The king of War นิยาย บท 1140

พวกเขาล้วนเป็นผู้แข็งแกร่งชั้นสูงของราชวงศ์หลง และเป็นผู้แข็งแกร่งที่หลงหวงมอบนามสกุลให้ สามารถพูดได้ว่า ไม่มีราชวงศ์หลง ก็ไม่มีพวกเขาในวันนี้

ที่ราชวงศ์หลง พวกเขาเป็นคนไม่กี่คนนั้นที่อยู่บนยอดอำนาจสูงสุด นอกจากหลงหวงและผู้สืบทอดราชวงศ์หลงแล้ว แม้กระทั่งพวกเขาก็ไม่ต้องสนใจความรู้สึกใครคนใดทั้งนั้น

ไม่เพียงแค่นี้ ในใจของพวกเขา ราชวงศ์กลายเป็นความศรัทธาของพวกเขาไปแล้ว

ปัจจุบันนี้ คือสมาชิกหนึ่งในบรรดาพวกเขา คาดไม่ถึงทรยศราชวงศ์หลง แค่คิดก็รับรู้ได้ถึงความโกรธแค้นของพวกเขาเวลานี้

“หวางจ้านโดนหยางเฉินทำลายวิถีบู๊ทิ้ง เขาคิดเองว่ากลายเป็นคนไร้ประโยชน์ เลยอยากจะออกไป ผมห้ามปรามหลายครั้งแล้ว แต่เขาก็ดึงดันจะไป”

หลงเทียนหยู่กัดฟันพูดว่า “แม้กระทั่งหลงหวงติดต่อมาหาเขาด้วยตัวเอง หวังว่าเขาจะอยู่ที่ราชวงศ์ต่อ และแสดงออกว่า ราชวงศ์หลงจะช่วยรักษาอาการบาดเจ็บของเขาสุดกำลัง”

“แต่ว่าเขากลับปฏิเสธแล้ว ต่อมาผมได้ยินว่ามีคนอยากทำไม่ดีต่อเขา จึงส่งสองปีศาจขาวดำไปช่วยชีวิตเขา”

“แต่สิ่งที่ไม่ว่าอย่างไรผมก็คิดไม่ถึงคือ เขาระเบิดความสามารถของแดนเทพชั้นกลางออกมา ฆ่าปีศาจดำด้วยตัวเองแล้ว ถ้าไม่ใช่เขาเองก็ได้รับบาดเจ็บหนักอยู่เหมือนกัน เกรงว่าปีศาจขาวคงต้องโดนเขาฆ่าอย่างโหดเหี้ยม”

หลงเทียนหยู่พูดจากึ่งจริงกึ่งหลอก

สำหรับเรื่องจริง ย่อมพูดไม่ได้แน่นอน หวางจ้านกับหลงเฉียนและหลงคุนพวกเขาเป็นประเภทเดียวกัน ล้วนเป็นผู้แข็งแกร่งที่ถูกราชวงศ์มอบนามสกุลให้

ถ้าเกิดให้หลงเฉียนและหลงคุนรู้ว่า หวางจ้านถูกเขาไล่ออกไป ยังมีปีศาจดำและปีศาจขาวด้วย ซึ่งถูกเขาส่งไปฆ่าหวางจ้าน หลงเฉียนและหลงคุนคงจะเกิดความระแวดระวังต่อราชวงศ์เป็นแน่

“สารเลว นึกไม่ถึงว่าเขากล้าทรยศราชวงศ์หลง ฉันจะไม่ปล่อยเขาไปเด็ดขาด!”

หลงเฉียนพูดด้วยเสียงโมโห

ถึงแม้เป็นหลงคุน เวลานี้ก็ทำหน้าโกรธเคือง “ในเมื่อเป็นแบบนี้ หวางจ้านคนนี้ เหลือไว้ไม่ได้เด็ดขาด ถ้าเกิดให้เขาฟื้นฟูจากอาการบาดเจ็บ จะต้องกลายเป็นภัยคุกคามของราชวงศ์แน่”

“องค์ชายครับ ตอนนี้เขาอยู่ที่ไหนครับ? ผมไปฆ่าเขาเอง!”

