ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 2169

เธออดทนและรอจนถึงสิบห้านาที

สิบห้านาทีต่อมา เมอร์เซเดส-เบนซ์ เอส-คลาส ได้ขับมาที่ลานจอดรถที่ประตูทางเข้าหมู่บ้านจูเจียงลี่อิ่ง

ตามมาด้วยรถตู้สิบเอ็ดที่นั่งสองคัน ตอนนี้ในรถตู้ทั้งสองคันเต็มไปด้วยพวกอันธพาลที่ถือมีดแมเชเท

ทิศทางของรถมาจากด้านหลังของเย่เฉิน หลิวจงฮุยที่อยู่ในรถเห็นเฉินเสี่ยวเฟย ทำให้เขารู้ทันทีว่าชายที่อยู่ตรงหน้าเฉินเสี่ยวเฟย หรือผู้ชายนั่งอยู่บนรถจักรยานยนต์ไฟฟ้าที่หันหลังให้ตนเอง ก็คือคนที่มีเรื่องกับเฉินเสี่ยวเฟย

เขาดูถูกเหยียดหยามและแอบบ่นว่า “แค่ไอ้ยาจกที่ขับรถจักรยานยนต์ไฟฟ้า แม่งฉิบหายยังกล้ามาเสแสร้งกับตนเองอีกหรือ? วันนี้กำลังคันไม้คันมือพอดี ดังนั้นตนเองก็จะถือว่าใช้มันทดสอบฝีมือก็แล้วกัน!”

อย่างไรก็ตาม เมื่อเขานึกถึงคำพูดของเฉินเสี่ยวเฟย ไอ้ยาจกคนนี้ได้ล้มลูกน้องของตนเองไปหกคน ทำให้เขาก็รู้สึกกังวลเล็กน้อย

เขาคิดอยู่ในใจว่า “ถ้าผู้ชายคนนี้ต่อสู้เก่งจริง ๆ แล้วถ้าเขาต่อยตนเองคว่ำจะทำยังไงล่ะ?”

เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ เขามองหม่าจงเหลียงที่นั่งอยู่ข้าง ๆ และกล่าวอย่างประจบว่า “พี่จงเหลียง อีกสักครู่รบกวนต้องลำบากคุณออกหน้าให้ผมด้วย นับตั้งแต่มือของผมพิการ ช่วงหลายปีที่ผ่านมาคนในกลุ่มอิทธิพลมืดก็ไม่มีใครรู้จักผม และไม่ให้เกียรติผมอีก ไม่เหมือนกับคุณ ที่สามารถกลายเป็นโฟร์ผู้ยิ่งใหญ่เทนโนที่อยู่ข้างกายท่านหงห้า คนทั่วทั้งเมืองจินหลิงล้วนให้เกียรติคุณ.....”

หม่าจงเหลียงรู้สึกลำพองใจกับคำพูดประจบนี้ และกล่าวด้วยรอยยิ้มว่า “จงฮุย มันเป็นแค่ยาจกเล็ก ๆ เท่านั้น แต่กล้าที่จะมาดูถูกคุณ ก็เท่ากับดูถูกผมด้วย อีกสักครู่พี่คนนี้จะแก้แค้นให้คุณเอง!”

หลังจากกล่าวจบ คนขับก็จอดรถอยู่ข้าง ๆ เย่เฉิน

หม่าจงเหลียงผลักประตูและลงจากรถทันที จ้องมองหลังของเย่เฉิน และด่าอย่างเย็นชาว่า “ผมจะดูว่าใครกันที่ไม่ใช้ตาดูให้ดี กล้าที่จะมาล่วงเกินพี่น้องของหม่าจงเหลียง!”

ขณะนี้ มีลูกน้องยี่สิบกว่าคนยืนอยู่ข้างหลังหม่าจงเหลียง

คนที่ยืนอยู่ข้างหลังหม่าจงเหลียงนั้นมีลูกน้องของหลิวจงฮุยหลายคน แต่ส่วนใหญ่เป็นลูกน้องของหม่าจงเหลียง