The king of War นิยาย บท 1213

สรุปบท บทที่ 1213 ออกรับมือตามลำพัง: The king of War

ตอน บทที่ 1213 ออกรับมือตามลำพัง จาก The king of War – ความลับ ความรัก และการเปลี่ยนแปลง

บทที่ 1213 ออกรับมือตามลำพัง คือตอนที่เปี่ยมด้วยอารมณ์และสาระในนิยายใช้ชีวิต The king of War ที่เขียนโดย เสี้ยวอ้าวอวี๋เซิง เรื่องราวดำเนินสู่จุดสำคัญ ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยใจตัวละคร การตัดสินใจที่ส่งผลต่ออนาคต หรือความลับที่ซ่อนมานาน เรียกได้ว่าเป็นตอนที่นักอ่านรอคอย

รอยยิ้มปรากฏขึ้นบนใบหน้าของทั้งหม่าชาวและซ่างกวนโหรว หม่าชาวมองไปที่เย่ชงและพูดติดตลกว่า “สิ่งที่คุณต้องการเห็น ดูเหมือนจะไม่ได้เห็นไปตลอดชีวิตแล้ว”

ซ่างกวนโหรวกล่าวด้วยรอยยิ้มว่า “เย่ชง คุณหยางได้ฆ่ายอดฝีมือแดนเทพชั้นกลางของราชวงศ์เย่ คุณเป็นบุคคลรุ่นที่สามที่โดดเด่นของราชวงศ์เย่ ไม่คิดจะล้างแค้นเขาเหรอ?”

คำพูดของหม่าชาวและซ่างกวนโหรว ทำให้เย่ชงสีหน้าย่ำแย่จนถึงขีดสุด อยากจะรูหลบซ่อนเหลือเกิน

ในขณะเดียวกัน จิตใจของเย่ชงก็เต็มไปด้วยความหวาดกลัว

หวาอิงเจี๋ยอยู่ในระดับแดนเทพชั้นยอด ถ้าเขาพ่ายแพ้หยางเฉิน ก็แสดงว่าหยางเฉินมีความสามารถพอๆ กับกษัตริย์เย่งั้นหรือ?

ความสามารถของกษัตริย์ซ่างกวนก็เช่นกัน

ถ้าราชวงศ์ซ่างกวนต่อสู้กับราชวงศ์เย่ ลำพังหยางเฉินกับกษัตริย์ซ่างกวนสองคน ก็เกรงว่าจะกวาดล้างได้ทั้งราชวงศ์เย่แล้วล่ะมั้ง?

“แน่นอน หากราชวงศ์เย่กล้าที่จะคิดทำอะไรคุณหยาง ราชวงศ์เย่จะไม่มีวันได้เห็นคุณหยางต่อสู้เพียงลำพัง ปู่ของผมน่าจะมีความสุขมากที่ได้ร่วมทางกับคุณหยางไปที่ราชวงศ์เย่”

ซ่างกวนโหรวกล่าวด้วยรอยยิ้ม

เย่ชงหวาดกลัวผลลัพธ์เช่นนี้อยู่แล้ว ในเวลานี้เมื่อซ่างกวนโหรวพูดถึงขึ้นมาอีก ขาของเขาก็อ่อนแรงและคุกเข่าลงกับพื้นทันที

“ซ่างกวนโหรว ผมรู้ตัวว่าผิดไปแล้ว ผมไม่ควรให้คนไปฆ่าคุณ ได้โปรดยกโทษให้ผมด้วย อภัยให้ผมสักครั้ง ผมจะไม่กล้าทำอย่างนี้อีกแล้ว”

ใบหน้าของเย่ชงเต็มไปด้วยความกลัวอยู่ไม่สุข

ไม่ใช่ว่าเขาอ่อนแอ แต่หยางเฉินนั้นแข็งแกร่งเกินไป หากราชวงศ์ซ่างกวนต้องการเปิดศึกกับราชวงศ์เย่จริงๆ ราชวงศ์เย่จะมอบตัวเขาให้กับราชวงศ์ซ่างกวนอย่างแน่นอน เพื่อไม่ให้เกิดการสูญเสีย

แม้ว่าเขาจะมีพรสวรรค์ทางวิถีบู๊แข็งแกร่งที่สุดในราชวงศ์เย่ แต่เมื่อเทียบกับความปลอดภัยของราชวงศ์เย่แล้ว ราชวงศ์เย่ก็อยากให้เขาเสียสละมากกว่า

ดังนั้นเขาจึงต้องขอให้ซ่างกวนโหรวยกโทษให้

ซ่างกวนโหรวยิ้มเยาะ “ฉันไม่มีความสามารถในการตัดสินใจว่ากลุ่มซ่างกวนจะเปิดศึกกับราชวงศ์เย่หรือไม่ คุณหยางจะโจมตีคุณหรือไม่ คุณควรอธิษฐานเอาดีกว่า!”

เมื่อมองไปที่เย่ชงที่คุกเข่าอยู่ตรงหน้าเธอ ซ่างกวนโหรวรู้สึกสบายใจมากจนเธอเองก็ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าอาการบาดเจ็บของตัวเองคงที่แล้ว

ใบหน้าของเย่ชงซีดเผือด เขารู้ว่า ตัวเองนั้นถึงคราวแล้ว

ขณะเดียวกัน ภายในเวทีการต่อสู้ตัดสินชี้ขาด หวาอิงเจี๋ยถูกหยางเฉินโจมตีจนกระอักเลือด ลมหายใจของเขาอ่อนลงทันที

ภาพนี้ทำให้ทุกคนตกใจ ยอดฝีมือแดนเทพคนอื่นๆ ก็หยุดการต่อสู้โดยไม่รู้ตัว และมองหวาอิงเจี๋ยที่หลุดออกจากสังเวียนต่อสู้อ้าปากค้าง

หวาอิงเจี๋ย พ่ายแพ้อย่างคาดไม่ถึง!

