The king of War นิยาย บท 1235

ในเวลานี้ได้เกิดความเงียบงันขึ้น!

ดวงตาของทุกคนเบิกกว้าง เมื่อมองไปที่ตำแหน่งหัวใจของต้วนหวูเหยียน แขนข้างหนึ่งเจาะทะลุเข้าไป ฝ่ามือโชกเลือดกุมหัวใจอยู่

“อุ๊บ!”

มือข้างนั้นออกแรงทันที หัวใจของต้วนหวูเหยียนแตกสลายในพริบตา

ในขณะที่ทุกคนตะลึงงัน ต้วนหวูเหยียนก็ล้มลงกับพื้น ตายตาไม่หลับ

“คุณหยาง!!”

เมื่อต้วนหวูหยาเห็นเงาร่างที่คุ้นเคยอยู่ข้างหลังต้วนหวูเหยียน ก็มีสีหน้าประหลาดใจทันที

หยางเฉินมองไปที่ต้วนหวูหยา รอยยิ้มอันอ่อนโยนปรากฏขึ้นที่มุมปาก เขาพยักหน้า “ที่เหลือให้เป็นหน้าที่ผมจัดการเอง!”

ในช่วงไม่กี่วันที่ผ่านมา เขานอนอยู่บนเตียงในราชวงศ์ต้วนมาโดยตลอด แม้ว่าจะตื่นขึ้นมาไม่ได้ แต่เขาก็มีสติอยู่ตลอดเวลา

เขารู้ทุกอย่างที่เกิดขึ้นภายนอกดี

เมื่อครู่เขากังวลมาก แต่คิดไม่ถึงว่า ตู๋โยวที่แบกเขาไว้บนหลังจะถูกยอดฝีมือแดนเทพทั้งสี่ร่วมกันโจมตีกระเด็นออกไป หลังจากที่เขาตกกระแทกพื้น เขาก็กลับตื่นขึ้นมา

หากหมอเทวดาของราชวงศ์ต้วนที่เคยตรวจร่างกายหยางเฉินรู้ว่า หยางเฉินตื่นขึ้นมาหลังจากถูกโยนกระแทกพื้น พวกเขาต้องรู้สึกเซ็งแน่

“หวูเหยียน!”

ในตอนนี้หลัวซิวรู้สึกตัวและตะโกนออกมาทันที เขาสาวเท้าตรงดิ่งเข้าไปหาต้วนหวูเหยียนในทันที

แต่ทว่า หัวใจของต้วนหวูเหยียนก็ถูกหยางเฉินบดขยี้และตายไปแล้ว

จนกระทั่งในเวลานี้ ยอดฝีมือคนอื่นๆ ของราชวงศ์ต้วนต่างได้สติกลับมา เมื่อมองไปที่หยางเฉิน สีหน้านั้นเต็มไปด้วยความหวาดกลัว

พรุ่งนี้ต้วนหวูเหยียนจะได้รับการแต่งตั้งเป็นรัชทายาทของราชวงศ์ต้วน แต่ดันถูกชายหนุ่มผมขาวที่อยู่ตรงหน้าบดขยี้หัวใจจนตาย

ทุกคนต่างอ้าปากค้างด้วยความตกใจ

ต้วนหยู่เยียนมองหยางเฉินด้วยสีหน้าเกรงกลัว หลายวันมานี้เธอคอยดูแลหยางเฉินมาโดยตลอด เธอคิดไม่ถึงว่าชายหนุ่มรูปงามที่ดูไม่เป็นพิษเป็นภัยต่อใครจะแข็งแกร่งถึงเพียงนี้

ยอดฝีมือระดับแดนเทพชั้นปลายถูกเขาฆ่าตายภายในเสี้ยววินาที

แม้แต่ยอดฝีมือระดับแดนเทพชั้นยอดก็อาจทำแบบนี้ไม่ได้?

“ถ้าท่านกล้าฆ่าศิษย์ของข้า ข้าก็จะฆ่าท่าน!”

ใบหน้าของหลัวซิวเต็มไปด้วยความดุร้าย

การกล้าฆ่าลูกศิษย์ต่อหน้าต่อตาเขา เป็นการดูถูกอย่างใหญ่หลวงที่สุดสำหรับเขา

แต่หยางเฉินเพียงเหลือบมองเขาอย่างดูถูก แล้วมองไปทางต้วนหวูหยา พลันสะบัดนิ้ว ขวดลายครามก็ลอยไป

ต้วนหวูหยารีบคว้าไว้

จากนั้นหยางเฉินก็กล่าวว่า “ข้างในนี้มียารักษาอาการบาดเจ็บอยู่สองเม็ด คุณกับตู๋โยวกินคนละหนึ่งเม็ด!”

“ขอบคุณครับคุณหยาง!”

ต้วนหวูหยารีบขอบคุณ แล้วหยิบยาเม็ดสองเม็ดออกมา ยื่นให้ตู๋โยวกินก่อนหนึ่งเม็ด แล้วตัวเขาก็กินอีกหนึ่งเม็ด

“ขอบคุณมากสำหรับหลายวันที่ผ่านมา!”

