The king of War นิยาย บท 1114

หลงเถิงถามอย่างโกรธเคือง แม่ทัพทั้งสิบสองคนของสำนักประตูมังกรก็หยุดตั้งค่ายเช่นกัน แต่ล้อมผู้แข็งแกร่งแดนราชาทั้งสี่ไว้อย่างเงียบๆ ขอเพียงหลงเถิงสั่ง มันก็เป็นเวลาตายของผู้แข็งแกร่งแดนราชาขั้นปลายทั้งสี่

ผู้แข็งแกร่งแดนราชาขั้นปลายทั้งสี่ สีหน้าเคร่งขรึมทันที คุณมองผม ผมมองคุณ และทันใดนั้น ดวงตาของทุกคนก็มีสีที่แน่วแน่

“ไม่ว่าวิชาการตั้งค่ายจะแข็งแกร่งเพียงใด พลังการต่อสู้ของคนเหล่านี้จะต้องอยู่ในระดับเดียวกัน ขอเพียงแค่เราสามารถโจมตีและฆ่าคนใดคนหนึ่ง เราก็สามารถทำลายค่ายของพวกเขาได้”

ผู้แข็งแกร่งแดนราชาขั้นปลาย ทันใดนั้นก็พูดด้วยท่าทางเคร่งขรึม

เสียงนั้นตกลงไป และร่างกายของเขาก็กลายเป็นเงาทันที พุ่งเข้าหาแม่ทัพหนึ่งในสิบสองคนของสำนักประตูมังกร

"ฆ่า!"

คนอื่นๆ อีกหลายคนก็คำราม และพุ่งเข้าหาบุคคลนั้นพร้อมกัน

เห็นเพียงร่องรอยเจตนาในดวงตาของหลงเถิง และตะโกนอย่างโกรธเคือง"ฆ่า!"

ในเวลาเดียวกันกับที่เขาออกคำสั่งนี้ แม่ทัพทั้งสิบสองคนของสำนักประตูมังกรก็หายตัวไปในทันที

“ปังปังปังปัง!”

เสียงทุ้มของการชนติดต่อกันสี่ครั้งดังขึ้น และร่างทั้งสี่ก็กระเด็นออกไปทันที

ทันทีที่คนสองสามคนล้มลงที่พื้น พวกเขาทั้งหมดก็อาเจียนเป็นเลือด และพลังชีวิตของพวกเขาก็หายไปในทันที

จนถึงตอนนี้ ผู้แข็งแกร่งแดนราชาขั้นปลายทั้งสิบคน ได้ถูกกำจัดจนหมดแล้ว

ตระกูลหลงเกิดความเงียบสงัด ทุกคนต่างจับจ้องไปที่แม่ทัพทั้งสิบสองคนของสำนักประตูมังกร

เกี่ยวกับความลับของแม่ทัพทั้งสิบสองคนของสำนักประตูมังกร มีเพียงไม่กี่คนในตระกูลหลงเท่านั้นที่รู้ และคนอื่นๆไม่รู้

นี่เป็นแม่ทัพสิบสองคนของสำนักประตูมังกร ซึ่งเป็นครั้งแรกที่พวกเขาได้ปรากฏตัวต่อหน้าคนในตระกูลหลงอย่างเป็นทางการ

“ผู้นำตระกูล!”

พ่อบ้านชราเดินเข้ามา แล้วพูดอย่างเคร่งขรึม "ผมได้สืบพวกเขาแล้ว จากตัวพวกเขาไม่พบข้อมูลที่น่ากลัวและเป็นประโยชน์เลย"

หลงเถิงพยักหน้า สีหน้าของเขาน่าเกลียดมาก

มีผู้แข็งแกร่งชั้นยอดสิบคนมาอย่างกะทันหัน และต่างก็มีความแข็งแกร่งเป็นแดนราชาขั้นปลาย แม้ว่าพวกเขาจะอยู่ในแดนราชาขั้นปลาย อยู่ในตระกูลคิง ก็เป็นกองกำลังที่ทรงพลังมาก

แต่ผู้แข็งแกร่งมากมายเช่นนี้ จู่ๆก็มาที่ตระกูลหลง ซึ่งทำให้หลงเถิงรู้สึกกดดันอย่างมาก

“พวกเขาเป็นใครกันแน่? ทำไมถึงลงมือกับตระกูลหลงของเรา?”

หลงเถิงพึมพำกับตัวเอง ใบหน้าของเขาดูเคร่งขรึม

“สิ่งที่เกิดขึ้นคืนนี้ จะต้องไม่รั่วไหลออกไป มาเคลียร์ที่เกิดเหตุเดี๋ยวนี้!”

หลงเถิงออกคำสั่ง

"ครับ!"

ตระกูลหลงต่างก็ตอบกลับ

ในเวลานี้ มันดึกมากแล้ว แต่หลงเถิงก็โทรออกทันที

“ท่านผู้นำหลง นี่มันดึกมากแล้ว ทำไมจู่ๆถึงติดต่อผมมาล่ะ?”

ในเวลานี้ หยางเฉินยังไม่ได้หลับ เขาเพิ่งกล่อมลูกสาวให้หลับ

เสี้ยวเสี้ยวติดหยางเฉินมาก ทุกคืนเขาจะให้หยางเฉินเล่านิทานให้เธอ จากนั้นก็จะค่อยๆหลับไป

"เกิดเรื่องแล้ว!"

หลงเถิงพูดด้วยน้ำเสียงที่หนักแน่น แล้วเล่าว่าเกิดอะไรขึ้นเมื่อครู่นี้