“ถึงยังไงผมก็ถือเป็นเจ้านายของคุณใช่ไหม?”
เฉาจื้อยังคงมีสีหน้าที่เปี่ยมไปด้วยรอยยิ้ม “เจ้านายเชิญคุณรับประทานอาหารด้วยกัน คุณคงปฏิเสธไม่ได้ใช่ไหม? ถ้ารู้ไปถึงไหนมันคงจะไม่ดีเท่าไหร่? ถึงยังไงผมก็เป็นทายาทของบ้านที่สามแห่งตระกูลคิงเฉา จริงไหม?”
“ผมไม่สนใจว่าคุณจะไม่ไว้หน้าผม แต่ถ้าคนในตระกูลคิงเฉารู้เข้า เกรงว่าพวกเขาคงจะไม่พอใจ ถ้าตระกูลคิงเฉาไม่พอใจก็อาจจะทำอะไรออกมาก็ได้”
เฉาจื้อจุดซิการ์คิวบาให้ตัวเอง พ่นควันออกมาช้าๆ แล้วมองไปที่เซี่ยเหอด้วยรอยยิ้ม
“คุณขู่ฉันเหรอ?”
เซี่ยเหอไม่ใช่คนโง่ เธอย่อมเข้าใจความหมายของเฉาจื้อดี เธอโกรธจัดทันที แต่ในใจนั้นกลับหวาดกลัวมากกว่า
หลิวฟางแค่ใช้ชื่อของเฉาจื้อ เฉาจื้อก็ฆ่าหลิวฟางตายแล้ว
ไอ้สารเลวคนนี้เป็นคนบ้าอย่างแท้จริง เขาทำได้ทุกอย่าง
“ผมเกลียดการข่มขู่ที่สุด แล้วผมจะขู่คุณเซี่ยได้ยังไง? ผมแค่พูดความจริงเท่านั้นเอง”
เฉาจื้อกล่าวด้วยรอยยิ้ม
องครักษ์ที่ขวางอยู่ที่ประตูจ้องมองเซี่ยเหออย่างดุดัน ราวกับเป็นการเตือนเซี่ยเหอว่า ถ้าเธอกล้าที่จะก้าวออกจากห้องวีไอพีไป จะฆ่าเซี่ยเหอให้ตาย
ในเวลานี้ เซี่ยเหอยืนอยู่ที่ประตูห้องวีไอพี ในใจเต็มไปด้วยความลังเล เธอไม่รู้ว่าควรจะออกไปจากที่นี่หรือไม่
ถ้าออกไปจริงๆ เฉาจื้อจะฆ่าเธอไหม?
แต่ถ้าเธอไม่ไป มันคงจะทรมานที่จะต้องมานั่งรับประทานอาหารกับไอ้สารเลวอย่างเฉาจื้อ
เธอคุ้นเคยกับผู้คนทุกประเภทตั้งแต่เธอได้เป็นดารา แน่นอนเธอรู้ว่าผู้ชายเลวๆ เหล่านี้คิดอะไรอยู่
ถ้ายังอยู่ต่อไป เกรงว่าจะกลายเป็นของเล่นของเฉาจื้อในอนาคต
“ขอเพียงคุณอยู่ ต่อไปซิงเฉินมีเดียจะทุ่มเทสนับสนุนคุณสุดแรง ไม่เกินหนึ่งเดือน คุณจะสามารถกลายเป็นดาราดังที่ยืนอยู่ในแถวหน้าได้”
เฉาจื้อเอ่ยปากขึ้นมาในทันใด
ในฐานะทายาทของบ้านที่สามของตระกูลคิงเฉา ดาราสาวสวยแบบไหนที่เขายังไม่เคยเห็นอีก?