หลงเฉียนเอ่ยปากถาม

หลงเทียนหยู่ส่ายหน้าแล้ว “ผมเพียงคาดเดานะ มีความเป็นไปได้ว่าเขาจะอยู่ข้างกายหยางเฉิน เพราะหวางจ้านถูกหยางเฉินทำลายวิถีบู๊ทิ้ง แต่ว่าหยางเฉินก็ให้ยาหวางจ้านเม็ดหนึ่งแล้ว”

“เดิมทีทุกคนต่างคิดว่า วิถีบู๊ของหวางจ้านโดนทำลายลงถึงที่สุด แต่ว่าตอนนี้ดูแล้ว ไม่ใช่ว่าบางทีเขาอาจทรยศราชวงศ์ตั้งแต่แรก เลือกหยางเฉินแล้ว”

“หยางเฉินทำลายวิถีบู๊ของเขาต่อหน้าทุกคน ความจริงคือการจัดฉาก ไม่อย่างนั้นหลังจากหยางเฉินทำลายวิถีบู๊ของหวางจ้านทิ้งแล้ว จะให้เขากินยาทำไมกัน?”

“อีกอย่าง หวางจ้านที่เดิมทีโดนทำลาย จะระเบิดกำลังสู้รบแดนเทพออกมาได้อย่างไรอีก?”

ฟังหลงเทียนหยู่วิเคราะห์มาขนาดนี้ หลงเฉียนและหลงคุนยิ่งโกรธแค้นมากกว่าเดิม

พวกเขาเชื่อคำพูดของหลงเทียนหยู่โดยสิ้นเชิง คิดว่าหวางจ้านคงทรยศราชวงศ์ตั้งแต่แรกแล้ว

“นึกไม่ถึงจริงๆ ว่าหวางจ้านกล้าทรยศราชวงศ์หลง เห็นได้ชัดว่าหยางเฉินให้ของล่อใจเขามากมาย ไม่อย่างนั้นหวางจ้านคงไม่อาจทรยศได้!”

หลงเฉียนกัดฟันพูดขึ้น

“ในเมื่อเขาอยู่ข้างกายหยางเฉิน งั้นพวกเราปล่อยเขาไปก่อนชั่วคราว ตอนนี้ภารกิจสำคัญคือรักษาองค์ชายให้หาย ไม่อาจให้รากฐานวิถีบู๊ขององค์ชายได้รับความเสียหาย”

หลงคุนกลับมามีสติดังเดิม พูดจาเสียงแข็ง “ผมได้ยินว่า เมืองเยี่ยนตูมีหมอวิเศษ สืบทอดวิชาความรู้ของหมอเทวดาเฝิง ยังเป็นหลานสาวของหมอเทวดาเฝิงด้วย ฝีมือการแพทย์ของหล่อนเก่งกาจมาก”

“ขอเพียงหล่อนลงมือช่วยชีวิต อาการบาดเจ็บขององค์ชายจะต้องฟื้นตัวได้แน่ โดยเฉพาะรากฐานวิถีบู๊ก็จะไม่ได้รับความเสียหายใดๆ”

ฟังคำพูดของหลงคุนแล้ว หลงเทียนหยู่ดีใจในชั่วขณะนั้น “มีหมอวิเศษที่เก่งกาจขนาดนี้จริงเหรอ?”

สิ่งที่เขากลัวสุดคือรากฐานวิถีบู๊ของตนเองจะได้รับความเสียหายร้ายแรง ถ้าเป็นแบบนั้น ชีวิตวิถีบู๊ของเขาคงต้องจบสิ้นจริงๆ แล้ว

นี่ไม่ใช่ประเด็นสำคัญ ประเด็นหลักคือ เขาจะค่อยๆ ถูกคัดออกจากศูนย์รวมอำนาจผลประโยชน์ของราชวงศ์หลง

ถ้าเขาสามารถฟื้นฟูรากฐานวิถีบู๊คืนมาได้ อนาคตบรรลุชั้นยอดของแดนเทพ ก็ไม่ใช่ไม่มีความหวัง

“หมอวิเศษคนนี้อยู่ที่ไหน? รีบไปหาตัวมารักษาให้องค์ชายเร็วสิ!”