The king of War นิยาย บท 1161

"โว้ว!"

และในขณะนี้ หัวหน้าหงเฉินก็ขยับตัว และหายไปในทันที

"ปัง!"

วินาทีถัดมา ซาตานซึ่งอยู่ห่างออกไปหลายสิบเมตร ถูกเขากระเด็นไปในอากาศโดยตรง

"พัฟ!"

วินาทีที่ซาตานถูกโจมตีโดยหัวหน้าหงเฉิน เขาอาเจียนเป็นเลือดออกมา และออร่าของศิลปะการต่อสู้บนร่างกายของเขาก็ร่วงโรยทันที

ดวงตาของหยางเฉินเบิกกว้าง“แข็งแกร่งขนาดนั้นเลย?”

“! มันจะไปฆ่าซาตาน!”

ทันใดนั้น หยางเฉินก็รู้สึกถึงเจตนาฆ่าอันทรงพลังของหัวหน้าหงเฉิน เขาขยับเท้าและวิ่งตรงไปยังหัวหน้าหงเฉินโดยไม่ลังเลอะไรเลย

ซาตานที่เพิ่งถูกโจมตีลงมา ยังไม่ทันได้ลุกขึ้น เขาก็รู้สึกว่าเขาถูกห่อหุ้มด้วยเจตนาฆ่าที่น่าสะพรึงกลัว ใบหน้าที่เต็มไปด้วยฝุ่น

ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความไม่พอใจ กว่าจะมีโอกาสที่จะได้แก้แค้นมันไม่ง่ายเลย แต่สิ่งที่เขาคิดไม่ถึงก็คือเขาประเมินความแข็งแกร่งของหัวหน้าหงเฉินต่ำไป

เมื่อเผชิญหน้ากับหัวหน้าหงเฉินในสถานการณ์ในตอนนี้ เขาไม่มีพลังที่จะสู้กลับได้แม้แต่นิดเลย และได้รับบาดเจ็บสาหัสด้วยการโจมตีเพียงครั้งเดียว

"ตาย!"

คำพูดที่ไม่แยแสออกจากปากของหัวหน้าหงเฉิน

เห็นเพียงร่างของเขาหายไปอีกครั้ง คราวนี้เขาจะฆ่าซาตานแน่นอน

เหล่าผู้นักฆ่าหงเฉินที่อยู่รอบตัว พวกเขาต่างตื่นตระหนกและตกตะลึง ในตอนนี้พวกเขากลัวมากจนยืนแข็งทื่อไม่กล้าเคลื่อนไหวใดๆ

"ปัง!"

ไม่กี่วินาที หยางเรุนแรงก็ยืนบังอยู่ตรงรุนแรงน้าซาตาน กระแทกหมัดออกไปชนเข้ากับหมัดของหัวหน้าหงเฉินโดยตรง

“บูม บูม บูม!”

วินาทีที่ทั้งสองชนกัน พื้นดินที่อยู่ใต้ฝ่าเท้าของพวกเขาก็ทรุดตัวลงทันที

“คุณหยาง!”

ซาตานเห็นหยางเฉินยืนบังอยู่ตรงหน้าเขา ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความตกใจ และก็รู้สึกขอบคุณเช่นกัน

เมื่อกี้เขาเตรียมพร้อมที่จะถูกสันหารเรียบร้อยแล้ว แต่ในใจเขานั้นรู้สึกไม่เต็มใจ เขาคิดไม่ถึงเลยว่าหยางเฉินจะช่วยเขาไว้

"ไอ้เวร! ฆ่า!"

หัวหน้าหงเฉินคำราม และหมัดอีกอันก็กระแทกออกไป

“บูม บูม บูม!”

ทั้งสองต่อสู้กันอย่างดุเดือด พลังอันรุนแรงได้ทำลายพื้นที่รอบๆไปแล้ว

ในใจของหยางเฉินรู้สึกทึ่งอย่างมาก เขารู้สึกได้ว่าหัวหน้าหงเฉินในตอนนี้ดูเหมือนจะสูญเสียการควบคุมไปแล้ว

โดยเฉพาะดวงตาสีแดงของเขาราวกับสัตว์ป่าที่บ้าคลั่ง

“เขากินยาอะไรเข้าไปกันแน่?”

หยางเฉินแอบคิดในใจ

“บูม!

ทันทีที่ หยางเฉินคิดเรื่องอื่นอยู่ เขาก็ถูกหัวหน้าหงเฉินชกเข้าที่หน้าอก เขาสัมผัสได้ถึงลำคอมีความหวานขึ้นมาทันที และร่างกายของเขาก็ถอยห่างออกไป 7-8 ก้าว

ยังไม่ทันตั้งหลัก เขาก็เห็นการโจมตีอีกครั้งจากหัวหน้าหงเฉิน

"บูม!"

