The king of War นิยาย บท 1095

ผู้แข็งแกร่งบูโด ยิ่งแข็งแกร่งมากเท่าไร ความแกร่งบนตัวก็ยิ่งแข็งแกร่งขึ้นเท่านั้น หยางเฉินกล่าว หินที่บินออกไปสามารถเจาะทะลุกึ่งแดนเทพได้

แต่หลังจากที่พิษกู่ถูกโจมตี มันกลับยังมีชีวิตอยู่ ซึ่งหมายความว่าความแข็งแกร่งของพิษกู่นี้แข็งแกร่งกว่ากึ่งแดนเทพ

นั่นก็หมายความว่า ความแข็งแกร่งของพิษกู่ ได้เข้าสู่กึ่งแดนเทพแล้วหรือ?

เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ ผู้แข็งแกร่งระดับสูงของตระกูลฉินก็ตกตะลึงอย่างมาก

“ก่อนหน้านี้ ผมรู้สึกว่ามีบางอย่างผิดปกติในตัวฉินหรูเฟิง เห็นได้ชัดว่าเขามีความแข็งแกร่งเป็นแดนาราชาสูงสุด และไม่ค่อยมั่นคงนัก แต่แล้วเขาก็บุกเข้าไปในกึ่งแดนเทพ ความแข็งแกร่งแดนเทพ ที่แท้เขาถูกควบคุมโดยปรมาจารย์พิษกู่โดยใช้พิษกู่เพื่อกระตุ้นความแข็งแกร่งของเขา”

สีหน้าของหยางเฉินมืดมนในทันที เกี่ยวข้องกับเมืองเหมียวอีกแล้ว

“คุณหยาง คุณว่า ฉินหรูเฟิงถูกควบคุมโดยปรมาจารย์พิษกู่?”

ฉินเต๋อเจิ้งมองไปที่หยางเฉินด้วยความประหลาดใจและถาม

หยางเฉินพยักหน้า“ในตอนนั้นในเมืองกษัตริย์กวน ก็ได้พบผู้แข็งแกร่งของเมืองเหมียวในตระกูลชั้นนำหลายแห่งปรมาจารย์พิษกู่ของเมืองเหมียว สามารถใช้วิชาพิษกู่เพื่อควบคุมบุคคล หรือใช้วิชาพิษกู่เพื่อกระตุ้นความแข็งแกร่งของบุคคล มันจะก่อให้เกิดอันตรายอย่างมากต่อร่างกายของเหยื่อ”

“หรือว่า ฉินหรูเฟิงก็ถูกบังคับให้ทำอะไรโดยไม่เต็มใจ? หลังจากโดนวิชาพิษกู่ของเมืองเหียว เขาจึงกลายเป็นสิ่งที่เขาเป็นอยู่ทุกวันนี้?”

ฉินเต๋อเจิ้งถามด้วยความสงสัย

หยางเฉินส่ายหัว “ไม่น่าจะเป็นเช่นนั้น ถ้าผมเดาไม่ผิด เขาได้ติดต่อกับกองกำลังระดับสูงในเมืองเหมียว เพื่อที่จะพัฒนาความแข็งแกร่งของเขา เขาจึงเลือกเดินเส้นทางที่ไม่ดีนี้”

เมื่อได้ยินดังนั้นทุกคนก็เงียบ

“ลูกเขย ในเมื่อหนอนตัวนี้ใช้เท้าเหยียบไม่ได้ แล้วจะกำจัดมันอย่างไร?”

เหล่าอู๋ถาม

“เผาด้วยไฟ!”

หยางเฉินกล่าว “มีเพียงใช้ไฟเผาเท่านั้นจึงจะเผาให้ตายได้ ว่ากันว่ามีพิษกู่นับไม่ถ้วนในร่างกายของพิษกู่แต่ละตัว เมื่อพวกมันถูกเหยียบจนตาย จะมีพิษกู่ออกมามากขึ้น”

“เมื่อไม่ได้กจัดมันจนหมด มันจะนำอันตรายมาสู่ตระกูลฉินทั้งหมดแน่นอน”

หลังจากฟังคำพูดของหยางเฉิน ทุกคนต่างตกใจและรีบถอยห่างเพราะกลัวว่าพวกเขาจะเข้าใกล้พิษกู่มากเกินไป

ในไม่ช้า คนใช้ก็มาพร้อมกับคบเพลิงและโยนมันใส่พิษกู่ พิษกู่ได้ต่อสู้ดิ้นรนในกองไฟเป็นเวลานานก่อนที่มันจะหยุดดิ้นและตายสนิท

ทุกคนถอนหายใจด้วยความโล่งอกอย่างไม่รู้ตัว พิษกู่ที่มีความแข็งแกร่งทางร่างกายเทียบเท่ากับผู้แข็งแกร่งแดนเทพนั้น ช่างน่ากลัวจริงๆ

ในเวลาเดียวกัน ในเมืองเหมียวอันไกลโพ้น ภายในคฤหาสน์

"พู่!"

ชายชราที่นั่งอยู่ในศาลาดื่มชาก็กระอักเลือดออกมาเต็มปาก ใบหน้าของเขาซีดราวกับว่าเขาได้รับบาดเจ็บสาหัส

"อาจารย์!"

ร่างชายวัยกลางคนก็อุทานออกมา และก้าวไปข้างหน้าอย่างรวดเร็วเพื่อพยุงชายชรา “ท่านอาจารย์ ท่านเป็นอะไรไป?”

การแสดงออกทางสีหน้าของชายชราดูน่ากลัว เขากัดฟันและพูดว่า "มีคนกล้าฆ่าพิษกู่ของผมหลิวเหล่าก้วย! ไม่ว่าใครก็ตาม ต้องตาย!"

เมื่อได้ยินคำพูดของหลิวเหล่าก้วย ชายวัยกลางคนก็ดูประหลาดใจ “ท่านอาจารย์ ท่านกำลังบอกว่ามีคนทำลายวิชาพิษกู่ของท่านหรือ?”

หลิวเหล่าก้วยพยักหน้า นัยน์ตาอันชั่วร้ายของเขาจับจ้องไปที่ชายวัยกลางคน และเขาพูดอย่างเฉียบขาดว่า “ตอนนี้คุณไปที่ตระกูลฉินในเมืองคิงเฉา ผมอยากรู้ว่าเป็นใคร แม้แต่พิษกู่ของผมหลิวเหล่าก้วย ก็กล้าฆ่า”

"ครับ อาจารย์!"

ชายวัยกลางคนตอบกลับอย่างรวดเร็ว “ผมจะไปที่ตระกูลฉินในเมืองคิงเฉาเดี๋ยวนี้!”

หลังจากที่ชายวัยกลางคนจากไป หลิวเหล่าก้วยก็หรี่ตาลงเล็กน้อย“ดูเหมือนว่า จะมีผู้แข็งแกร่งอย่างมากนอกเมืองเหมียว”

"บางที อาจถึงเวลาที่ต้องออกไปเที่ยวโลกแล้ว"