา เพื่อไม่ให้เขาได้ไปต่อ ทว่าเขาเหมือนจะรู้ใจสาวใต้ร่าง มือใหญ่ทั้งสองข้างจับต้นขาขาวแล้วกดไม่ให้ปรางค์รวีทำได้ตามความคิด แล้วตัดสินใจดันร่างกายส่วนที่เหลือเข้าไปจนสุดเส้นทางสวาท ก่อนที่เขาและเธอจะปวดร้าวร่างกายไปมากกว่านี้