เขาไม่มีเวลาคิดอะไรไปมาก ก็ออกฝ่ามือไป

หมัดและฝ่ามือปะทะกัน หยางเฉินถอยกลับอีกครั้ง และคราวนี้เขาไม่สามารถควบคุมความหวานในส่วนลึกของลำคอได้อีกต่อไป เลือดพุ่งออกมาเต็มปาก ร่างกายของเขาก็พุ่งออกไป

ตั้งแต่เขาก้าวเข้าสู่แดนเทพ มันเป็นครั้งแรกที่เขาได้พบกับศัตรูที่ทรงพลังเช่นนี้

ก่อนที่ร่างของเขาจะล้มลงกับพื้น หัวหน้าหงเฉินกำลังจะฆ่าเขาอีกครั้ง"ไปตายซะ!"

หัวหน้าหงเฉินคำราม รัศมีความรุนแรงบนร่างกายของเขาพุ่งสูงขึ้นอีกครั้ง และหมัดก็ล้มลง!

“คุณหยาง ระวัง!”

ซาตานตะโกน

ในตอนนี้ เขาทำได้เพียงฝากความหวังที่จะแก้แค้นให้กับ หยางเฉิน หาก หยางเฉิน พ่ายแพ้ เขาเองก็จะต้องตาย

เมื่อเห็นว่าการโจมตีอันทรงพลังของหัวหน้าหงเฉินกำลังจะตกลงที่เขา ในวินาทีนั้น รัศมีอันทรงพลังของ หยางเฉิน ก็เพิ่มสูงขึ้น

"ไปไกลๆ!"

คนยังไม่ทันลงบนพื้นดิน พลังอันยิ่งใหญ่ก็เตะออกจากขา

“คุณหยาง ตอนนี้จะยังไงดีครับ? ไอ้สารเลวนี้สติแตกไปแล้ว”

ซาตานมาที่ด้านข้างของหยางเฉินและพูดอย่างเคร่งขรึม

ในตอนนี้หัวหน้าหงเฉินเปรียบเสมือนสัตว์ป่าที่บ้าคลั่ง เขาจะโจมตีใครก็ตามที่อยู่ใกล้เขาที่สุด

ถ้าไม่มีหยางเฉินเข้าไปช่วย พวกนักฆ่าก็ไม่มีโอกาสรอดชีวิตได้

หลังจากนั้นเพียงไม่กี่วินาที มีเพียงหยางเฉินและซาตานเท่านั้นที่อยู่รอบๆ ฐานหงเฉิน แน่นอนหัวหน้าหงเฉินก็อยู่ด้วย และลูซิเฟอร์ที่ล้มตัวสั่นอยู่ด้านข้าง

ก่อนหน้านี้ ลูซิเฟอร์ได้รับบาดเจ็บสาหัสจากการถูกโจมตีของหยางเฉิน และตอนนี้เขาไม่มีแรงแม้แต่จะลุกขึ้นยืน

เมื่อได้เห็นความน่าสะพรึงกลัวของหัวหน้าหงเฉินด้วยตาของเขาเอง เขากลัวว่าเขาจะตายในมือของหัวหน้าหงเฉิน

"บูม!"

ในขณะที่ลูซิเฟอร์กำลังกังวลใจ หัวหน้าหงเฉินก็พุ่งเข้ามาหาเขาและเตะลูซิเฟอร์

ร่างของลูซิเฟอร์พุ่งออกไปยันท้องฟ้า และก็ตายไป

“ลูซิเฟอร์ ตายแล้วเหรอ?”

ซาตานตกตะลึง

ลูซิเฟอร์และเขาเป็นสองราชาปีศาจของหงเฉิน และพวกเขายังเป็นนักฆ่าที่แข็งแกร่งที่สุดภายใต้หัวหน้าหงเฉิน

ตอนนี้ ลูซิเฟอร์ตายแล้ว ถูกสังหารโดยหัวหน้าหงเฉินที่เสียสติไปแล้ว

หยางเฉินมีใบหน้าเคร่งขรึม ตอนนี้แม้แต่เขาเองก็ไม่กล้าเข้าใกล้หัวหน้าหงเฉินมาก สามารถใช้เทคนิคการเคลื่อนไหวที่ว่องไวควบคุมหัวหน้าหงเฉินภายในระยะที่กำหนดเท่านั้น

หัวหน้าหงเฉินบ้าไปแล้วจริงๆ หมัดของเขายังคงท ฐานดินของหงเฉินยุบตัวลงทีละน้อย

“คุณหยาง ศิลปะการต่อสู้ของเขายังคงเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ!”

จู่ๆซาตานก็พูดด้วยท่าทางตกใจ

หยางเฉินเองก็สังเกตเห็นแล้ว คิ้วของเขาเต็มไปด้วยการแสดงออกที่เคร่งขรึม นี่เป็นครั้งแรกที่เจอสถานกาณ์แบบนี้

หยางเฉินถาม “เขากินยาอะไรเข้าไปกันแน่?”

ซาตานส่ายหัว“ถึงผมจะไม่รู้ แต่ที่แน่ชัดคือยาที่มันกินเข้าไปเกี่ยวกับคนพวกนั้นครับ”

“คนพวกนั้น? คนที่ให้หงเฉินฆ่าฉัน?”

หยางเฉินขมวดคิ้วและถาม