The king of War นิยาย บท 1115

เนื่องจากพันธมิตรตระกูลคิงต้องการโยนความผิดที่ทำกับตระกูลหลงให้เขา แน่นอนว่าต้องเตรียมพร้อมอยู่แล้ว ราชวงศ์หลง จะได้รับข่าวอย่างแน่นอนว่าหยางเฉินส่งคนมาฆ่าคนในตระกูลหลง

แต่สำหรับราชวงศ์หลง ไม่สำคัญหรอกว่าความจริงคืออะไร สิ่งที่สำคัญคือการหาข้ออ้างเพื่อมาตั้งรกรากในเยี่ยนตู

หากการโน้มน้าวของหลงเถิงล้มเหลว การลงมือครั้งแรกของราชวงศ์หลงหลังจากเข้าสู่เยี่ยนตูอาจจะมุ่งเป้าไปที่หยางเฉิน

ในเวลาเดียวกัน ณ ห้องประชุมพันธมิตร

เดิมที การประชุมทางวิดีโอมีห้าคน แต่ขณะนี้ เหลือเพียงสามคนเท่านั้น

กษัตริย์ไป๋และกษัตริย์เซว และกษัตริย์หม่า

แม้ว่าจะดึกมากแล้ว พวกเขาก็ไม่ได้นอน แต่อยู่ในห้องประชุมทางวิดีโอเพื่อรอข่าวดีจากผู้แข็งแกร่งแดนราชาขั้นปลายสิบคนนั้น

“กษัตริย์ไป๋ เพียงตระกูลหลงเล็กๆ พวกเขาน่าจะถูกกำจัดไปแล้วมั้ง?ทำไมยังไม่มีข่าวอะไรส่งมาเลย?”

กษัตริย์หม่าอดไม่ได้และถามอย่างกังวล

ไม่เพียงแต่กษัตริย์หม่า กษัตริย์เซวเท่านั้นที่ดูกังวล กษัตริย์ไป๋ก็มีความกังวลในดวงตาสีแดงของเขาด้วย

ตั้งแต่ที่ผู้แข็งแกร่งแดนราชาขั้นปลายทั้งสิบคนไปที่เยี่ยนตู เวลาผ่านไปสองชั่วโมงเต็ม

ตามแผนเดิมของพวกเขา อย่างน้อยหนึ่งชั่วโมง พวกเขาก็สามารถทำลายตระกูลหลง และยังรวมเวลาจากสนามบินถึงตระกูลหลงด้วย

แต่ตอนนี้ มันเกินแผนไปหนึ่งชั่วโมงแล้ว

"รออีกหน่อย!"

กษัตริย์ไป๋กัดฟันและพูดว่า “รอครึ่งชั่วโมงสุดท้าย!”

ในตอนนี้ เขามีความคิดที่ไม่ดีอยู่ในใจอยู่แล้ว แต่เขาไม่กล้าพูดออกไป

หากมีเวลาอีกครึ่งชั่วโมงก็ยังไม่มีข่าวกลับมา เกรงว่าคนพวกนั้นจะถูกฆ่าตายไปหมดแล้วแน่นอน

เวลาผ่านไปทีละนาที ครึ่งชั่วโมงผ่านไปอย่างรวดเร็ว และยังไม่มีข่าวตอบกลับมา

ในขณะนี้ สายเรียกเข้าในห้องประชุมทางวิดีโอ

กษัตริย์ทั้งสามต่างประหลาดใจ

“เป็นกษัตริย์กวนได้อย่างไร?”

กษัตริย์หม่าดูประหลาดใจ

แต่กษัตริย์ไป๋และกษัตริย์เซว ดูเหมือนจะคาดเดาอะไรบางอย่างและสีหน้าของพวกเขาน่าเกลียดอย่างยิ่ง

พวกเขารู้ดี กษัตริย์กวนยอมจำนนต่อหยางเฉินแล้ว ในช่วงสำคัญเช่นนี้ กษัตริย์กวนก็ขอเข้าร่วมการประชุมทางวิดีโอ เกรงว่าน่าจะมาพูดเรื่องผู้แข็งแกร่งแดนราชาขั้นปลายสิบคนแน่นอน

“ให้เขาเข้ามา!”

กษัตริย์เซวกล่าว

กษัตริย์ไป๋พยักหน้าและยอมรับคำขอเข้าร่วมวิดีโอ ทันใดนั้น ร่างของกษัตริย์กวนก็ปรากฏขึ้น

“ทุกคน เราเจอกันอีกแล้ว!”

กษัตริย์ไป๋กวนพูดด้วยสีหน้าได้ใจ และพูดด้วยรอยยิ้มกว้าง

“กษัตริย์กวน ดึกมากแล้ว จู่ๆก็อยากเข้าห้องประชุมทางวิดีโอของเรา ทำอะไรเหรอ?”

กษัตริย์ไป๋หัวเราะอย่างเย็นชา“ไม่ใช่ว่าถูกหยางเฉินทอดทิ้งใช่ไหม คุณอยากจะกลับมาเป็นพันธมิตรของตระกูลคิงใช่ไหม?”