หยางเฉินมองไปทางต้วนหยู่เยียนอีกครั้งและพูดด้วยสีหน้าจริงใจ

ถึงตอนนี้ต้วนหยู่เยียนก็ยังไม่ได้สติคืนจากการที่หยางเฉินฆ่าต้วนหวูเหยียนภายในชั่ววินาที จนกระทั่งหยางเฉินกล่าวขอบคุณเธอ จึงได้สติกลับมา

“คุณเป็นเพื่อนของพ่อฉัน และคุณก็ป่วยหนัก เป็นหน้าที่ของฉันที่จะต้องดูแลคุณอยู่แล้ว”

ต้วนหยู่เยียนกล่าวด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน ไพเราะน่าฟังมาก

หยางเฉินจึงมองไปที่หลัวซิวที่กำลังโกรธจัด ประกายแสงปรากฏขึ้นตรงหว่างคิ้ว “ต้วนหวูเหยียนตายไปแล้ว คุณแน่ใจหรือว่าต้องการประมือกับผม?”

หลัวซิวกัดฟันมองไปทางหยางเฉินและคำรามใส่ “คุณกล้าฆ่าศิษย์ของผม ผมก็จะฉีกคุณเป็นชิ้น ๆ!”

สิ้นเสียง เขาก็กระโจนเข้าหาหยางเฉิน

แต่ทว่าพอเขาเพิ่งบุกเข้าไปตรงหน้าหยางเฉิน หยางเฉินก็ได้หายตัวไป

เมื่อคิดถึงตรงนี้ หัวใจของหวูหยาก็เต้นแรงอย่างบ้าคลั่ง ยอดฝีมือแดนเหนือมนุษย์อายุ 28 ปีนั้นมีอยู่จริงในโลก

“หยาง! เฉิน!”

หลัวซิวที่ถูกโจมตีกระเด็นออกไปสิบกว่าเมตร พยายามลุกขึ้นจากพื้น สีหน้าเต็มไปด้วยความดุร้าย

หยางเฉินเลิกคิ้วขึ้นอย่างรวดเร็ว เงาร่างปรากฏขึ้น เมื่อผู้คนเห็นเขาอีกครั้ง เขาก็ได้ปรากฏตัวขึ้นตรงหน้าหลัวซิวซึ่งอยู่ห่างออกไปสิบเมตรแล้ว

เขาฟาดฝ่ามือลงไปเบาๆ ดูสงบนิ่งมาก แม้แต่ลมปราณแห่งวิถีบู๊ก็ไม่มี แต่ยอดฝีมือที่อยู่ในที่นี้ทุกคนเข้าใจดี เมื่อฝ่ามือนี้ฟาดลงไป ต่อให้หลัวซิวแข็งแกร่งแค่ไหน ก็มีแต่ตายกับตายเท่านั้น

“คุณหยาง ได้โปรดยั้งมือด้วย!”

ทันใดนั้นต้วนหวูหยาก็ตะโกนขึ้นมา

ฝ่ามือของหยางเฉินที่กำลังจะฟาดลงบนหน้าอกของหลัวซิวหยุดอยู่ห่างจากหน้าอกของหลัวซิวเพียงหนึ่งเซนติเมตร

หลัวซิวตัวสั่นอย่างควบคุมไม่ได้ เมื่อครู่เขารู้สึกว่าชีวิตของเขากำลังถูกคุกคามจริงๆ

เขาเกิดภาพลวงตาว่าตัวเองกำลังจะตายแล้ว

แต่สิ่งที่เขาไม่คาดคิดก็คือ ต้วนหวูหยาหยุดหยางเฉินไม่ให้ฆ่าเขาในช่วงเวลาวิกฤตินี้

“ถึงอย่างไรเขาก็เป็นยอดฝีมือระดับแดนเทพชั้นยอดของราชวงศ์ต้วน ถ้าเขาตาย มันจะเป็นการสูญเสียครั้งใหญ่ต่อราชวงศ์ต้วน คุณหยางได้โปรดยั้งมือด้วย!”

ต้วนหวูหยากล่าวด้วยสีหน้าจริงจัง

แม้ว่าราชวงศ์ต้วนจะไม่ยุติธรรมกับเขา แต่ภายในร่างกายของเขายังคงมีเลือดของราชวงศ์ต้วนอยู่

เพื่อประโยชน์ของราชวงศ์ต้วน เขาจึงพาหยางเฉินมารับการรักษาที่ราชวงศ์ต้วน เดิมทีได้วางแผนที่จะเสริมโชคชะตา เพื่อเพิ่มศักยภาพของราชวงศ์ต้วน

แต่ที่อยู่นอกเหนือจากที่เขาคาดไว้ก็คือ ต้วนหวูเหยียนได้บุกเข้ามาเพื่อคิดจะแย่งจวนเล็กของเขาไป

ไม่เพียงเท่านี้ กษัตริย์ต้วนยังออกคำสั่งฆ่าหยางเฉินด้วย

ตอนนี้หยางเฉินตื่นขึ้นมาแล้ว แล้วยังฆ่าต้วนหวูเหยียนตายอีก กษัตริย์ต้วนจะปล่อยหยางเฉินไปง่ายๆ ได้หรือ?

หรือพูดได้อีกอย่างว่า หยางเฉินจะปล่อยกษัตริย์ต้วนที่ต้องการฆ่าเขาไปง่ายๆ ได้หรือ?