ถ้าจะบอกว่าเป็นการต่อสู้ระหว่างกองกำลังระดับสูง สู้บอกว่าเป็นการต่อสู้ระหว่างหยางเฉินกับหวาอิงเจี๋ยดีกว่า

หวาอิงเจี๋ยพ่ายแพ้แล้ว ยังมีใครอีกบ้างที่สามารถเป็นคู่ต่อกรของหยางเฉินได้?

“ดี!”

ต้วนหวูหยาระเบิดเสียงหัวเราะด้วยความตื่นเต้น

นับตั้งแต่วินาทีที่เขาตัดสินใจผูกมิตรกับหยางเฉิน เขาก็ล้มเลิกการต่อสู้แย่งชิงตำแหน่งคิงแห่งเยี่ยนตู เมื่อมีหยางเฉินอยู่ ใครจะมาแข่งกับเขาได้?

ยอดฝีมือของราชวงศ์ซ่างกวนและราชวงศ์ต้วนล้วนมีสีหน้าตื่นเต้น

ในทางตรงกันข้าม ทั้งยอดฝีมือของราชวงศ์เย่และราชวงศ์หลง รวมถึงสมาคมบูโด แต่ละคนล้วนมีสีหน้าซีดเซียวเป็นอย่างมาก

ตอนนี้ต้วนหวูหยาเป็นคนเดียวที่เหลืออยู่ในสังเวียนต่อสู้ตัดสินชี้ขาด สมาชิกทั้งหมดของราชวงศ์ซ่างกวนแพ้ยับเยิน

ส่วนพันธมิตรที่นำโดยหวาอิงเจี๋ย นอกจากการทำลายล้างราชวงศ์เย่ ราชวงศ์หลงและสมาคมบูโดยกเว้นหวาอิงเจี๋ย ยังคงมีจำนวนอยู่ครบเพราะความได้เปรียบในเรื่องจำนวนยอดฝีมือ

ในค่ายของหยางเฉิน เหลือเพียงสองคน!

ในค่ายของหวาอิงเจี๋ย ยังมีอีกหกคน!

ยอดฝีมือที่เหลือแต่ละคนมีสีหน้าแย่มาก

แม้ว่าหวาอิงเจี๋ยเพิ่งจะเปิดเผยข่าวที่สำคัญมากให้พวกเขาฟัง หยางเฉินได้รับบาดเจ็บสาหัสและใช้พลังงานไปเป็นจำนวนมาก กำลังถดถอยลงมาถึงระยะสุดท้ายแล้ว

แต่เมื่อครู่ขณะที่หยางเฉินกับหวาอิงเจี๋ยประมือกัน ความสามารถที่เขาระเบิดออกมาได้ทำให้พวกเขาตกใจแล้ว

ในบรรดาพวกเขา ผู้ที่แข็งแกร่งที่สุดอยู่แค่ระดับแดนเทพขั้นปลาย จะต่อสู้กับ หยางเฉินที่มีกำลังต่อสู้อยู่ในระดับแดนเทพชั้นยอดได้อย่างไร?

“กลัวอะไร?”

ทันใดนั้นหลงเคอก็กัดฟันพูดว่า “หัวหน้าหวาได้ทำให้เจ้าหนูนี่ได้รับบาดเจ็บสาหัสแล้ว ความแข็งแกร่งของเขาลดลงอย่างมาก ยอดฝีมือระดับแดนเทพทั้งหกคนของพวกเรายังจะสู้เขาไม่ได้อีกเหรอ?”

“ใช่แล้ว! ไม่ว่าเขาจะแข็งแกร่งอีกสักแค่ไหน ก็เป็นแค่ลูกธนูตอนปลาย ตราบใดที่พวกเราร่วมมือกัน เขาก็มีแต่จะพ่ายแพ้!” ทางด้านสมาคมบูโด ยอดฝีมือระดับแดนเทพขั้นปลายคนหนึ่งกล่าวขึ้น

แม้แต่หัวหน้าสาขาหงและจินกางก็ยังยืนขนาบข้างซ้ายขวาของชายผู้นี้ ซึ่งเพียงพอแล้วที่จะพิสูจน์ว่าตำแหน่งของชายผู้นี้ในสมาคมบูโดนั้นเป็นรองแค่หวาอิงเจี๋ยเท่านั้น

“ไร้สาระ!”

หยางเฉินมองไปที่ต้วนหวูหยาที่อยู่ข้างกายเขาด้วยดวงตาที่เย็นชา และพูดว่า “คุณกล้าที่จะต่อสู้เพียงลำพังหรือเปล่า?”

ต้วนหวูหยาตกตะลึง หยางเฉินวางแผนที่จะปล่อยให้เขาต่อสู้กับยอดฝีมือแดนเทพ 6 คนตามลำพังงั้นหรือ?

ในหมู่พวกเขามียอดฝีมือที่อยู่ในระดับเดียวกันกับเขาสองคน

แต่ไม่รู้เพราะเหตุใด คำพูดของหยางเฉินทำให้เลือดในกายต้วนหวูหยาเดือดพล่านในทันที

“ทำไมจะไม่กล้าล่ะ?”

ต้วนหวูหยาระเบิดเสียงหัวเราะลั่น แดนเทพขั้นปลาย ลมปราณแห่งวิถีบู๊ใกล้เคียงระดับแดนเทพชั้นยอดได้ปะทุขึ้นในทันใด

หยางเฉินยังไม่ทันได้พูดอะไร เขาก็ตรงปรี่เข้าหายอดฝีมือแดนเทพ 6 คนเอง

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: The king of War