"ฮ่าๆ……"

กษัตริย์กวนหัวเราะสองสามครั้ง “ไม่ ไม่ ไม่ ผมจะอยากเข้าร่วมเป็นพันธมิตรของตระกูลคิงได้ไง?”

“ผมแค่ช่วยคุณหยาง ส่งคำพูดของเขาให้พวกคุณเท่านั้น”

"ถ้าไม่อยากให้ใครรู้ เว้นแต่ตัวเองไม่ได้ทำ!"

ในห้องประชุมพันธมิตรของตระกูลคิง เงียบไปห้านาทีก่อนที่กษัตริย์ไป๋จะเป็นคนแรกที่ทำลายความเงียบ "กษัตริย์เซว กษัตริย์หม่า พวกคุณมีอะไรจะพูดไหม?"

ในเวลานี้ คนที่อารมณ์ที่ซับซ้อนที่สุด คือกษัตริย์เซว

ในตอนแรก ตระกูลคิงเซว เป็นตระกูลแรกที่ยินยอมหยางเฉิน แต่ต่อมา กษัตริย์เซวเลือกที่จะจัดเข้าร่วมพันธมิตรตระกูลคิงและมาจัดการหยางเฉิน

กษัตริย์เซวคิดขึ้นมาทันทีว่า ถ้าเขายืนกรานที่จะถอนตัวจากการแข่งขันชิงตำแหน่งคิงแห่งเยี่ยนตู และเป็นมิตรต่อหยางเฉิน?

แต่ตอนนี้ เสียใจภายหลังที่ทุกอย่างสายเกินไป

“เรื่องถึงขั้นนี้ จะมาพูดอะไรอีก มันก็ไม่มีประโยชน์เลย จากสิ่งที่ผมรู้เกี่ยวกับหยางเฉิน สิ่งที่เราทำกับเขา เขาไม่ปล่อยเราไปแน่นอน”

สีหน้ากษัตริย์หม่าดูเคร่งขรึม กัดฟันและพูดว่า “ถ้าเป็นอย่างนั้น เราก็เลือกได้แค่สู้กับเขาให้ถึงที่สุด แต่ตอนนี้พันธมิตรของเรามีแค่สามตระกูล ซึ่งทำอะไรเขาไม่ได้เลย "

กษัตริย์เซวก็พยักหน้าแล้วกล่าวว่า "ใช่ พันธมิตรของตระกูลคิงในปัจจุบันยังอ่อนแอเกินไป ตระกุลคิงกวนเป็นคนแรกที่ยอมจำนนต่อหยางเฉิน และตอนนี้ แม้แต่ตระกูลคิงเฉาก็ถูกแทนที่โดยตระกูลฉิน และพ่อตาของหยางเฉินเป็นคนจากตระกูลฉิน”

“ดังนั้น จึงไม่มีความหวังว่าตระกูลคิงกวนและราชวงศ์ฉินจะมาเข้าร่วมเป็นพันธมิตรตระกูลคิงอีก”

“ทุกสิ่งนั้นพึ่งพาได้แค่ความแข็งแกร่งของเราเท่านั้น ผมขอแนะนำว่า ให้หลีกเลี่ยงการปะทะกันในขณะนี้ก่อน!”

กษัตริย์ไป๋ดูกำลังครุ่นคิด และหลังจากเงียบไปไม่กี่วินาที เขาพูดว่า “ต้องการหลีกเลี่ยงการผิดใจชั่วคราว ถ้าไปยั่วยุหยางเฉินอีกครั้ง ไม่มีใครสามารถรับประกันได้ว่า หยางเฉินจะโจมตีพันธมิตรของเราโดยไม่สนอะไรไหม”

กษัตริย์หม่ากล่าวว่า "เลือกที่จะหลีกเลี่ยงความขัดแย้งกับหยางเฉินก็สามารถหลีกเลี่ยงได้เหรอ? ผมขอแนะนำว่า เราควรใช้โอกาสนี้เพื่อสร้างพันธมิตรกับราชวงศ์ และจัดการกับหยางเฉินด้วยกัน"

"ไม่ได้!"

"ไม่ได้!"

กษัตริย์ไป๋และกษัตริย์เซวพูดเกือบจะพร้อมกัน

“ทำไมไม่ได้ล่ะ? หรือว่า ที่เราไม่สามารถทำอะไรกับหยางเฉินได้ในตอนนี้ และหลังจากที่เขาประทะกับราชวงศ์ เราก็สามารถทำอะไรเขาได้งั้นหรือ?”

กษัตริย์หม่าถามกลับ กระแทกโต๊ะและยืนขึ้น และพูดอย่างโกรธเคือง “ตั้งแต่เราเริ่มปะทะกับหยางเฉินจนถึงตอนนี้ เราสูญเสียผู้แข็งแกร่ง 30 คนในมือของหยางเฉิน”