The king of War นิยาย บท 1166

เนื่องจากหยางเฉินคว้าคอของเขาไว้อยู่ เมื่อเขาพูดก็จะติดขาด

ผู้แข็งแกร่งทั้งเจ็ดดต่างตกตะลึง ดอกเตอร์แบล็กให้หยางเฉินฆ่าเขา

พวกเขามีความรู้สึกว่าดอกเตอร์แบล็กอยากให้หยางเฉินฆ่าเขาจริงๆ ดูเหมือนเขาไม่ได้กังวลอะไรเลย เขาจะถูกหยางเฉินฆ่าจริงๆ

“อ่า!”

หยางเฉินคำรามด้วยความโกรธ

แม้ว่าเขาจะคว้าคอของดอกเตอร์แบล็กไว้ แต่เขาก็ยังควบคุมสติของเขาไว้และไม่ได้ลงมือทำอะไร

ไม่ใช่ว่าเขาไม่กล้าที่จะฆ่า ดอกเตอร์แบล็ก แต่เขารู้ดีว่าเจตนาฆ่าของเขานั้นร้ายแรงมาก เมื่อเขาฆ่า ดอกเตอร์แบล็ก แล้ว เขาอาจจะเสียสติและกลายเป็นปีศาจที่น่ากลัวได้

สุดท้ายเขาอาจจะระเบิดและตายไปเหมือนกับหัวหน้าหงเฉิน

เมื่อเขาฆ่าผู้แข็งแกร่งคนแรก เขาก็ตระหนักได้เรื่องนี้ เขาตอนนี้เกือบจะเสียสติไปหมดแล้ว

"ไปให้พ้น!"

หยางเฉินเวี่ยงแขนอย่างแรง โยนดอกเตอร์แบล็กทิ้งไปทันที

“อ่า!”

วินาทีถัดมา เขาคำรามด้วยความโกรธ หันหลังและวิ่งหนีไป เขาหายตัวไปในสำนักงานใหญ่ของหงเฉินในพริบตา

“ดอกเตอร์แบล็ก!”

ผู้แข็งแกร่งทั้งเจ็ดรีบเข้าไปหาดอกเตอร์แบล็กเพื่อตรวจสอบอาการบาดเจ็บของดอกเตอร์แบล็ก

“อย่าสนใจฉัน ไล่ตามไป!”

ดอกเตอร์แบล็กลุกขึ้นจากพื้นราวกับว่าเขาไม่เป็นไร

ทั้งเจ็ดได้รับคำสั่งและรีบไล่ตามไปในทิศทางที่หยางเฉินหายตัวไป

“หยางเฉิน ฉันจะทำให้นายมีชีวิตเหนือขอบเขตแดนเทพที่สมบูรณ์แบบอย่างแน่นอน!”

รูม่านตาสีดำของ ดอกเตอร์แบล็ก เต็มไปด้วยความบ้าคลั่งและความตื่นเต้น

ตราบใดที่หยางเฉินยังควบคุมสติของเขาได้ แสดงว่าการทดลองยังไม่ล้มเหลว

การทดลองของเขาบ้ามาก ยาสมบูรณ์แบบที่เขาให้หยางเฉินเป็นยาที่มีความรุนแรงอย่างมากอยู่แล้ว เมื่อกินเข้าไปอยู่ภายใต้แดนเทพชั้นยอดจะระเบิดและตายในทันที

และแดนเทพชั้นยอดทั้งหลาย แม้ว่าพวกเขาจะแข็งแกร่งเท่ากับหัวหน้าหงเฉิน แต่ก็ไม่สามารถหลีกเลี่ยงชะตากรรมของการระเบิดร่างกายของพวกเขาจนตายได้

มีเพียงหยางเฉินเท่านั้นที่ยังคงมีสติอยู่ได้ ซึ่งทำให้ดอกเตอร์แบล็กมองเห็นความหวังอันยิ่งใหญ่

สิ่งที่เขาต้องทำนั้นง่ายมาก นั่นคือการบังคับหยางเฉิน ให้เข้าสู่โหมดนักฆ่าที่บ้าคลั่งและยังสามารถมีสติได้อยู่

ไม่มีใครรู้ว่าหยางเฉินเจ็บปวดเพียงใดในเวลานี้ แต่เขาต้องอดทนทั้งหมดนี้ และเขาต้องทำทุกวิถีทางเพื่อให้ตัวเองสงบ

“ไปให้พ้น ไปให้พ้น ไปให้พ้น!”

หยางเฉินไม่รู้ว่าเขาวิ่งมานานแค่ไหน แต่เมื่อเขาผ่านสนามรบสนามหนึ่ง เขาก็คำรามขึ้นมาทันที

“ไปให้พ้น อยากตายหรือไง!”

มหาอำนาจนอกอาณาเขตสองสามแห่งที่มีปืนและกระสุนจริงยกปืนขึ้นและยิงใส่หยางเฉิน

“ปังปังปัง!”

เสียงปืนรุนแรงดังขึ้น

แต่เมื่อพวกเขากำลังจะยิงไปอีกครั้ง พวกเขาพบว่าหยางเฉินหายตัวไป

“คนล่ะ?”

ทุกคนต่างตกตะลึงในทันที

"เพี๊ยะ!"

หยางเฉินปรากฏตัวขึ้นและคว้าคอของชายที่แข็งแรง ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยความน่ากลัว"ทำไมไม่ฟังคำพูดของฉัน?"

ผู้คนที่แข็งแกร่งต่างตกตะลึง หยางเฉินปล่อยเจตนาฆ่าของเขา เขาอยู่ในท่ามกลางความโกรธที่รุนแรง ในเวลานี้เขาเป็นเหมือนปีศาจที่น่ากลัว

ดวงตาสีแดงก่ำของเขาจ้องไปที่ผู้แข็งแกร่งทั้งหลาย ผู้แข็งแกร่งเหล่านั้นตัวสั่นไม่หยุด ผู้ที่หยางเฉินคว้าคอไว้ เขารู้สึกถึงว่าเขากำลังจะตาย

“อ่า!”

ทันใดนั้น หยางเฉินก็ส่งเสียงคำรามดังลั่น หยิบชายที่แข็งแกร่งขึ้นแล้วโยนมันทิ้งไปอย่างไม่ตั้งใจ และร่างกายของชายที่แข็งแกร่งก็บินออกมากกว่าสิบเมตรทันที

"ไปให้พ้น! ไปให้พ้นจากที่นี่ให้หมด!"