วิธีการเช่นนี้ทดลองมาหลายครั้งก็ยังไม่พลาด
เขามั่นใจว่าไม่มีดาราหญิงคนไหนปฏิเสธเงื่อนไขนี้ของเขาได้
ในขณะนี้ เงาร่างของชายคนหนึ่งได้ปรากฏขึ้นในความคิดของเซี่ยเหอ
ทุกครั้งที่เธอมีปัญหา ผู้ชายคนนี้จะปรากฏตัวขึ้นต่อหน้าเธอราวกับเป็นพระเจ้า และช่วยเธอแก้ปัญหาทั้งหมด
แต่เธอก็รู้ดีว่าผู้ชายคนนี้ที่เธอไม่มีวันได้ครอบครอง ได้รับอุบัติเหตุทางรถยนต์ร้ายแรงเมื่อสัปดาห์ก่อน แถมยังถูกหินกลิ้งลงมาทับทั้งคนทั้งรถเป็นจำนวนมาก
อุบัติเหตุร้ายแรงเช่นนี้ เกรงว่าผู้ชายคนนั้นต่อให้เป็นพระเจ้าก็คงตายอยู่ดีจริงไหม?
เมื่อคิดว่าชายคนนั้นอาจจะตายไปแล้ว ทันใดนั้นก็มีความคิดหนึ่งผุดขึ้นในสมองของเซี่ยเหอ ในเมื่อชาตินี้เธอไม่มีทางอยู่กับผู้ชายคนนั้นได้ หากมีชาติหน้า เธอจะมีโอกาสไหม?
เมื่อคิดได้ดังนี้ความหวาดกลัวในดวงตาของเธอก็หายไปในทันที เหลือไว้เพียงความแน่วแน่ เธอมองเฉาจื้ออย่างไม่เกรงกลัว
เฉาจื้อรู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย เขาย่อมรู้สึกได้ว่าในเวลานี้ไม่มีความหวาดกลัวอยู่ในสายตาของเซี่ยเหอเมื่อเธอเผชิญหน้ากับเขาแล้ว
ก่อนหน้านี้ที่เขาสั่งให้คนฆ่าหลิวฟางต่อหน้าเซี่ยเหอก็เพราะต้องการข่มขู่เธอ เพื่อที่เซี่ยเหอจะได้ยอมประนีประนอมง่ายๆ
แต่ตอนนี้ทำไมเซี่ยเหอถึงไม่กลัวแล้วนะ?
“ให้ฉันกินข้าวกับขยะสังคมอย่างคุณ ไม่มีทาง!”
เซี่ยเหอกล่าวด้วยสีหน้าเย็นชา “ฉันไม่เคยคิดที่จะเป็นดาราดังที่มีอิทธิพลขนาดนั้น ดังนั้นผลประโยชน์ที่คุณเสนอให้จึงไม่มีค่าสำหรับฉัน”
พูดจบเธอก็หันหลังกลับและก้าวออกจากห้องวีไอพีอย่างเด็ดเดี่ยว
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: The king of War
เขียนยืดเยื้อฉิบหาย.. อ่านแล้วหงุดหงิด...
ยืดเยื้อมากอ่นแล้วโครตเสียอารมณ์แค่บอกว่าเป็นใครแค่เนี้ย แม่งยืดซะจนไร้รสชาติเลย เสียเวลา ่านฉิบหาย...
ถ้าเขียนต่อไม่ได้ก็ตัดจบเหอะ...
ไม่มีบทต่อไปหรือครับ...
ผู้เขียนเค้าเอาไปลงใน Hinovel ตอนนี้เขียนถึงบท 2541 ครับ...
กลับมาเขียนใหม่คงลืมไปหมดและ ต้องอ่านใหม่มั้ง นานเกิน แจ้งชี้แจงก็ไม่มี...
กำ...
คนเขียนตายแล้วเหรอครับ เสียใจด้วยครับ ขอให้ไปสู่สุขติครับ...
ยังอัพเดทอยู่ไหมครับ...
อัพตอนใหม่วันไหนครับ...